Nýtt S.O.S. - 01.06.1958, Blaðsíða 25
Nýtt S. O. S. 25
Hinzta ferð
Lusitaniu.
Framhald.
Þeir, sem stóðu uppi á skutnum, er
reis sem hár fjallstindur yfir fiafflötinn,
heyrðu gnýinn innan í skipinu, í lestum
þess, vélarúmi, í öllum vatnsþéttu sk.il-
rúmunum. Það var eins 03; stórri leirvöru-
verzlun hefði verið hrundið um koll.
Þeir horfðu niður fyrir sig á mannfjöld-
Þeir björguðust allir. En Champollion,
skipið, sem þeim þótti vænt um, nasstum
eins og sjálfa ættjörðina, var glatað, hafið
var að mylja í sundur þetta góða skip,
er hafði borið þá um höfin síðustu 27 ár.
Þetta kvöld, 23. desember 1952, hringdu
klukkur Kapuzinakirkjunnar í Beirut.
Fimmtán líkkistur stóðu fyrir framan alt-
arið. í þeim hvíldu þeir, er fórust af Cham
pollion. Hinn postullegi Muntius í Bei-
rut flutti hátíðlega kveðjuræðu.
ann, þar með konur og börn, sem svöml-
uðu þarna eins og flugur og laufblöð á
skógartjörn, sumir á yfirborðinu, aðrir
rétt fyrir neðan það, hjálparvana mann-
legar verur, sem engu fremur en Turner
vissu, hvers vegna guð hafði gert þeim
þetta.
Lusitania, sem var 11 mílur frá landi,
183 gráður, næstum beint suður af hvíta
vitahúsinu á Old Head of Kinsale, var
270 mílur frá Liverpool. Skipið var beint
yfir þeim stað, er grunlaust seglskip, Earl
of I.atham, hafði sézt frá kafbátnum fá-
einum stundum áður.
Tumer, skipherra, vað nauðugur vilj-
ugur að viðurkenna þá hræðilegu stað-
reynd, að Lusitania hin mikla laut sömu
lögmálum um líf og dauða og öll önnur
skip.
Með geigvænlegum vábrestum tók skip-
ið að rétta sig við og síga niður að aftan.
Flóðbylgjan lék um þilförin og skildi eftir
froðurák á efri þiljum, sem nú voru óð-
um að færast í kaf. Fáeinir lífbátar héngu
enn mölbrotnir í bátsuglunum.
í þeim bátnum, sem síðast lagði frá skip-
inu, var dr. Mecredy. Honum hafði tekizt
að brjótast upp á yfirborðið og var dreginn
Meðal þeirra, er krupu á kné í fremstu
röð var skipstjórinn. „Eg gerði allt, sem
í mínu valdi stóð! — Fg á ekki sök á dauða
ykkar!"
Síðar, er sjórétturinn í Frakklandi fjall-
aði um sjóslysið, var engin ákæra flutt á
hendur Bourde skipstjóra vegna drukkn-
unar farþeganna fimmtán.
„Skipstjórinn gerði allt, sem í hans
valdi stóð.“
Endir.