Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1931, Side 51

Stefnir]
Fífukveikur.
561
inn að vöngunum, og þá sagði að íara fram í stofu og halla mér
hann, eins og ekkert væri um að útaf í fötunum, svo mér kólni
vera: Lambið mitt ljúfa! Eg
hefi vakað undanfarnar nætur
og þarf að sofa úr mér. — Taktu
eftir! Hann sagðist þurfa að
sofa úr sér. Eg ætla, sagði hann,
síður. Þú mátt ekki vekja mig,
þó að eg sofi nokkuð lengi og
ekki líta til mín. Eg vakna, þeg-
ar minn timi kemur. Þú veist
um fífuna og lýsið og kannt að
36