Nýtt S.O.S. - 01.08.1957, Blaðsíða 28

28 Nýtt S. O. S. —
jirýsta andlitinu að turngluggunum í sár-
ustu örvæntingu."
Mc Kenzie vék nú máli sína að skip-
heiranum á „Vigilant". ,,Eg æski þess að
senda aðmírálnum skýrslu.“
I>;i lætur Mr. Jolmson undan síga.
„Gott, ég mun fyrirskipa, að allt, er þér
æskið, standi yður til boða. Og til jjess
að allt sé gert, sent hægt er að gera, læt
ég yður hafa tvo beztu kafara okkar yður
til aðstoðar.“
Mc Kenzie jrykist nú sjá samhengi hlut-
anna.
„Hættið nú, Mr. Jolmson! Haldið jrér,
að ég sé einhver moðhaus?. Eg tek mína
menn með og enga aðra. Mr. Teylor og
Mr. Thomson. IJeir mitnti ekki bera fals-
vitni yður í ltag.“
Á stjórnpalli Vigilants er liðsforingi á
\akt og skrifar eftirfarandi í skipsdagbók-
ina:
„Laugarclaginn, 3. júní 1939, kl. 3 að
morgni. Kafararnir Mc Kenzie, Thomson
og Teylor eru enn á hafsbotni. Símasam-
band virðist vera rofið. Þeir senda eng-
ar tilkynningar."
A jreirri stöndu vinna þrír kafarar við
kinnung Thetis. Þeir ha’fa látið tréfleyg í
öpna tundurskeytahlaupið og þétta með
stt iga.
Að jrví loknu skríður Mc Kenzie, ásamt
Teylor, eftir skáhöllu þilfarinu upp að
turninum. Það cr dimmt. Ljóskastarar
jæirra lýsa ekki mikið út frá sér. Loft-
bólurnar stíga upp eins og silfurperlur,
úr hundruð óþéttum samskeytum og nagla
götum kafbátsins. Mc Kenzie hneygir
hjálminn sinn með varkárni að hjálmi
Teylors. Þá, er báðir hjálmarnir snerta
hvor annan geta kafararnir talazt við, því
málmurinn leiðir hljóðið.
„Heyrir þú nokkuð?“ spyr Mc Kenzie.
„Já, ég heyri jrað,“ svarar Teylor.
Dumm — dumm — dumm — dumrn.
Reglulega með löngu og stuttu millibili.
SOS SOS SOS
„Þeir lifa ennþá,“ hrópar Mc Kenzie.
Teylor heyrir vel til hans.
„Ef við hefðum bara komið degi fyrr,“
hugsa báðir kafararnir.
Úr turnglugganum stara dauðvona menn
á kafarana, en ljóskastarar þeirra glóa
eins og græn blys í sjónum Kafararnir
verða jress áskynja, að stormurinn muni
hafa aukizt að mun. Þeir bókstaflega hanga
í fest-unum, lyftast. upp og falla svo ómjúk-
lega niður á þilfarið á Thetis.
Straumurinn hefur líka aukizt.
„Það er að flæðá,“ hugsa kafararnir.
Mc Kenzie gefur merki um, að draga
þá alla þrjá upp.
Of seint! Þeir geta nú ekki borað gat
á skipssíðuna og geta ekki komið fyrir
J>rýstiloftsslöngum til þess að dæla úr kaf-
bátnum. Þeir geta ekki heldur fyrr en um
næstu fjöru komið fyrir þéttiloftsgeymi