Morgunblaðið - 14.07.2012, Síða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 14. JÚLÍ 2012
✝ Einar Jónssonfæddist á Vaðli
á Barðaströnd 14.
mars 1953. Hann
lést 30. júní 2012.
Foreldrar hans
voru Sigríður Þor-
grímsdóttir f. í
Miðhlíð á Barða-
strönd 5. nóv-
ember 1921, d. 8.
mars 1985, og Jón
Elíasson f. á Vaðli
á Barðaströnd 16. október
1912, d. 9. febrúar 1970. Systk-
ini Einars eru Unnur f. 14. des-
ember 1940, Sigurbjörg f. 24.
júní 1943, Elín f. 9. mars 1947,
Hákon f. 16. júní 1950, Þor-
steinn f. 28. febrúar 1955, d. 19.
september 1997, Eygló f. 20.
júlí 1960, Óskírður drengur f.
23. desember 1938, d. 13. maí
1939.
Einar kvæntist 9. júní 1974
Magnúsdóttir f. 4. desember
1991. Einar stundaði nám við
Gagnfræðaskólann í Stykk-
ishólmi og lauk síðan námi við
Vélskólann á Ísafirði 1975. Eft-
ir nám starfaði hann sem vél-
stjóri á skipum og einnig í
hraðfrystihúsi Patreksfjarðar.
Einar og Dröfn hófu útgerð ár-
ið 1980 þegar þau keyptu bát-
inn Smára BA 232 og ráku þau
fyrirtækið Fiskvon ehf. til árs-
ins 2010. Frá árinu 2006 sinntu
þau hjónin veitingarekstri í
Kirkjuhvammi á Rauðasandi
ásamt ráðsmannsstöðu á
Saurbæ á Rauðasandi. Einar
sinnti gjaldkerastöðum hjá hin-
um ýmsu félögum, þar á meðal
voru Sjómannadagsráð Pat-
reksfjarðar, Lionsklúbbur Pat-
reksfjarðar, Kirkjukór Pat-
reksfjarðar og
Björgunarbátasjóður Barða-
strandar. Hann var einnig í
stjórn Fiskmarkaðar Patreks-
fjarðar og söng með karlakórn-
um Vestra og kirkjukór Pat-
reksfjarðar.
Útför Einars fer fram frá
Patreksfjarðarkirkju 14. júlí
2012, og hefst athöfnin kl. 14.
eftirlifandi eig-
inkonu sinni Dröfn
Árnadóttur f. 10.
nóvember 1954.
Foreldrar hennar
eru Árni H. Jóns-
son f. 22. apríl
1929, og Alda Þór-
arinsdóttir f. 18.
mars 1931, d. 18.
apríl 2010. Einar
og Dröfn eign-
uðust þrjú börn: 1)
Árni Freyr f. 5. október 1972.
Unnusta hans er Þorbjörg Sól-
bjartsdóttir f. 16. júlí 1976,
börn hennar eru Sara Eygló og
Alexíus Bjartur. 2) Elín Kristín
f. 15. febrúar 1974, maður
hennar er Haraldur Á. Har-
aldsson f. 20. febrúar 1976,
börn þeirra eru Perla Ösp, Ein-
ar, Selma Dröfn og Aldís Lind.
3) Atli Már f. 7. febrúar 1982.
Unnusta hans er Margrét H.
Elsku pabbi okkar er fallinn
frá allt of snemma. Þetta var
ekki það sem við áttum von á
þennan sólríka og fallega en ör-
lagaríka dag, er við lögðum upp
í þessa fjallgöngu sem er árleg
hjá ættinni. Hann var búinn að
skipuleggja leiðina sem átti að
ganga í tvö ár eða frá því hann
og mamma okkar höfðu farið
þessa leið á fjórhjóli, eitthvað
sem enginn taldi að ætti að vera
mögulegt en þau gerðu það nú
samt. Þetta var eins og allt hjá
honum pabba okkar, það var
aldrei spurning hvort væri hægt
að framkvæma hlutina, hann
einfaldlega kláraði málið, eða
eins og frægt er af þeim sem
hann þekktu „Þetta reddast.“
Frá því sem við munum eftir
okkur þá var alltaf unnið mikið
hvort sem var á sjó eða í landi.
