Dagblaðið Vísir - DV - 14.09.2007, Blaðsíða 28

óhann Páll Valdimarsson, útgáfu-
stjóri bókaútgáfunnar JPV og útgef-
andi hins nýja Forlags, segist tvímælalaust
vera eyra-maður þegar hann er spurður
hvort hann geri allt annaðhvort í ökkla eða
eyra. Hann byrjar vinnu snemma dags og
vinnur þangað til hann leggst á koddann
á kvöldin og helgar eru ekki undanskild-
ar. Hann hefur lagt áfengi á hilluna, snert-
ir ekki tóbak og borðar eintóma hollustu.
Hann er einn af þeim sem gerir ekkert í
hófi.
„Ég er bara svona. Ég er manískur í
vinnu og hafi ég gaman af verkefnunum
er ég í þeim af lífi og sál. Ef ég dett niður
dauður út af vinnuálagi datt ég að minnsta
kosti niður dauður við að gera eitthvað
sem ég hef gaman af,“ segir hann. „And-
látsorðin gætu þá verið: Mission Impossible
Accomplished.“
Aðspurður segist hann manískur í öllu því
sem hann tekur sér fyrir hendur. „Það lýsir sér
til dæmis ágætlega í því að ég hef oft horft á ná-
granna mína moka snjó af tröppunum hjá sér
og ég hef dáðst að því að þeir moka bara í róleg-
heitum og njóta þess að vera úti á köldum vetr-
ardegi. Ég hef iðulega farið sjálfur út á tröpp-
ur með skófluna staðráðinn í því að gera þetta
svona, njóta þess í stóískri ró að moka snjóinn en
svo um leið og ég byrja, efst á pallinum og mér er
litið niður tröppurnar sem eru ómokaðar gleymi
ég hinum góða ásetningi um leið og verð eins og
brjálæðingur þegar ég sé hve miklu er ólokið.
Þegar ég kem inn berst hjartað út úr brjóstinu á
mér, ég er í svitabaði og með svima af ofreynslu.
Ég get ekki unnið rólega. Það er alveg eins með
snjóinn og tröppurnar að þegar ég labba niður í
vinnuna á morgnana staðráðinn í því að taka því
hæfilega rólega eru ekki liðnar tíu mínútur þang-
að til ég er kominn á kaf í allt það sem ég á eftir
að gera.“
Bara Kastró getur frestað jólunum
Hann segir að sér líði best þegar hlutirn-
ir eru vel skipulagðir. „Ég verð mjög órólegur ef
ég er ekki með þræðina í höndunum og sé ekki
að hlutirnir séu að ganga upp. Þá verð ég mjög
áhyggjufullur. Það er líka ástæðan fyrir því að
ég vinn svona. Á sumrin er til að mynda iðulega
mikill álagstími því ég veit að jólin eru í desem-
ber. Það þýðir ekkert og láta eins og það hafi
komið sér eitthvað á óvart í desember að jólin
séu komin. Það er bara Kastró sem hefur getað
frestað jólunum.“
Hann segir að umsvifin hjá JPV séu miklu
meiri en hann hafi ætlað sér í upphafi. „Það var
ekki hugmyndin þegar við stofnuðum fyrirtæk-
ið að það myndi vaxa svona mikið. Við ætluðum
bara að hafa það huggulegt og notalegt og hafa
gaman af þessu. En svo gengur þetta svona vel
og við höfum svo gaman af þessu og það er svo
margt sem okkur langar til að gera að fyrr en var-
ir fór þetta að vinda upp á sig.“
Aldrei verið með plön
Jóhann Páll segist aldrei á ævinni hafa verið
með nein plön. „Ég hef oft haldið að það væri
eitthvað að mér því allir nema ég virðast vera
með einhvern draum, eitthvað takmark sem þeir
stefna að í lífinu. Ég hef aldrei átt svona draum
eða takmark, ég bara tek lífinu eins og það kem-
ur og því sem það færir mér upp í hendurnar. En
auðvitað reyni ég að sinna vel því sem ég fæst við
hverju sinni og standa mig.“
Hann segist alls ekki hafa séð sig fyrir sér
í þessu starfi þrátt fyrir að hafa alist upp í
bókaútgáfu því faðir hans, Valdimar Jóhannsson,
stofnaði Bókaútgáfuna Iðunni árið 1945 sem var
lengi vel ein öflugasta bókaútgáfa landsins. „Ég
fæddist auðvitað inn í þetta. Öll mín æska og allt
mitt líf er auðvitað litað af bókaútgáfu. Ég byrjaði
strax sem smábarn að þvælast inn í bókaútgáfu
með einum eða öðrum hætti og byrjaði að hjálpa
til um leið og ég hafði aldur til. En þetta gerðist
algerlega af sjálfu sér – ég hafði alls ekkert ætlað
mér að feta í fótspor föður míns. Auðvitað var það
ekki tilviljun, en þetta var alls ekki meðvitað.“
Hann segist hafa lært bókmenntir í Háskól-
anum í einn vetur en atvikin hefðu hagað því
þannig að hann hafi þurft að hjálpa pabba sín-
um í Iðunni þegar starfsmaður hjá honum hætti.
„Og svo bara vatt þetta upp á sig.“
Hefði viljað mennta sig
Hann segist samt sakna þess að hafa ekki
menntað sig. Hann hafi haft gaman af því að
læra og honum finnist gaman að vita meira í
dag en í gær. „Bókaútgáfa er svo skemmtileg af
því að hún snertir svo óendanlega marga fleti og
samskipti við svo mikið af kreatívu fólki á öllum
sviðum samfélagsins. Hún er í raun stórkostleg-
ur háskóli.“
Hann segist hafa lesið mikið sem barn þótt
hann hafi ekkert verið óvenjulegur bókaormur.
Hann hafi legið í þessum hefðbundndu
ævintýrabókum sem ungir drengir hrífast svo
af. Nánast allt af því sem hann les nú um stundir
er í tengslum við starfið og kemst hann ekki yfir
nálægt því allt sem hann vildi lesa. „Hingað
berast daglega að minnsta kosti þrjár til fjórar
hugmyndir frá fólki sem vill skrifa bók eða er
jafnvel með tilbúið handrit. Við komumst ekki
föstudagur 14. september 200728 Helgarblað DV
Jóhann Páll Valdimarsson hjá JPV tekur engar stórar ákvarðanir án þess að
ráðfæra sig við köttinn sinn, Randver, sem jafnframt er óformlegur stjórnar-
formaður fyrirtækisins. Hann er manískur í öllu sem hann tekur sér fyrir
hendur, hefur mikla skipulagsþörf, en hefur aldrei átt draum eða takmark í
lífinu. Hann botnar ekkert í sjálfum sér en reynir fyrst og fremst að vera
góður strákur.