Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.05.1940, Síða 30

26
1' J Ó Ð I N
Quöxún Q.ub.da.ufysdáitLh:
i/ftíwu ujsxlcamajmcL 1940.
Hervæðast þjóðir, hraustir niðjar falla,
livar er rní álnjrgð þeirra, sem að stjórna?
Dauðans í angist daprar mæður kalla:
Drottinn minn góður, þarf eg öllu að fórna.
Örlaganornir okkur veldi skapa,
þá aðrar þjóðir missa lönd og sonu.
Við megum ekki aftur frelsi tapa,
óibyrgðin hvílir jafnt á manni og konu.
v
Verkamenn íslands, vörð þið skuluð halda,
vinnan mun göfga þái, sem hennar njáta.
Þið eruð hetjur heimalandsins kalda,
handtökin ykkar torfœrurnar brjóta.
Verkamenn Islands virða rétt og frelsi,
vinna af alhug landi og þjóð til frama.
Verkamenn íslands verjast þrældóms helsi,
vonglaðir treysta, að stjórnin geri hið sama.
Útifundur
sjálfstæðis-
manna
1 mai 1939
við Varðar-
húsið í
Reykjavík.
Ivolakraninn
í baksýn.