Dagblaðið Vísir - DV - 26.10.2007, Blaðsíða 35

Dagblaðið Vísir - DV - 26.10.2007, Blaðsíða 35
DV Sport föstudagur 26. október 2007 35 Tek næsTu keppni og svo sjáum við Til nótunum. Viðhorfið til íþróttarinn- ar og liðanna var allt annað. Það var grunntónninn í mismuninum á Spáni og Þýskalandi,“ segir Alfreð og bætir við að ef til vill hafi það verið mistök hjá sér að yfirgefa Bidasoa eftir aðeins tveggja ára dvöl þar. „Ég var 31 árs og hugsaði um að drífa mig heim og hætta þessu. Þeir vildu framlengja samning minn um þrjú ár en ég ákvað að sleppa því og fara frekar heim til Akureyrar. Ég hugsa oft að sem leikmaður hafi þetta vafalaust verið mistök. En það er spurning hvort ég hefði einhvern tím- ann farið út í þjálfun ef ég hefði hald- ið áfram. Þannig að eftir allt saman voru þetta kannski ekki mistök,“ seg- ir Alfreð. Helmingurinn hafði ekki áhuga á að æfa Eftir dvölina á Spáni kom Alfreð aftur til Íslands og hóf að þjálfa KA, auk þess sem hann spilaði með liðinu. Alfreð segir að það hafi tekið drjúgan tíma að gera KA-liðið sterkt. „Það var mjög erfitt. Ég kom í KA- liðið, sem var frekar gamalt lið og hafði verið að rokka á milli deilda. Það voru miklar væntingar. Svo kom í ljós að helmingurinn af liðinu hafði ekk- ert mikinn áhuga á að æfa. Fyrstu árin hjá mér fóru meira og minna í að losa mig við nokkra leik- menn sem voru reyndir, en höfðu hvorki tíma né áhuga á að standa í þessu, og fara að taka inn yngri leik- menn. Það tók þrjú ár að skila árangri. Við byrjuðum ekki að spila virkilega vel sem lið fyrr en 1994 eða 1995. Það var gaman að koma heim og ég hélt að allir hefðu sama viðhorfið og maður sjálfur en ég komst svo að því að helmingurinn af liðinu nennti þessu ekki,“ segir Alfreð. „Þetta var mjög skemmtilegur tími. Við spiluðum alltaf betur og betur og vorum komnir með mjög gott lið. Við vorum í úrslitakeppnum og úrslitum í bikarnum á hverju einasta ári liggur við,“ segir Alfreð. Frá KA lá leið Alfreðs aftur til Þýskalands árið 1997, þar sem hann tók við þjálfun Hameln. Þar var Alfreð við störf í tvö ár. „Ég ætlaði upphaflega ekkert að fara út í þetta aftur. Svo var það ögrandi að prófa þetta í eitt eða tvö ár, áður en maður hætti þessu al- veg. Ég fór til Hameln, sem voru mik- il mistök að fara í klúbb þar sem var algjört kaos. Það var einn aðalstyrkt- araðili sem lagði pening í félagið en það var bara meira á yfirborðinu sem áhuginn var á að gera það. Ég vildi nú helst komast út úr því aftur,“ sagði Al- freð. Titlar hjá Magdeburg Eftir tvö ár hjá Hameln tók Alfreð við þjálfun Magdeburg. Hann segir að það hafi verið allt öðruvísi umhverfi í Magdeburg en í Hameln. „Það var mjög vel að öllu staðið. Mjög metnaðarfullur og mjög vel rek- inn klúbbur að mörgu leyti. Það var gott lið sem hafði engan veginn verið að spila sem lið. Margir einstaklingar og mjög lítil taktísk umgjörð. Það var alveg tilvalið fyrir mig,“ segir Alfreð. Undir stjórn Alfreðs varð Magde- burg þýskur meistari og vann Evrópu- keppni félagsliða árið 2001. Ári síðar vann Magdeburg Meistaradeild Evr- ópu. Í liðinu á þeim tíma var með- al annars landsliðsfyrirliðinn Ólafur Stefánsson. „Óli var í tómu rugli og var mjög ósáttur við þjálfarann sem var þarna áður en ég kom. En síðan var hann alveg í lykilhlutverki eftir að ég kom. Á þessum árum sem við vorum að vinna þessa titla stóð hann sig alveg frábærlega og var einn af mikilvæg- ustu mönnum liðsins,“ segir Alfreð. Eftir gæfurík ár hjá Magdeburg fór að bera á deilum milli Alfreðs og framkvæmdastjóra félagsins. Þær deilur enduðu með því að Alfreð var sagt upp störfum árið 2006. „Árið 2003 hefði ég líklega skrifað undir 20 ára samning við Magdeburg. Ég var mjög ánægður