Dagskrá: tímarit um menningarmál - 01.01.1957, Síða 35

Torp pá jorden
Till Bo —
med en hálsning och tack.
Men kára Setterlind,
mitt torp stár pá jorden
rotfast som trádet
i mitt karga hjárta,
och mina fáglar
váver mjuka bo
át kárlekens bláa ungar,
som likt vára dikter
flyger inn i
glömmskans elfenbenstárn.
Mitt torp har aldrig
gástat himmelens
fattiga evighet.
Arbetskládda
gár mina mán i potatislandet
och kvinnorna skrattar levande
bakom vita köksgardiner,
pá nakna fötter stár mina barn
i graset som vöxer
mellan deres mullbruna tár,
korsfásta át jordens lycka
med gröna spikar.
Til hamingju jarðar
En skaldbróðir góður,
mitt þorp er á jörðu,
rótgróið sem þöllin
l sendnu hjarta landsins,
þar sem mínir fuglar
flétta sér mjúk hreiður
handa ungviði ástarinnar,
sem flýgur eins og kvceði vor
á vœngjum fáfengileikans
uppí turnspírur
gleymskunnar.
Mitt þorp hefur aldrei gist
fátœkt eilífðarinnar,
mínir menn eru vinnuklœddir
l kálgörðum sínum,
og konurnar dilla jarðneskum
hlátrum
bak við hin Ijósu tjöld
eldhúsgluggans,
en börnin standa
berfœtt í grasinu
og stráin vaxa
milli moldugra tánna
krossfest hamingju jarðar
með grcenum nöglum.
Jón úr Vör dvaldi í Svíþjóð í tvo mánuði vorið 1956 vegna undirbúnings á útgáfu
Þorps síns á sænsku. Hann kynntist þá sænska skáldinu Bo Setterlind lítils háttar.
Heimkominn fékk Jón kveðju frá honum og kvæði með „til minningar um kynni
þeirra.“ Jón orti óðara kvæði til svars og sendi skáldi. — Dagskrá komst í þessi plögg
og fékk leyfi til að birta þau. Þýðingu á kvæðunum gerði Jón fyrir Dagskrá.
DAGSKRÁ
33