Við eigum margar góðar minn-
ingar frá þessum tíma. Okkur
voru kennd góð lífsgildi og við
fengum hlutina ekki upp í hend-
urnar heldur þurftum við að
vinna fyrir okkur og teljum við
okkur hafa lært mikið af þeirri
reynslu, og það að hafa getað
byggt upp fjölskyldufyrirtæki
með foreldrum okkar voru mikil
forréttindi. Það voru oft langir
dagar og nætur og þegar okkur
leiddist þá söng pabbi fyrir okk-
ur af sinni alkunnu snilld sem
við kannski kunnum ekki að
meta á þessum árum en það
kom seinna. Hann var hrókur
alls fagnaðar hvar sem hann fór
og tók þátt í ýmsum félagsstörf-
um, hann vann óeigingjarnt
starf fyrir sjómannadaginn á
Patreksfirði í 26 ár til dæmis
þar sem heimilið var undirlagt
alla helgina fyrir þau störf sem
hann hafði svo mikið yndi af.
Hann hafði mikinn áhuga á söng
og tók oft lagið við ýmsa mann-
fögnuði, hvort sem var innan
fjölskyldunnar eða á öðrum
skemmtunum. Hann var kannski
einna þekktastur fyrir lög eins
og Rósina og Út við ystukletta.
Síðustu árin vann hann sem
ráðsmaður í Saurbæ á Rauða-
sandi þar sem hann kynntist
góðu fólki sem hann hafði miklar
mætur á. Þar blundaði alltaf
sveitamaðurinn í honum enda
fæddur og uppalinn á Vaðli á
Barðaströnd og naut hann sín
vel við þau störf. Hann mat alla
jafnt og sá ávallt það jákvæða í
fólki, og hafði hann einstaklega
gaman af að umgangast fólk
enda skilur hann eftir sig stórt
skarð í hjörtum margra.
Elsku mamma okkar, megi
Guð styrkja þig á þessum erfiðu
tímum, faðir okkar var þinn lífs-
förunautur og þinn besti vinur.
Með þig við hlið sér leið honum
alltaf best.
Rauðisandur glitrar
sólinni björtu í
saknar sandurinn Einars
sem stóð hér oft verkunum í.
Minning þín geymist í hjört-
um okkar um framtíð alla.
Þín elskandi börn,
Árni Freyr, Elín Kristín
og Atli Már.
Það var á haustmánuðum fyr-
ir um átta árum að ég fékk
tölvuskeyti með titlinum: Þú átt
bróður. Því fylgdi síðan símtal
frá Patreksfirði, þar sem djúp-
raddaður og glaðlegur maður
kynnti sig. Það var Einar Jóns-
son. Hann hafði þá nýlega kom-
ist að því að við hefðum átt sama
hálfbróður, sem var látinn löngu
áður en við fæddumst. Einar
hafði auðheyrilega komið af
fjöllum, en upp úr þessu spratt
vinátta með okkur sem dafnaði
og óx með tímanum. Við rædd-
um reglulega saman, við hitt-
umst þegar Einar og Dröfn,
kona hans, komu í bæinn og ég
heimsótti þau reglulega til Pat-
reksfjarðar og að Kirkjubæ á
Rauðasandi, annað hvort einn
eða með konu minni. Einnig
gengum við, og stundum kona
mín með, um Skorarhlíðar og
Látrabjarg, en einnig um Svarf-
aðardal. Aldrei voru ferðirnar
glaðlegri og skemmtilegri en
þegar Einar og Dröfn kona hans
voru með.