þarna og það gekk vel. Það merkilega við flest í lífinu er að það eru margir sem eiga mun erfiðara með að höndla velgengni en mótlæti og það byrjuðu vandræði á milli mín og framkvæmdastjórans. Valdabarátta sem var einhliða. Ég leit aldrei á þetta sem neina valdabaráttu, vegna þess að ég hafði mínar skoðanir á hlutunum og hvern- ig ég vildi hafa þetta. Við vorum í ágætis sambandi framan af, honum fannst gaman að láta mynda sig með stóran vindil og að hann væri aðal- kallinn og að þetta væri allt saman honum að þakka. En með velgengninni, þegar við unnum þessa titla held ég, svona eft- ir á að hyggja, að þetta hafi verið af- brýðisemi sem olli þessum leiðindum milli okkar. Honum fannst ég vera bú- inn að fá of mikið af athyglinni og að mér væri hampað of mikið vegna vel- gengni liðsins á hans kostnað. Ég varð alltaf meira og meira var við að hann var að grafa undan mér. Það varð til þess að það sauð upp úr nokkrum sinnum á milli okkar. Við lentum oft í rifrildum, meðal annars á stjórnarfundum og það sem kom enn verr við hann var að þegar við áttum í þessum deilum tóku forseti félagsins og stjórnarformaðurinn alltaf minn málstað. Það varð til þess að hann fór að grafa ennþá meira undan mér. Það endaði með að ég sagði bara að ég skyldi klára þetta tímabil og svo væri ég farinn,“ segir Alfreð, sem átti eitt og hálft ár eftir af samningi sínum þegar honum var sagt upp hjá Magdeburg. Hefur sett pressu á Gummers- bach Alfreð tók við liði Gummersbach fyrir rúmu ári. Gummersbach er gam- alt stórveldi í þýskum handbolta en Alfreð á enn eftir að vinna sinn fyrsta titil með liðið. „Magdeburgar-liðið sem ég var með 2003 var miklu öflugra en Gum- mersbach-liðið sem ég er með núna. En þegar ég skrifaði undir hjá Gum- mersbach voru horfurnar hjá liðinu allt aðrar en þær eru í dag. Það kom upp viss krísa hálfu ári eftir að ég skrifaði undir og félagið missti tvo helstu styrktaraðilana og við misstum nokkra mikilvæga leik- menn. Ég var auðvitað ekkert ánægð- ur með það, sem hefur orðið til þess að ég hef verið að setja pressu á þá því ég ætla ekki að sætta mig við að missa bestu leikmennina á hverju einasta ári og þurfa með ómældri vinnu að redda því einhvern veginn. Það þarf að gerast eitthvað í þess- um málum, hvort sem það verður á einu ári, tveimur eða jafnvel þremur, þá verð ég að fá þrjá, fjóra leikmenn í viðbót. Annars kem ég ekki til með að vera þarna áfram. Ég er að vissu leyti kominn í sömu stöðu og ég var í hjá Magdeburg, en samt aðrar forsendur. Það komu nýir menn að stjórninni hjá okkur í síð- ustu viku, sem mér líst mjög vel á. Þeir báðu mig um að framlengja til ársins 2013, en ég sagði að ég myndi ekki gera það, ég ætla að sjá til hvað gerist hjá félaginu,“ segir Alfreð. Ógleymanlegir Svía-leikir Alfreð tók við landsliði Íslands í apríl á síðasta ári eftir að Viggó Sig- urðsson hætti með liðið. Fyrsta verk- efni Alfreðs sem landsliðsþjálfari voru tveir leikir við Svía í undankeppni HM. „Það var alveg ógleymanlegt. Báðir leikirnir við Svía í rauninni. Það voru mjög margir Íslendingar í höllinni í Stokkhólmi. Það var alveg ótrúlegt. Þessi stemning hérna í höllinni 17. júní var alveg einstök. Þetta var eitt- hvað sem enginn hafði upplifað áður og var alveg stórkostlegt. Þjóðsöng- urinn, allir með íslenska fánann og syngjandi með. Það var alveg ógleym- anlegt,“ segir Alfreð. Fyrsta og eina stórmótið sem Al- freð hefur stýrt íslenska landsliðinu í hingað til var HM í Þýskalandi í byrj- un þessa árs. Ísland komst í átta liða úrslit og tapaði þar naumlega fyrir Danmörku í framlengdum leik. „Magdeburgar-riðillinn var í raun frábær. Það var stórkostleg stemning okkur í hag, þrátt fyrir að Úkraínu- leikurinn