Læknablaðið - 01.06.1972, Blaðsíða 23

LÆKNABLAÐIÐ
9
SKÖPULAGSAÐGERÐIR Á MIÐEYRA
Þessar aðgerðir eru fólgnar í lagfæringu á hljóðleiðslukerfi mið-
eyrans, heyrnarbeinum, og auk þess bætingu á hljóðhimnu, í flestum
tilfellum. Wullstein hefur skipt sköpulagsaðgerðum í fimm flokka
eftir ástandi eyrans:
Sköpulagsaðgerð i: bæting gats á hljóðhimnu og/eða losun á
fastgrónu heyrnarbeini, en beinkeðja er heil.
Sköpulagsaðgerðir ii og iii: lagfæringar á rofinni beinkeðju.
Sköpulagsaðgerð iv er notuð þar, sem öll heyrnarbein eru horfin,
nema fótplata ístaðsins, og er fólgin í því að græða himnu neðan til
í miðeyrað til þess að varna því, að hljóðbylgjurnar lendi á kringlótta
glugganum, en hitti aðeins sporöskjugluggann, en ekki báða sam-
tímis (sjá 8. mynd).
8. mynd:
Þverskurðarmynd af sköpulagsaðgerð IV. Hljóðhimnu og öll heyrnar-
bein vantar, nema fótplötu ístaðsins (A), sem klædd er með yfirhúð.
Stykki úr vöðvafelli (B) er grætt neðst í miðeyrað og varnar hljóð-
bylgjum að lenda á kringlótta glugganum (C).
Sköpulagsaðgerð v er notuð í sérstökum tilvikum, þar sem heyrn-
arbeinin vantar öll, nema ístaðsfótplötuna, sem er föst. Er hún aðal-
lega fólgin í myndun nýs glugga á einn bogagang völundarhússins.
Ég minnist á þessa skiptingu aðeins til fróðleiks, en nota hana
ekki hér. Þó má geta þess, að þær aðgerðir, sem hér um ræðir, heyra
undir sköpulagsaðgerðir I, II og III, en sköpulagsaðgerðir IV og V hef
ég aldrei framkvæmt.
Þessi skipting Wullstein er notuð víða um heim.
Ég ætla ekki að ræða hana frekar, en lýsa lítillega helztu aðferð-
um, sem notaðar eru við þessar aðgerðir.
Ef hljóðhimnan er heil, eins og hún t. d. er oftast, þegar bein-
keðjan hefur rofnað við slys, er skorinn skurður meðfram hljóð-
himnunni aftanverðri, í nokkurra millimetra fjarlægð frá henni, í
tæplega hálfan hring, húð og hljóðhimna losuð, lyft upp og lögð