Einar var einstakur maður,
eljusamur, úrræðagóður og
glaðlyndur. Hann var einnig
mjög bóngóður og aðeins tveim-
ur dögum áður en hann lést tók
hann að sér að stýra báti með
mig og fleiri ferðamenn undir
Látrabjarg. Þegar ég keyrði
hann frá Látrum inn á Rauða-
sand að lokinni siglingu grunaði
mig ekki að það yrði í seinasta
sinn sem við hittumst.
Einar var söngelskur maður
og söng við mörg tækifæri. Þeg-
ar við hittumst með hóp ferða-
félaga úr Ferðafélagi Íslands
söng hann fyrir hópinn og flott-
astur var söngurinn fyrir hálfum
mánuði, þegar Einar söng Rós-
ina í svartamyrkri í kolanám-
unum „undir háu hamrabelti“
Stálfjalls. Þar naut hópur
göngufólks frá Ferðafélagi Ís-
lands söngsins. Ævi Einars lauk
allt of fljótt og skyndilega, þegar
hann var á göngu með fjölskyldu
sinni og vinum milli Trostans-
fjarðar og Barðastrandar.
Fyrir mér er missirinn mikill
og mun ég sakna hans sárt, en
miklu meiri er missir Drafnar
og barna þeirra, Árna Freys,
Elínar Kristínar og Atla Más,
tengdabarna og barnabarna, svo
og annarra nákominna ættingja
og vina. Ég sendi þeim mínar
innilegustu samúðarkveðjur.
Gísli Már Gíslason.
Það eru ekki svo mörg ár síð-
an við kynntumst Einari Jóns-
syni og konu hans Dröfn Árna-
dóttur, um það bil sex ár. Samt
sem áður er eins og maður hafi
alltaf þekkt þau, alla tíð. Það er
einfaldlega þannig að stundum
kynnist maður fólki sem manni
finnst maður alltaf hafa þekkt
og muni fylgja manni alla tíð.
Því miður er það ekki þannig,
allt tekur enda og oft þegar
maður á síst von á.
Einar var maður uppbygging-
ar á öllum sviðum, í atvinnulífi, í
störfum sínum fyrir samfélagið
þar sem hann lagði lið sitt á svo
mörgum sviðum og einnig í sam-
skiptum sínum við fólk. Ef leitað
var til Einars var hann alltaf til í
slaginn fyrir góðan málstað og
ávallt var gott að umgangast
hann. Það virtist líka vera að
kraftar Einars væru óþrjótandi
til góðra verka og naut hann þar
ómælds stuðnings Drafnar, konu
sinnar.
Sumir menn standa undir
sómaheitinu grallari og átti það
vel við um Einar, hann var sann-
kallaður grallari og alltaf til í
gott grín sem kætti samferða-
fólk hans. Við ferðuðumst með
Einari og Dröfn innanlands og
utan, margoft heimsóttum við
þau og fengum þau í heimsókn.
Alltaf var gleði og fjör þar sem
Einar var. Jafnframt var hann
æðrulaus og hughreystandi ef
erfiðleikar steðjuðu að. Að
starfa með Einari að félagsstörf-
um voru forréttindi, það voru
engin vandamál, bara lausnir og
umfram allt gleði.
Einar mætti öllum á jafnrétt-
isgrundvelli og manngreinarálit
var ekki til hjá honum. Hann
kunni að meta allt það sem vel
var gert en gerði helst minna en
tilefni var til, úr eigin verkum.
Hann var sannur vinur og vel-
unnari samfélags síns.
Við munum sakna Einars
mikið um ókomna tíð en yfir-
sterkari söknuðinum, verður
minningin um lífsgleðina og góð-
mennskuna sem fylgdi Einari.
Hún mun ávallt fylgja minningu
hans. Einar Jónsson er horfinn
úr þessu jarðlífi en fylgir þeim
sem kynntust honum, í hjarta.
