Morgunblaðið - 05.05.2012, Blaðsíða 38

Morgunblaðið - 05.05.2012, Blaðsíða 38
38 MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 5. MAÍ 2012 ✝ Kjartan Ólafs-son fæddist á Hlaðhamri í Bæj- arhreppi í Stranda- sýslu 5. maí 1924. Hann lést á sjúkra- húsinu á Hvamms- tanga 24. apríl 2012. Hann var sonur hjónanna Þorsteins Ólafs Þorsteins- sonar, f. 23. júní 1891, d. 7. mars 1972 og Jónu Jónsdóttur, f. 9. október 1888, d. 30. október 1974. Systkini Kjartans eru: Sig- urjón, f. 17. júní 1915, d. 9. febr- úar 2010, Ingibjörg Gunnlaug, f. 22. ágúst 1917, d. 15. maí 2004, Þorsteinn, f. 6. október 1919, Vil- hjálmur, f. 31. júlí 1922, d. 8. jan- úar 2007, Kristín, f. 24. desember 1926, d. 23. júní 2001 og Jón Bjarni, f. 29. nóvember 1930, d. 27. desember 2004. Kjartan kvæntist 17. júní 1966 Ingibjörgu Jóhannesdóttur, f. 5. ágúst 1926, d. 10. maí 2010, frá Gilja- landi í Haukadal, Dalasýslu. Börn þeirra: 1) Jóhannes, f. 1967, kona Sveinbjörg Guðmundsdóttir, þau eiga þrjú börn. 2) Jón, f. 1971, kona Gyða Eyjólfsdóttir, þau eiga þrjú börn. 3) Sigurður, f. 1973, kona Olivia Weaving, þau eiga tvö börn. Kjartan fór í Bændaskólann á Hvanneyri og lauk þar bú- fræðinámi 1949. Starfaði síðan sem bóndi á Hlaðhamri, fyrst með foreldrum sínum, og frá 1966 með eiginkonu sinni, Ingi- björgu Jóhannesdóttur, til ársins 2001, er Sigurður sonur þeirra tók við búinu. Útför Kjartans fer fram í Prestbakkakirkju í Hrútafirði í dag, 5. maí 2012 kl. 14. Allt er svo tómt án þín, afi, ég mun sakna þín svo mikið, það verður aldrei eins að þú sért ekki hér. En ég hef alla vega mjög góð- ar minningar um okkur saman, afi minn. Þótt þú hafir verið fyrir norðan og ég á höfuð- borgarsvæðinu áttum við svo margar góðar stundir saman. Til dæmis þegar við fórum á bílnum þínum og vorum að fara að smala og ég var svo hrædd um að kind- urnar mundu stanga mig. Þetta fannst þér algjör vitleysa í mér en þetta fannst mér samt gaman. Þegar við fórum í réttirnar, vá hvað það var gaman, en ég var stoltust af öllum marblettunum á fótleggjunum mínum eftir þetta, og fullt af öðru sem við gerðum saman. Ég er svo glöð hvað ég varði miklum tíma hjá ykkur ömmu. Ég hugsa um ykkur ömmu á hverjum einasta degi og hugsa með mér hvað ég er heppin að hafa átt ykk- ur sem ömmu og afa. Þín afastelpa, Gréta. Ég minnist Kjartans föður- bróður míns af mikilli virðingu og hlýhug. Hér á árum áður fórum við fjölskyldan reglulega í heim- sóknir norður að Hlaðhamri á æskuslóðir föður míns. Bæði Kjartan og Ingibjörg tóku sér- lega vel á móti okkur. Við hjart- anlega velkomin hvenær sem var og veislumatur drifinn á borð. Við fórum með þeim Kjartani í fjósið og ekki ósjaldan voru hestarnir sóttir og við börnin fengum að fara á bak. Ég var svo lánsöm að fá að vera í sveit hjá Kjartani og Ingibjörgu. Ég var þar mörg sumur og vann við flest sveitastörf bæði úti og inni ásamt því að passa tvo yngri strákana, þá Jón og Sigurð. Þeg- ar ég var í útistörfunum var ég