hafi verið allt annað en stór- kostlegur. Það var ótrúlegur stuðning- ur sem við fengum og í raun eins og við værum á heimavelli í Magdeburg. Þær móttökur sem ég fékk voru mjög kærkomnar. Ég neyddist til að fara eitthvað annað eftir þessi ár þarna. Það var stund sem jafnaðist kannski á við höllina fyrir mig. Síðan var milliriðillinn mjög góð- ur hjá okkur. Það sem mér fannst auð- vitað sorglegast af öllu var Danaleik- urinn. Þar áttum við alla möguleika á að vinna. Það munaði svo litlu að við hefðum unnið og þá hefðum við komist í undanúrslit. Mér fannst sorg- legast fyrir strákana að það skyldi ekki hafa tekist. En að öðru leyti var þetta gott mót hjá okkur. Við spiluðum við sterkar þjóðir og stóðum okkur mjög vel,“ segir Alfreð. Ísland tapaði illa fyrir Úrkaínu á HM og þurfti nauðsynlega að vinna Frakka til að komast í milliriðil. Kvöld- ið fyrir leikinn var liðið boðað á fund þar sem Alfreð notaði nokkuð sér- staka aðferð til að ná fram rétta hug- arfarinu hjá leikmönnum. „Maður hefur stundum verið al- veg brjálaður í því sem maður er að gera en það eru oft bestu hugmynd- irnar sem koma út úr því. Á HM voru nokkrir vídeófundir og ef einhver ut- anaðkomandi hefði séð hvað var að gerast hefði hann haldið að sá sem stæði að þessu væri ekki heill á geð- smunum. Ég vil helst ekki lýsa þess- um fundi. Hann snerist í raun ekki mikið um handbolta. Ég sat alla nótt- ina og ákvað að taka bara sénsinn. Ef þetta hefði floppað hefði þetta verið algjörlega út í hött,“ segir Alfreð. Hef ekki átt mikinn frítíma Ísland vann Serbíu í tveimur leikj- um fyrr á þessu ári og tryggði sér þar með sæti á EM í Noregi. Alfreð segir að Ísland hefði vart getað fengið erfið- ari andstæðinga. „Fyrir utan Svía var þetta sterk- asta liðið sem við gátum fengið. Mjög öflugt lið. Það var mjög erfitt hérna á heimavelli. Við áttum að vinna úti- leikinn með fimm eða sex mörkum. Við vorum mun betri en þeir þar og vorum að spila þann leik miklu bet- ur. Stemningin var kannski ekki al- veg eins og á móti Svíum í höllinni en þetta var mjög skemmtilegt,“ segir Al- freð. Alfreð hugðist hætta sem lands- liðþjálfari eftir leikina gegn Serbíu en ákvað að fresta þeirri ákvörðun. Eft- ir nokkrar vikur ákvað Alfreð að taka slaginn og vera áfram með landsliðið fram yfir EM, í það minnsta. Hann segir að það fyrirkomulag að vera bæði landsliðsþjálfari og þjálfari þýsks úrvalsdeildarliðs gangi ágæt- lega upp hjá öllum öðrum en honum sjálfum. „Það hefur gengið ágætlega fyr- ir Gummersbach og ágætlega fyrir landsliðið en það hefur ekkert gengið voðalega vel fyrir mig, vegna þess að þetta er bara of mikið. Ég hef ekki átt mikinn frítíma eft- ir að ég tók við hvoru tveggja. Ef það væri allt í góðu gengi hjá Gummers- bach væri þetta kannski ekkert mál. En það er allt í brasi þar og ég er í of mikilli vinnu sjálfur við að halda lið- inu saman, reyna að ná árangri og svo framvegis. Þetta hefur bara verið allt of mikið og gengur ekki til lengdar,“ segir Alfreð. En ætlar hann endanlega að hætta sem landsliðsþjálfari eftir EM á næsta ári? „Maður er að verða eins og Ragnar Reykás. Ég ákvað að taka eina keppni í viðbót. Ég var bara ekki nógu fljót- ur að segja að ég væri hættur. Svo var dregið í riðilinn og ég sagði, það er enginn svo vitlaus að taka við liðinu í þessum riðli,“ segir Alfreð og hlær, en Ísland er í riðli með Svíþjóð, Frakk- landi og Slóvakíu. „Nú er ég búinn að vinna með þessum strákum í landsliðinu og það er draumurinn að komast til Pek- ing. Það eru erfiðir hjallar á leiðinni og jafnvel sá erfiðasti núna í Evrópu- keppninni. Svo kemur undankeppni á eftir því og það er ekki tími fyrir nýjan þjálfara að taka við þessu og fá tveggja