SunnudagsMogginn - 13.11.2011, Page 29

13. nóvember 2011 29
legur stólpi sem gott er að vita af að stendur alltaf
við hlið mér. Svo ákvað ég um áramótin 2004-
2005 að gleyma og fyrirgefa þessu fólki. Hvort það
hefur fyrirgefið mér veit ég ekki. Það þýðir ekkert
að vera að æsa sig yfir hlutum. Ég er löngu hætt
því. Mér finnst lífið svo mikils virði.“
Get ekki dæmt um rödd mína
Heldurðu að það sé hollt að vera í áratugi á sama
vinnustað?
„Ég hef aldrei hugsað út í það. Af hverju var ég
svo lengi hjá þessari stofnun? Ég held að ég geti
svarað því best með að segja: Af því mér þótti svo
vænt um stofnunina. Ég hef alltaf borið mikla
virðingu fyrir henni.
Ég hefði ekki trúað því nítján ára gömul að ég
yrði fimmtíu ár hjá sama fyrirtækinu. Ég hætti árið
2004 en svo var ég beðin að sjá um Óskastundina.
Sá þáttur umbreytti á margan hátt minni stöðu því
ég fékk viðbrögð sem ég var ekki vön að fá og farið
var að tala um mig sem RÚV-röddina. Mér hefur
verið sagt að það sé hlustað mjög mikið á þann
þátt og það segir kannski sitt. Í þættinum gæti ég
þess að tala við fólk en ekki niður til þess. Karl fað-
ir minn kenndi mér að tala við fólk sem jafningja,
hvort sem það eru börn, ráðherrar eða öskukallar.
Það er miklu auðveldara að tala þannig við fólk
fremur en að fara eftir því hvaða prófgráður það
hefur.“
Þú hlýtur að hafa heyrt það margoft að þú hafir
viðkunnanlega rödd.
„Mamma sagði einhvern tíma: Þú ert með alveg
sömu röddina og mamma mín. Ég þekkti aldrei þá
manneskju en mér þótti vænt um þessi orð. Ég
gæti vel trúað því að raddir erfist, svona á svip-
aðan hátt og útlit. Mér er ómögulegt að dæma um
rödd mína. Sumir segja að ég hafi blæbrigðamikla
rödd, hún ku vera þægileg og það er sagt að það sé
gott að hlusta á mig. Ef það er þannig þá er það
bara gott fyrir fyrirtækið. Ég hef alltaf litið á það
þannig að ef maður geri eitthvað gott í sínu starfi
þá sé maður til góðs.“
Þú nefndir manninn þinn hér áðan, hver er
hann?
„Hann heitir Sveinn Aron Bjarklind. Hann var
loftskeytamaður og vann vaktavinnu og stundum
var það þannig að við heilsuðumst á morgnana
þegar hann kom af næturvakt og ég fór á dag-
vakt.“
Eigið þið börn?
„Við eigum engin börn. Við reyndum eins og við
gátum en það gekk ekki. Við eigum bæði tvö ynd-
islegt frændfólk, þar er ég skáamma margra barna
og það hlutverk er mér mikils virði. Mér þykir
mjög gott að vera innan um börn af því að þau eru
heiðarleg og segja það sem þeim finnst.
Ég á auðvelt með að leika mér með börnum og
þau muna vonandi eitthvað gott sem við höfum
gert saman.“
Fylgir því sorg eða eftirsjá að hafa ekki átt
barn?
„Já, það er eftirsjá. Ef ég hefði eignast barn þá
held ég að líf mitt hefði orðið allt öðruvísi. Þá hefði
ég aldrei farið út í að vinna vaktavinnu en vegna
þess að ég var barnlaus var auðvelt að kalla mig á
vaktir um jól og hátíðisdaga þegar flestir aðrir
voru heima hjá sér. Ég þekki það mætavel að vinna
þegar aðrir eru í fríi.“
Er bara með góðu fólki
Þú ert ánægð með lífsstarfið og lífið?
„Ég er mjög hamingjusöm og ánægð að fá að lifa
og vera með góðu fólki. Og núna er ég bara með
góðu fólki, ég veit hverjir passa ekki við mitt geðs-
lag og læt þá ekki trufla tilveru mína. Ég er bara ég
sjálf, ég kann ekkert annað. Ég hef glímt við veik-
indi. Oft fór ég í aðgerðir út af barnleysi mínu. Ár-
ið 2007 var strangt hjá mér, ég fékk krabbamein í
móðurlífið og mánuði seinna hjartaáfall. Þannig að
það var mikið að gera það árið en ég lifði það af.
Maðurinn minn fór svo í hjartaaðgerð árið 2009.
Ég hef aldrei kynnst öðrum eins klárheitum og hjá
íslenskum læknum og hjúkrunarliði, sem eru
snillingar í sínu fagi.“
Varstu aldrei hrædd í veikindum þínum?
„Nei, það er nefnilega svo skrýtið að ef maður
fær góða manneskju, lækni sem maður treystir og
segir manni hvað sé í vændum, þá finnur maður
ekki fyrir hræðslu. Ég myndi aldrei fara undir
hnífinn hjá manneskju sem ég vantreysti, ég
myndi reyna allt sem ég gæti til að koma í veg fyrir
það. Ég er á meðulum sem ég þarf að taka daglega
og allt hefur gengið eins og best verður á kosið.“
Ætlarðu að vera lengi á útvarpinu?
„Ég er á krossgötum í lífi mínu. Við Svenni erum
búin að ákveða það í sameiningu að ég hætti um
áramótin. Í framtíðinni ætlum við virkilega að
njóta lífsins og hafa það huggulegt. Í janúar förum
við til Spánar og verðum fram á vor því þar hefur
okkur alltaf liðið dásamlega. Það er góðvilji í Spán-
verjum sem við kunnum svo vel að meta. Góðvild
skiptir svo miklu máli í lífinu.“