oftast með Kjartani. Hann sagði mér fyrir verkum og leiðbeindi mér. Minnist ég þeirra samveru- stunda af mikilli ánægju. Í sauð- burðinum var ég ritari hjá Kjart- ani, skráði niður þegar hann var búinn að marka lömbin. Þegar við vorum að marka lömb sem fæðst höfðu úti hljóp ég lömbin uppi því ég var léttari á fæti en Kjartan. Þessum stundum höfðum við Kjartan bæði gaman af. Ein af skemmtilegustu minningunum um sveitastörfin var þegar Kjart- an leyfði mér að smala með sér Öxlina, þ.e. fjallið fyrir ofan Hlað- hamar. Þá þeystumst við um á hestum og Kjartan var duglegur að segja mér til. Þessi smala- mennska gekk bara ljómandi vel hjá okkur. Á þessum árum var töluvert heyjað í vothey. Kjartan fól mér það mikilvæga verk að troða heyið í turninum. Ég fór reglu- lega í súrheysturninn og gekk þar hring eftir hring og tróð heyið. Þetta starf svo og öll önnur á Hlaðhamri leysti ég af mikilli gleði, ég fann vel að störf mín voru vel metin og mikilvæg. Þannig var viðmót Kjartans að ég vissi að ég var að gera gagn og það var gott að finna viðurkenn- ingu á störfum sínum. Þegar ég var komin með mína fjölskyldu vorum við einnig ávallt velkomin að Hlaðhamri og það var unun að sjá hve Kjartan og Ingibjörg tóku vel á móti okkur. Gaman var að fylgjast með hversu natinn Kjartan var að sinna börnum mínum og leyfa þeim að taka þátt í sveitastörf- unum. Ég kveð Kjartan frænda minn með þakklæti í huga og sendi Jó- hannesi, Jóni, Sigurði og fjöl- skyldum þeirra mínar innileg- ustu samúðarkveðjur. Heiðdís Þorsteinsdóttir. Í dag er til moldar borinn móð- urbróðir minn, Kjartan Ólafsson bóndi á Hlaðhamri. Kjartan átti alla tíð heima á Hlaðhamri. Hann var góður bóndi og vil ég meina að hann hafi verið afbragðsfjár- bóndi. Kjartan keypti fyrsta traktor- inn 1952 og var það Ferguson að sjálfsögðu, ég man nú ekki eftir því þegar vélin kom, enda bara tveggja ára, en sagan segir að ég hafi laumað mér út á vél og verið rétt kominn af stað þegar Kjart- an og mamma komu hlaupandi og stöðvuðu þessa fyrstu ökuferð mína á Fergusoninum. Ekki stóð þetta ökubann nú lengi því ég var farinn að keyra traktorinn með Kjartani um sjö ára aldur. Það má segja að ég muni fyrst eftir mér á vélinni með Kjartani. Það voru margar fagrar vor- og sum- arnætur sem við áttum, við að sá, bera á eða slóðadraga. Já, hvergi eru vornæturnar fegurri en í Hrútafirðinum. Þess- ar stundir með Kjartani á vélinni eru ógleymanlegar, hann syngj- andi hástöfum og ég fylgdist með af aðdáun, hverri einustu hreyf- ingu og störfum hans. Það að læra að bakka heyvagni óaðfinnanlega er t.d. eitthvað sem ég hef búið að alla tíð. Minningar eru fjölmargar, það var góður skóli að alast upp í sveitinni, fá að takast á við sveita- störfin og njóta leiðsagnar manna sem kunnu til verka og það kunni Kjartan allvel. Að rækta jörðina, velja gott sauðfé og góðar mjólk- urkýr, einnig hesta þó svo það hafi nú ekki verið keppnishestar þá voru til góðir reiðhestar fyrir