Læknablaðið

Årgang

Læknablaðið - 15.12.1990, Side 27

Læknablaðið - 15.12.1990, Side 27
LÆKNABLAÐIÐ 501 Við samhliða skráningu frá mörgum þráðum sem virkjaðir eru af sama taugaenda, er gerður samanburður (í tíma) á hrifspennu þráðanna, en hjá sjúklingum með VSF sést óvenjumikil dreifing (»jitter«). Mœling mótefna gegn asetýlkólín nemunum. Mótefnin eru yfirleitt mæld í blóðvatnssýnum með geislaónæmismælingu. AKN mótefni mælast hjá meira en 90% sjúklinga með VSF (7). Skýra má á tvennan hátt að þau finnast ekki hjá öllum, annað hvort eru þessi mótefni ekki eina orsök sjúkdómsins og/eða nær mæliaðferðin ekki öllum AKN mótefnum (mótefnasvörunin gegn AKN hefur reynst mjög fjölbreytt, þ.e. til eru ntismunandi mótefni sem beinast gegn mismunandi mótefnisvakasetum á nemunum). Fölsk jákvæð svör eru afar sjaldgæf, en hefur verið lýst hjá sjúklingum með aðra sjálfnæmissjúkdóma (liðagigt, lifrarskorpnun gallkerfis (primary biliary cirrhosis)) eða blóðsjúkdóma (vanmyndunarblóðleysi (aplastic anemia), hvítblæði) og hjá nánum ættingjum sjúklinga með VSF. AKN mótefnin eru þannig nokkuð áreiðanleg vísbending um sjúkdóminn. Styrkur þeirra hefur hins vegar ekki reynst vera eins góður mælikvarði á gang sjúkdómsins eða árangur af meðferð. Aðrar rannsóknir hafa einnig verið notaðar við greiningu VSF, svo sem mæling á viðbragði steðjavöðva eyrans (2), skráning á augnhreyfingum (2) og þrýstimælingar í vélinda (22), en þær hafa litla þýðingu í klínískri vinnu og verður því ekki fjallað sérstaklega um þær hér. GREINING FYLGIKVILLA Tíu til fimmtán prósent sjúklinga með VSF hafa æxli í hóstarkirtli. Oft er hægt að finna þau með sneiðmyndun eða tölvustýrðri sneiðmyndun af miðmæti, en mæling vöðvamótefna (annarra en AKN mótefnanna) er jafnvel árangursríkari. Slík mótefni finnast í blóðvatni hjá nálega 85% sjúklinga með VSF og hóstarkirtilsæxli (23). Vegna skörunar VSF við aðra sjálfnæmissjúkdóma ber að mæla gigtarþátt, kjamamótefni og skjaldkirtilsmótefni. MEÐFERÐ Kólínesterasahemjarar draga úr niðurbroti asetýlkólíns og auka þannig framboðið á Tafla III. Meðferð vöðvaslensfárs. Meðferð einkenna: Hagnýt ráð (t. d. maukfæði fyrir sjúklinga með kyngingar- og/eða tyggingarörðugleika eöa mjúkur hálskragi til aö auðvelda sjúklingi að helda höfðinu uppi) (2) Kólínesterasahemjarar (2,5,13,14,24,25) Barkaskuröur, öndunarvél (2,14) Ónæmisfræðileg meðferð: Hóstarkirtilsskurður (2,5,13,24,25) Barksterar (2,5,13,14,24,26-28) Öflugri ónæmisbælandi lyf (2,5,13,14,24-26,29-31) Blóðvatnsskipti (4,13,32-38) Blóðvatnshreinsun (39,40) asetýlkólíni sem komist getur í snertingu við það sem eftir er af nothæfum AKN (sjá töflu III). Hér beinist meðferðin því eingöngu að einkennum sjúkdómsins. Pyridostigmin (Mestinon) er mest notað, þar sem það hefur minnstar hjáverkanir. Venjulegur byrjunarskammtur er 60 mg þrisvar á dag, sem síðan er aukinn eftir þörfum, allt upp í 120 mg sex til átta sinnum á dag. Neostigmin verkar fyrr (og í styttri tíma) en pyridostigmin og getur því verið álitlegur kostur fyrst á morgnana og fyrir máltíðir, ef sjúklingur á erfitt með að tyggja og kyngja. Þessi lyf verka bæði á nikotín- og múskarínnema asetýlkólíns. Þau geta því haft talsverðar kólínergar hjáverkanir (svo sem berkjusamdrátt, hægan hjartslátt, óeðlilegt svita-, tára- og munnvatnsrennsli og ekki síst kviðverki og niðurgang). Draga má úr þessum einkennum með því að gefa atrópín, án þess að draga úr áhrifunum á nikótínnemana, en það verður þá að gera mjög varlega, því þessi sömu einkenni vara við ofskömmtun. Of mikið magn af asetýlkólíni getur dregið úr næmi nemanna og valdið þannig kólínergri kreppu, sem erfitt getur verið að greina frá vöðvaslensfárskreppu. Tíðkast hefur að gefa lítinn skammt af edrophonium (Tensiloni) (1- 2 mg) þegar um slík vafatilvik er að ræða. Ef kreppan stafar af vöntun á AK lagast einkennin, en ef um ofgnótt boðefnisins er að ræða helst ástandið óbreytt eða versnar. Með tilkomu öflugri meðferðarforma, sem beinast gegn sjálfri ónæmiskerfistrufluninni, er slíkt kreppuástand sem betur fer orðið sjaldgæft. Rétt er að geta þess að skammtar neostigmins og pyridostigmins í sprautuformi eru um þrjátíu sinnum minni en í töfluformi.

x

Læknablaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.