Við kveðjum Einar með þakk-
læti fyrir góðan vinskap og að
hafa fengið að kynnast þessum
einstaka persónuleika.
Dröfn, okkar kæru vinkonu,
börnum þeirra, barnabörnum og
öðrum aðstandendum Einars,
vottum við okkar dýpstu samúð.
Það er við hæfi að enda þessi
minningarorð á textabroti á úr
ljóðinu Hafið eða fjöllin eftir
Ólaf Ragnarsson:
Hér á ég nokkra vini
og marga kunningja
sem eru mér ósköp góðir,
allt fyrir mig gera.
Fáir svartir sauðir búa í þessum bæ
allt leikur hér í lyndi
– í þessum bæ – í þessum bæ.
Er það hafið eða fjöllin
sem að laða mig hér að,
eða er það kannski fólkið
á þessum stað – á þessum stað.
Sverrir Haraldsson,
Nina Anna Dau.
Laugardaginn 30. júní feng-
um við þær sorgarfréttir að vin-
ur okkar og ferðafélagi til
margra ára, Einar Jónsson hefði
látist þá fyrr um daginn. Einar
var hrókur alls fagnaðar, hvar
sem hann kom. Hann var góður
söngmaður og hann var líka
góður sögumaður, kunni ógrynni
af sögum og þekkti bæði sögu
og staðhætti Barðastrandarinn-
ar eins og lófann á sér. Ef eitt-
hvað var ekki á hreinu þá var
leitað upplýsinga.
Þessa nutum við sem fengum
tækifæri á að fara með þeim
hjónum, Döbbu og Einari um
svæðið. Sérstaklega minnumst
við ferðar um Rauðasandinn þar
sem farið var út að Sjöundá og
allt til Naustabrekku í vestri og
saga byggðarlagsins rakin.
Einnig lifir minningin um
gönguferð fyrir Svínanesið. Þar
sem við göngufélagarnir áttum
um lengri veg að fara, þá notaði
Einar tímann til að heimsækja
fólk á leiðinni að heiman, til að
ná í enn meiri fróðleik um nesið
og sögur frá því það var í byggð,
við nutum síðan góðs af.
Margs er að minnast frá
skemmtilegum samverustundum
hérlendis og erlendis og minn-
ingarnar verma þegar góður
vinur hverfur á braut.
En Einar var ekki aðeins
söngvari og sögumaður, því
fyrst og síðast var hann eig-
inmaður, faðir og afi. Hafðu
þökk fyrir óteljandi samveru-
stundir. Elsku Dabba og fjöl-
skylda, við vottum ykkur okkar
dýpstu samúð á þessum erfiðu
tímum.
Þóra og Sigurjón.
Laugardaginn 30. júní sl.
lagði stór hópur fólks upp í
gönguferð frá Trostansfirði sem
er einn af innfjörðum Arnar-
fjarðar. Þar var á ferð stórfjöl-
skylda Einars Jónssonar frá
Vaðli á Barðaströnd. Þetta var
einn fallegasti dagur sumarsins,
sól skein í heiði og ekki ský á
himni. Öll náttúran var að kom-
ast í sinn mesta blóma. Við-
kvæmur fjallagróður Vestfjarða
sem óðast að blómstra, fuglar
sungu náttúrunni og lífinu lof-
söng og fiskar vöktu í vötnum.
Það bar hvergi skugga á í för
þessa vaska hóps sem unni landi
sínu og uppruna.
En skyndilega, eins og hendi
væri veifað, dró ský fyrir sólu og
himinninn varð myrkur. Einar
Jónsson forystumaðurinn, gleði-
gjafinn og hvers manns hugljúfi
hné niður örendur. Gleðidagur
breyttist á örskotsstund í sorg-
ardag. Göngumennina setti
hljóða frammi fyrir þessum
grimmu örlögum.