smalamennsku. Það sýnir kannski þekkingu Kjartans á meðhöndlun búfjár að honum var treyst fyrir því að vera forð- agæslumaður í fjöldamörg ár í sveitinni. Þegar Ingibjörg kom að Hlað- hamri, tók hún mér eins og sínu eigin, lærði ég heilmargt af henni, hún var fróð og vel lesin kona, skemmtilegt var að ræða við hana um landsins gagn og nauðsynjar. Blessuð sé minning hennar. Margar góðar minningar eru líka í seinni tíð þegar við Emma komum að Hlaðhamri og þá eins líka eftir að við fengum stelpurn- ar Kötu og Amöndu, það var ynd- islegt að koma og dvelja hjá þeim Kjartani, Ingibjörgu og strákun- um. Nú er Kjartan frændi kominn til Ingibjargar sinnar aftur, þau voru einstaklega samstiga hjón, missir hans var mikill þegar hún dó. Jóhannes, Jón, Sigurður og fjölskyldur. Mínar innilegustu samúðarkveðjur til ykkar. Ólafur Hjálmarsson. Ég minnist föðurbróður míns Kjartans Ólafssonar með mikilli hlýju og ánægju. Þegar ég var á níunda og tíunda ári var ég send- ur í sveit á Hlaðhamar í Hrúta- firði. Þá voru þau hjón Kjartan og Ingibjörg tekin við búskap á jörð- inni af afa mínum og ömmu, Þor- steini Ólafi Þorsteinssyni og Jónu Jónsdóttur. Ekki voru nú gerðar miklar kröfur um vinnuframlag mitt enda kom það meira í hlut Heiðdísar systur minnar. Mitt hlutverk var meira að vera leik- félagi elsta sonarins, hans Jó- hannesar. Þar sem ekki var nú stíft tímabókhaldið við það held ég að ég hafi verið duglegri við lestur á öllu bókasafninu á heim- ilinu. Skipti þá engu hvort var ástarrómaninn Aðalsmærin og járnsmiðurinn, Búnaðarblaðið Freyr eða gulnaðir gamlir bunkar af Tímanum. Eitthvað var þó hjálpað til við bústörfin. Aðallega vorum við Jó- hannes þó að reka kýrnar. Meira þótti þó spennandi að sitja á dráttarvélunum en að vera „cowboy“. Mér þótti mikið til dugnaðar og krafts Kjartans koma, hvort sem verið var að gefa kálfunum, reisa girðingar úr rekaviðnum eða annað. Kjartan og Ingibjörg kona hans voru einbeitt og stórhuga við stækkun bústofns og húsa- kynna. Kjartan var líka fjarska duglegur við að stækka ræktað land á jörðinni og hélt áfram því verki sem afi minn og nafni hóf. Því var mikið um framræsta skurði. Eitt sinn í sauðburðinum fann ég nýfætt lamb yfirgefið í skurði. Kjartan var fljótur til að koma lambinu í hús og síðan var því yljað í eldavélinni á heimilinu. Þetta þótti mér alveg stórmerki- legt og lambinu varð ekkert meint af þessu. Í huga mínum fannst mér að með sameinuðu átaki hefðu allir unnið hetjudáð. Þegar árin liðu var reglulega komið í heimsókn að Hlaðhamri enda sumarið ónýtt ef þangað var ekki komið a.m.k. einu sinni. Þau hjón Kjartan og Ingibjörg voru með eindæmum gestrisin og greiðvikin hvort sem vantaði gist- ingu eða að fara á hestbak. Þetta var alltaf bara sjálfsagt þó svo þau hefðu meira en nóg á sinni könnu yfir hábjargræðistímann. Alltaf var líka gaman að koma og hitta bræðurna Jóhannes, Jón og Sigurð og ýmislegt var brallað með þeim. Einnig var það mjög fróðlegt þar sem