Stefnir: tímarit um þjóðmál og fleira. - 01.12.1931, Síða 55

HVERNIG Á AÐ SÆTTA FJÁR-
MAGN OG VINNU.
Kenningin um starfsmannahiutdeild.
Eftir Magnús Jónsson.
Inngangur.
í atvinnulífi nútímans eru tvö
stórveldi komin á öndverðan meið,
fjármagn og vinna. Og þar sem
þessi stórveldi eru hvorki meira né
minna en allur „atvinnu-heimur-
inn“, ef svo mætti að orði kveða,
þá má geta nærri, að þetta ástand
er æði aivarlegt. Er bezt að gera
sér það ljóst þegar í upphafi, að
lausn þessa vandamáls er eitt að-
al viðfangsefni þeirrar kynslóðar,
sem nú lifir, c?g meðan ekki verður
komið sáttum þar á milli, er víst,
að hver ógæfan rekur aðra.
Vér höfum nú nýlega séð eina
slíka ógæfu dynja yfir, verðfall
pundsins enska og þeirra annara
gjaldeyra, sem það hefir dregið
með sér, og þar á meðal okkar eig-
in íslenzku krónu. Það má að sjálf-
sögðu benda á hinar og þessar á-
stæður fyrir lækkun pundsins, án
þess að nefna fjármagn og vinnu,
en eg hygg þó, að nákvæm rann-
sókn muni ávallt fá þá niðurstöðu,
að það sé þessi andstæða, þessi
styrjöld, sem hefir valdið því. .—
Pundið gat ekki haldizt, af því að
til þess hefði þurft samtök fjár-
magns og vinnu, og vinnan fékkst
ekki til þess. — Fall pundsins er
svarið. Ef ekki er hægt að komast
að samkomulagi um tölu pund-
anna, þá verður að ná sömu nið-
urstöðu með því að breyta verði
pundsins. Sama er að segja um
okkur og okkar gjaldeyri.
Söguleg drög.
Höfundar þeirrar þjóðmegun-
arfræði, sem ofan á hefir verið
nú um all-langt skeið, byggði all-
ar sínar kenningar á þeirri meg-
in setningu, að í frjálsum viðskift-
um gerði einstaklingurinn, óafvit-