Þó er það þannig að hefði
Einar heitinn mátt velja sér
skapadægur hefði hann varla
Einar
Jónsson
Sími 892 4650
Gísli Gunnar
Guðmundsson
Guðmundur
Þór Gíslason
Elfar Freyr
Sigurjónsson
Netfang: foldehf@simnet.is - Vefsíða: foldehf.is
Vistvænar íslenskar kistur
Þjónusta allan sólarhringinn.
Komum heim til aðstandenda ef óskað er.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐLAUG PÁLSDÓTTIR
frá Refstað í Vopnafirði,
til heimilis að Stigahlíð 36,
lést miðvikudaginn 11. júlí.
Útförin verður auglýst síðar.
Margrét Steinarsdóttir, Sigurður Sigurðsson,
Steingerður Steinarsdóttir, Guðmundur Bárðarson,
Helen Sjöfn Steinarsdóttir,
Svanhildur Steinarsdóttir, Ragnar Ólafsson,
Svava Svanborg Steinarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
VALUR SIGURÐSSON
frá Norðfirði,
lést í Varberg, Svíþjóð, miðvikudaginn 11. júlí.
Útför hans fer fram frá St. Jörgens-kapellu í
Varberg fimmtudaginn 26. júlí.
Hulda Heiðar Hannesdóttir,
Hannes Valsson, Marnhild Hilma Kambsenni,
Sigurður Valsson, Marcela Beccera,
Olga Louise Valsdóttir Begley, Justin Begley,
Guðrún Valsdóttir,
Hermann Valsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGFÚS SIGURÐUR KRISTJÁNSSON,
fyrrv. yfirtollvörður á Keflavíkurflugvelli,
Garðavegi 12,
Keflavík,
lést mánudaginn 9. júlí.
Jarðarförin fer fram frá Keflavíkurkirkju föstudaginn 20. júlí
kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hans
er bent á samtök um alzheimer, bankanr. 0327-26-004302.
Jónína Kristjánsdóttir,
Hilmar Bragi Jónsson, Elín Káradóttir,
Magnús Brimar Jóhannsson, Sigurlína Magnúsdóttir,
Hanna Rannveig Sigfúsdóttir, Ágúst Pétursson,
Drífa Jóna Sigfúsdóttir, Óskar Karlsson,
Sjöfn Eydís Sigfúsdóttir, Jóhann Ólafur Hauksson,
Snorri Már Sigfússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
Marinó Sigurbjörnsson,
Heiðarvegi 12,
Reyðarfirði,
lést hinn 11. júlí sl. á Fjórðungssjúkrahúsinu
í Neskaupstað.
Jarðarförin fer fram frá Reyðarfjarðarkirkju laugardaginn
21. júlí kl. 11.00.
Margrét Einarsdóttir,
Steinunn Marinósdóttir, Sigurður V. Benjamínsson,
Einar Marinósson, Ólafía K. Kristjánsdóttir,
Sigurbjörn Marinósson, Sigríður St. Ólafsdóttir,
Marinó Már Marinósson, Lísa Geirsdóttir,
Guðný Soffía Marinósdóttir, Haraldur Kr. Haraldsson,
Gauti Arnar Marinósson, Hulda Sverrisdóttir,
afabörn og langafabörn.
✝
Elskuleg mamma okkar, tengdamamma,
amma og langamma,
KRISTJANA MILLA THORSTEINSSON,
Haukanesi 28,
Garðabæ,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði fimmtudaginn
12. júlí.
Áslaug S. Alfreðsdóttir, Ólafur Örn Ólafsson,
Haukur Alfreðsson, Anna Lísa Björnsdóttir,
Ragnheiður Alfreðsdóttir,
Katrín Guðný Alfreðsdóttir, Árni S. Snæbjörnsson,
Geirþrúður Alfreðsdóttir,
Elías Alfreðsson,
ömmubörn og langömmubörn.