allir höfðu þeir ákveðnar skoðanir á mönnum og málefnum. Kærar þakkir fyrir allt Kjart- an og blessuð sé minning þín. Þorsteinn Ólafur Þorsteinsson. Maður fyllist trega þegar góðir vinir falla frá. Þannig varð mér við þegar ég frétti að Kjartan á Hlaðhamri væri allur en vissulega var aldurinn orðinn nokkuð hár. Síðustu misserin dvaldi hann á Hvammstanga, fyrst í þjónustuí- búð fyrir aldraða, en síðan á dval- arheimilinu. Þá voru fæturnir farnir að bila og hann komst ekki um án hjálpar. Það gekk nærri honum að vera svona á sig kom- inn og ég veit að hann var orðinn þreyttur. Kjartan tók við búskap á Hlað- hamri af foreldrum sínum og fór að búa með konu sinni, Ingi- björgu Jóhannesdóttur frá Gilja- landi í Haukadal, árið 1966. All- mörg ár áður hafði hann verið við búið ásamt foreldrum sínum og Sigurjóni bróður sínum. Kjartan hafði frá unga aldri verið ákveð- inn í að verða bóndi og sótti því um skólavist í Bændaskólann á Hvanneyri. Foreldrar hans vissu ekki um þessi áform fyrr en hann var búinn að fá svar um skólavist. Hann var nokkru eldri en nem- endur almennt. Undirbúningur- inn var bara barnaskólinn. Mér er sagt að hann hafi lagt hart að sér og hann náði mjög góðum árangri um vorið 1949 þegar hann útskrif- aðist. Hann minntist þessa tíma með mikilli ánægju. Það var gæfa Kjartans þegar hann gekk að eiga Ingibjörgu. Þegar þau voru tekin við búinu var tekið til við uppbyggingu á Hlaðhamri. Þessi ár voru tími mikilla breytinga í sveitum og svo var líka á Hlaðhamri. Nýtt íbúð- arhús var byggt, þá fjós og fjár- hús, ásamt hlöðu, túnið stækkað og bústofninn aukinn. Þetta var blandað bú. Maður fann það vel að sauðféð átti meira hug Kjart- ans. Hann vann mikið, þrátt fyrir að liðagigt sótti á hann. Áhuginn og kappið alveg ódrepandi, frið- laus um heyskapinn, ef hey var flatt. Hann fór í fjósið alveg fram á síðustu ár. Það var veðurathug- unarstöð á Hlaðhamri, veðrið skráð þrisvar á dag. Þetta er stað- ur sem á einna lengsta sögu sem slíkur. Kjartan gerði þetta alltaf þegar hann var heima og hann fylgdist mjög vel með veðri og var fróður þar um. Kjartan og Ingibjörg voru mjög samhent í öllu. Þau eignuð- ust þrjá syni, Jóhannes, Jón og Sigurð, sem nú býr á Hlaðhamri. Það er óhætt að segja að þau höfðu bæði mikinn metnað til þess að sonunum farnaðist sem best. Kjartan var mikill félagsmála- maður, framsóknar- og sam- vinnumaður og sat um tíma í stjórn Kaupfélagsins á Borðeyri, ásamt því að gegna fleiri félags- málastörfum. Það var ákaflega gaman að vera með honum á fundum. Glöggur og tillögugóður. Hann fylgdist vel með öllu sem var að gerast, sérstaklega öllum kosningum, og skrifaði allt niður. Ekki má gleyma því hvað stutt var í húmorinn. Ég kom oft að Hlaðhamri til þeirra Kjartans og Ingibjargar. Það voru frábærar stundir. Margt var skrafað og skeggrætt og þar var ekki komið að tómum kofunum. Mörg tilsvör Kjartans og skemmtilegar at- hugasemdir munu lifa með okkur sem kynntumst honum og eiga