Nýtt S.O.S. - 01.06.1958, Síða 5

Nýtt S. O. S. 5
tMinnismerki Lesseps við mynni Súez-skurðar.
tíma gátu þeir ekki byggt sér nægilegan
skipastól vegna þess, að þá skorti trjávið.
Ekki verður sagt með neinni vissu, hve-
nær skurðurinn varð fullbúinn og hve
lengi hann var við líði. Aldirnar sléttu
yfir spor þessa minnvirkis, foksandur eyði-
merkurinnar jafnaði um hann.
Næst gerðist það, að Necho II., kon-
ungur í Egyptalandi (660 f. K.) réðst í að
láta grafa skurð frá Bubatis við Níl til
Patumos. Sú framkvæmd kostaði líf 120
þúsund þræla og var aldrei lokið til fulls,
því þar kom, að konungur þóttist sjá fyr-
ir, að hún yrði vondum mönnum helzt
að gagni, þ. e. Fönikumönnum.
Dareios konungur, sem réði ríkjum ár-
in 48G—521 f. Krist, lét fullgera verkið.
Þegar Júlíus Cesar (48 f. K.) komst til
valda og tók sér fyrir drottningu Kleó-
pötru, er fræg varð í sögunni, var skurð-
urinn orðinn ónothæfur að mestu vegna
foksands, er fyilti hann á köflum.
Seinna er getið um skurðinn á stjórnar-
árum Amnis Ágústusar. Annars höfðu
Arabar mestan hug á að halda þessari leið
opinni. Omar kalífi, er lagði grundvöllinn
að heimsríkinu arabíska á sínum tíma og
lagði undir sig Sýrland, Palestínu og Norð-
ur Afríku, lét grafa skurðinn upp að nýju
frá Kairó til Rauða-hafsins. Var sú sam-
gönguleið síðan notuð til komflutninga.
En hundrað árum síðar varð verkið epn
ónýtt. Náttúran, eyðimörkin og sólin,
vann á þessu mikla mannvirki. Stormam-
ir sléttu yfir skurðinn.
I þúsund ár var það óskadraumur
manna, að notfæra sér þessa leið.
Á 16. og 17. öld voru Venezíumenn
komnir á fremsta hlunn með að grafa
skurðinn upp. Súezeiðið er 120 km. langt
og fengist þarna opin leið milli Asíu og
Afríku var auðsætt, að viðskipti Rómverja
og Egypta hefðu blómgazt vel.
Árið 1671 vék þýzki heimspekingurinn
Leibnitz að því, hver nauðsyn væri að
opna þessa leið. Það var í minningarriti
um Lúðvík XIV, sólkonunginn. En ekk-
ert skeði í málinu langa hríð. Napóleon
Bónaparte hafði mikinn áhuga fyrir því,
að láta grafa gegnum Súezeiðið, eftir að
bann fór með her sinn til Egyptalands ár-
ið 1798. Fól hann verkfræðingnum Lépére
að gera áætlun um verkið.
Árangurinn af verki Lepére varð ann-
ar en til var ætlazt. Hann komst nefni-
lega að þeirri röngu niðurstöðu, að yfir-
borð Rauða-hafsins væri 9,9 metmm hærra
en Miðjarðarhafsins. Til þess að skurður
kæmi að gagni yrði því að gera flóðgátt-
ir, en til þess var engin aðstaða á þeim
tíma.
Brezkur liðsforingi fann þessa villu í
útreikningum Frakkans hérumbil 50 ámm
síðar. Þá komust áætlanir um framkvæmd