vikna undirbúning. Hann á engan möguleika á að breyta neinu og þetta sem við erum að gera stendur nokk- urn veginn á eigin fótum. Menn eru vel samstilltir og það er mjög erfitt fyrir nýjan þjálfara að koma að þessu akkúrat núna. Þess vegna samþykkti ég að taka næstu keppni og svo sjáum við til. Það er mjög erfitt að segja að ég verði áfram með þýskt úrvalsdeildarlið og landslið. Ég get ekki boðið Gummers- bach upp á að ég verði allt sumarið í burtu. Allur undirbúningur fer í Ól- ympíuleikana. Svo kem ég og það eru tvær vikur í tímabilið. Hvernig eiga þeir (Gummersbach) að útskýra það fyrir sínum styrktaraðilum að þjálfar- inn sé aldrei á staðnum?“ Ætla að verða sendiherra í Berlín Alfreð, sem er 48 ára, er giftur og á þrjú börn. Elsti sonur Alfreðs býr í Danmörku en hin tvö börnin búa hjá Alfreð og konu hans. „Fram að 20. júní í fyrra og árið þar á undan held ég að ég hafi verið tíu daga heima hjá mér. Ég lofaði þeim á sínum tíma að hætta eftir HM. Það er hins vegar gaman að vinna með HSÍ og með strákunum. Það er alltaf þessi þjóðarrembingur, að gera eitthvað fyrir Ísland,“ segir Alfreð. En hvernig sér Alfreð framtíð- ina fyrir sér? „Ég sagði það einhvern tímann að það að þjálfa landsliðið væri ekki nógu mikil vinna fyrir mig, þannig að ég gæti gert það þegar ég yrði sextugur. Ég ætla bara að vera í þessu eins lengi og ég hef gaman af því. En ég verð að viðurkenna að síð- asta sumar, þegar ég var búinn að vera í endalausri keyrslu í deildinni, taka svo landsliðið, klára þessa Ser- ba-leiki og fara svo heim, hugsaði ég í fyrsta skipti á ævinni um að hætta í handbolta. Ég hugsaði að þetta væri bara orðið gott. Ég á ekki von á því að sú tilfinning komi upp á næstunni. Ég er ennþá með metnað fyr- ir þessu en ég ætla að setja pressu á Gummersbach. Ég ætla ekki að fara hægt og bítandi niður töfluna með lélegra og lélegra lið. Annaðhvort gera þeir eitthvað eða ég fer,“ segir Alfreð. „En ég ætla einhvern tímann að verða sendiherra í Berlín og hrista aðeins upp í utanríkisþjónustunni. Það er ekki til betri maður til að halda kokkteilveislur,“ segir Alfreð og hlær. Fer til Noregs til að ná árangri Landsliðið undirbýr sig nú fyrir EM í Noregi og um helgina leikur liðið tvo æfingaleiki við Ungverja. Fyrri leikur- inn er í Laugardalshöllinni í kvöld og sá síðari á Ásvöllum á morgun. Óvíst er með þátttöku Guðjóns Vals Sig- urðssonar á EM og Alfreð telur að lið- ið verði að búa sig undir að hann verði ekki með. „Hann er mjög bjartsýnn á að ná þessu en ég er ekki mjög bjartsýnn. Það væri frábært ef hann næði því en ég held að við verðum að búa okkur undir að hann verði ekki með. Það er líka það sem ég er að gera með því að velja svona marga leikmenn fyr- ir leikinn á móti Ungverjum. Ég þarf að skoða hver getur tekið varnarhlut- verkið hans,“ segir Alfreð. „Ég er kannski öðruvísi en aðrir landsliðsþjálfarar. Ég hef oft gert til- raunir í þessum æfingaleikjum. Auð- vitað viljum við vinna þessa leiki og standa okkur vel en ég ætla samt að prófa eitt og annað sem gæti nýst mér á EM. Ég vil sjá þessa stráka sjálfur frekar en að horfa bara á vídeó,“ seg- ir Alfreð. Hvernig sér hann EM fyrir sér? „Erfiður riðill og opnunarleikur á móti Svíum, mjög mikilvægur. Við ætlum að fara þarna og ná sæti sem tryggir okkur sæti á Ólympíuleikunum. Ég ætla nú ekki að kynda undir einhverjum væntingum hér heima en eftir að hafa séð hvernig liðið get- ur spilað, eins og á HM, vil ég fara til Noregs til að ná árangri, ekki bara til að vera með,“ segir Alfreð að lokum. dagur@dv.is LiFir SiG iNN í LeikiNN alfreð tekur virkan þátt í leiknum og lætur vel í sér heyra frá hliðarlínunni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.