eftir að ylja okkur um hjartaræt- urnar um ókomin ár. Það er fjár- sjóður að hafa fengið að kynnast manni eins og Kjartani. Við í Hrútatungu vottum þeim Jó- hannesi, Jóni og Sigurði og fjöl- skyldum þeirra samúð okkar. Gunnar Sæmundsson. Kjartan Ólafsson ✝ Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, KRISTÍN RUTH JÓNSDÓTTIR, Herjólfsgötu 40, Hafnarfirði, andaðist laugardaginn 28. apríl. Útförin fer fram frá Víðistaðakirkju mánu- daginn 7. maí kl. 13.00. Inga Jóna Jónsdóttir, Steindór Guðmundsson, Ólína Bergsveinsdóttir, Guðmundur Ragnar Ólafsson, Jón Bergsveinsson, Ásdís Árnadóttir, Björg Bergsveinsdóttir, Eggert Dagbjartsson, Bergsveinn Bergsveinsson,Gígja Hrönn Eiðsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda- faðir og afi, DR. ERNIR KRISTJÁN SNORRASON, Seljabrekku, Mosfellsdal, lést á líknardeild Landspítalans fimmtu- daginn 26. apríl. Útförin fer fram frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 8. maí kl. 13.00. Sólveig Franklínsdóttir, Franklín Ernir Kristjánsson, Ingibjörg Kristjánsdóttir, Þorvaldur Kristjánsson, Margrét Guðrún Ásbjarnardóttir, Þorvaldur Örn Þorvaldsson, Sandra Snorrason, Idora Frahi Snorrason. Gjótuhrauni 8, 220 Hafnarfirði Sími: 571 0400, legsteinar@gmail.com GRANÍT OG LEGSTEINAR Fallegir legsteinar á einstöku verði Frí áletr un Gjótuhrauni 8, 220 H fnarfirði Sími 571 400 ranit@granit.is Mikið úrval Allir legsteinar á kr. 75.000,- Miðhra n 22 b, 210 G ð bæ, í i 571 4 0 granit granit.is ✝ Móðir mín, ÁSTRÍÐUR GUÐBJÖRNSDÓTTIR frá Rauðsgili, lést að morgni fimmtudagsins 3. maí. Útförin verður auglýst síðar. Snorri Tómasson. ✝ Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi, ANDRÉS ÓLAFSSON fyrrum prófastur á Hólmavík, síðar kirkjuvörður í Dómkirkjunni í Reykjavík, andaðist föstudaginn 27. apríl. Hann verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík miðvikudaginn 9. maí kl. 13.00. Rögnvaldur Andrésson, Sjöfn Sóley Sveinsdóttir, Hlynur Andrésson, Björg Sigurðardóttir, Benedikt Andrésson, Tatiana Evgeniia Biletska, barnabörn og barnabarnabörn. Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, JÓNA SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR frá Goðdölum, lést á dvalarheimilinu Hlíð, Akureyri, sunnu- daginn 29. apríl. Jarðarförin fer fram frá Ríkissal Votta Jehóva Sjafnarstíg 1, Akureyri, mánudaginn 7. maí kl. 14.00. Ingimar Adólfsson, Lutzy Adolfsson, Reynir Adólfsson, Halldóra Helgadóttir, Friðrik Adólfsson, Kolbrún Stefánsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn. ✝ Móðir okkar, tengdamóðir, amma og lang- amma, ANNA ÓSK SIGURÐARDÓTTIR, lést á Droplaugarstöðum fimmtudaginn 3. maí. Birna S. Karlsdóttir, Sigurður Karlsson, Guðrún Erla Gunnarsdóttir, Ingibjörg M. Karlsdóttir, Sigurður Örn Kristjánsson, Anna Mjöll Karlsdóttir, Kristinn Karlsson, Dagný Þórólfsdóttir, Brynjar Karlsson, Cristina Gonzalez Serrano, barnabörn og barnabarnabörn.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.