Læknablaðið - 01.06.1972, Qupperneq 47

LÆKNABLAÐIÐ
29
blaðið verður sent ýmsum erlend-
um bókasöfnum.
Ekki er óhugsandi, að grund-
völlur verði fyrir útgáfu fylgirits
Læknablaðsins á ensku, er flytti
valdar greinar, í líkingu við
Danish Medical Bulletin.
Sumir hafa fundið að því, hve
stórt rými í Læknablaðinu hefur
verið lagt undir félagslegt efni,
svo sem ársskýrslur o. fl. Slíkt
efni er ekki ætíð skemmtilegt af-
lestrar, en eigi að síður nauðsyn-
legt, að það sé birt, þótt deilt hafi
verið um, hvort Læknablaðið sé
hinn rétti vettvangur. Benda má
á, að slíkt efni hefur félagslegt
og sögulegt gildi, þótt margt
fræðilegt glati gildi sínu, er frá
líður. Líklega er sönnu nær, að
félagslegt efni hafi ekki verið of
mikið að vöxtum, heldur hafi hið
fræðilega efni verið helzt til rýrt.
Það er ekki ætlun ritstjóra að
draga úr félagslegum upplýsing-
um í Læknablaðinu. Hins vegar
verður reynt að gera félagsmálin
að áhugaverðu lesefni með því
að fjalla um málefni, meðan þau
enn eru á dagskrá og hvetja til
umræðu í blaðinu. Slíkt er ekki
unnt nema blaðið komi oftar út
en verið hefur. Ber að stefna að
því, að blaðið verði á ný mánaðar-
rit, eins og var á fyrstu árum út-
gáfu þess. Til greina kemur að
gefa ársskýrslur, aðalfundagerðir
og einstaka viðamiklar greinar út
sem ritauka við blaðið.
Skilningur ritstjóra á hugtak-
inu félagsmál einskorðast ekki við
málefni læknafélaganna. Lækna-
blaðinu ber að fjalla um öll þau
málefni, sem á dagskrá eru
hverju sinni og snerta læknastétt
og heilbrigðismálefni þjóðarinn-
ar. Með glöggum fréttum og um-
ræðum um hin ýmsu málefni
gæti Læknablaðið skilað virku
framlagi og haft áhrif á endan-
lega afgreiðslu þeirra. Mikilvægt
er, að blaðið verði vettvangur
málefnalegra skoðanaskipta og
sem flest sjónarmið komi fram.
Læknablaðið stendur opið hverj-
um þeim lækni, sem vill láta
skoðanir sínar í Ijós. Slíkar um-
ræðugreinar verður að sjálfsögðu
að birta undir nafni höfundar.
Þótt menn greini á um ýmis mál-
efni, ber að leggja áherzlu á, að
Læknablaðið á ekki að vera vett-
vangur persónulegra deilna
manna á milli, enda verður að
ætla íslenzkum læknum meiri
háttvísi en svo, að til slíks geti
komið.
Leggja ber áherzlu á vaxandi
upplýsingaþjónustu í blaðinu um
læknaþing, lausar stöður o. fl. Til
þess að slíkt verði að gagni, er
nauðsynlegt, að blaðið komi oftar
út en verið hefur.
Hér hefur verið drepið á nokk-
ur þeirra atriða, er ritstjórar
telja bót að. Þá má nefna sem
æskilegt efni í blaðið fréttapistla
og viðtalsþætti frá læknum í hér-
uðum eða erlendis.
Ekki verður of rík áherzla lögð
á, að blaðið er málgagn íslenzkra
lækna og fyrst og fremst undir
þeim sjálfum komið, hvort
Læknablaðið stendur undir nafni.