Nýtt S.O.S. - 01.08.1957, Blaðsíða 10

io Nýtt S. (). S.
kýs að vera þar sem minn staður er. í
turninum með yður . . . “
„Engin mótmæli! Hjálmum þeini, sem
eru nefklemulausir, verður úthlutað til á-
hafnar og þeirra, er unnu að smíði Tliet-
is. F.n þá má ekki nota fyrr en útséð et
um aðrar leiðir til björgunar. l»rír menn
gefa sig frant, sent kjósa að reyna þessa
leið af frjálsum vilja, til þess að ganga
úr skugga um, hvort þessi leið til björgun-
ar er fær.“
Þá snéri Bolus sér aftur að forstjóran-
um. „Yður er einnig heimilt að gefa yður
fram, Sir, ef þér óskið þess. F.g mun ekki
hindra það á neinn hátt.“
„Getið þér ekki náð sambandi við yfir-
borðið með neðansjávarhljóðtæki?" spurði
Sbaw. „Eg er sannfærður um, að þá fáið
þér önnur fyrirmæli frá dráttarskipinu
„Grebecock".
Bolus reyndi að brosa, en brosið varð
ekki nema gretta.
„Neðansjávartæki þetta, sem fyrirtæki
yðar ltefur látið í kafbátinn, er því miður
ekki nothæft! Ætlið þér að reyna að fara
upp með ófullkominn Davies-hjálm? Eg
verð að aðvara yður. Við liggjum á fjöru-
tíu metra dýpi. Við þrýstinginn þrengit
sjórinn sér inn í nef og munn. Slíkt af-
bera ekki aðrir en hraustustu menn.“
„En ef maður lokar nefinu með hend-
inni?“
„Stráumur og flotmagn útilokar, að það
sé liægt. En, sem sagt, þetta getur heppn-
ast. En sá, sem kemst klakklaust fyrstu
tuttugu metrana, hann hefur möguleika
til að komast lífs upp.“
„Eg afsala mér tækifærinu,“ mælti Shaw
brostinni röddu.
Nú tilkynnir Woods, að þrír menn hafi
gefið sig fram til að fara upp með þeim
ófullkomnu tækjum, sem fyrir hendi eru.
Hásetamir Hamboch og Howell opna
bjíirgunarhólfið.
„Farið ekki of snemma í stigann," að-
varaði Bolus mennina. „Takið fyrir nefið
með hægri hendi! Með vinstri hendi hald-
ið þið ykkur í stigann, og bíðið þess, að
hólfið fyllist.. Hafið gát á, ef björgunar-
beltið ætlar að skjóta ykkur upp of hratt.
En sleppið ykkur ekki fyrr en sjórinn er
hættur að streyma inn í hólfið.
Bolus kveður mennina með handabandi.
„Segið þeim upp, að þeir skuli senda lyfti-
skip með lörigum lyftitrossum. Og slöng-
ur til að dæla þrýstilofti. Veri svo heppnin
með ykkur, drengir! Gangi ykkur vel!“
l»á vék hann sér að einum hinna þriggja
manna og mælti lágt: „Ef þú kemst upp.
skilaðu þá kveðju til konunnar minnar."
Nú lokast dyrnar að kafarahólfinu, vatns
þétt og loftþétt. Bolus og Woods gefa gæt-
ur að félögunum þremur, gegnum gægju-
gat. sem varið er þykku gleri.
„Fylla hólfið!" skipar Bolus.
Þá heyrist dimmur niður, er sjórinn
streymir inn í hólfið. Hann nær mönnun-
um í brjósthæð. Ljósaumbúnaðurinn í
hólfinu er í ólagi: aðeins einn mannanna
hefur raflampa hangandi framan á sér.
Hann varpar daufu skini á dimmleitt
vatnið.
Enn umlykja stálveggir hina þrjá fífl-
djörfu inenn, en sjórinn streymir enn inn
með jöfnum þrýstingi. Þeim hlýtur að
veitast örðugt að anda gegnum súrefnis-
slöngu björgunarhjálmsins. Þeir eru eins
og dinnnir skuggar í vatninu.
„Opna lokið!" skipar Bolus. Hamboch
snéri ásnum og lokið opnast.
En mennirnir eru hreyfingarlausir í
hólfinu. Höfuð þeirra hníga niður á
bringu og það er eins og líkamir þeirra
þrúgist niður undan vatnsþungánum.