Kjarninn - 18.09.2014, Blaðsíða 51

02/04 tónlist
Against Me! - transgender
dysphoria blues
Against Me! hafa verið milli
tannanna á fólki síðastliðin ár
eftir að söngvari sveitarinnar,
Tom Gabel, ákvað að hefja loksins
opinberlega sitt rétta líf sem kona,
Laura Jane Grace. Þar varð til
helsti innblástur að Transgender
Dysphoria Blues – og Grace varð
um leið innblástur transgend-
er-fólks víðs vegar um heiminn.
platan er því ekki eingöngu flott
plata ein og sér, heldur byggir hún
á raunverulegri og mikilvægri leit
að sjálfinu og grípur hlustendur
með sér á áður ókannaðan hátt.
damon Albarn - Everyday robots
Damon Albarn fylgdi eftir óper-
unni Dr Dee (2012) með örlítið
hefðbundnari plötu – sem kannar
þó nýjar hliðar á tónlistarmann-
inum. Lagasmíðarnar sem og
hljóðvinnsla eru meðal hans
bestu til þessa og fengu tónlistar-
spekúlanta og aðdáendur til að
staldra við og hlusta.
Fatima Al Qadiri – Asiatisch
Asiatisch er frumraun Fatima Al
Qadiri og kemur út hjá hinni virtu
plötuútgáfu Hyperdub sem er leið-
andi í útgáfu framúrstefnulegrar
raftónlistar í dag. Á Asiatisch leiðir
Al Qadiri hlustendur í gegnum
ímyndaða Kína og er útkoman
framandi og ferskir raftónar. Svo
ekki sé minnst á magnaða ábreiðu
af “Nothing Compares 2U”.
Avey tare’s Slasher Flicks – Enter
the Slasher House
Animal Collective gáfu ekki út
plötu í ár, það verður því einhver að
taka að sér að senda frá sér sýru-
húðaða poppsmelli. Það þarf þó
ekki að leita langt yfir skammt því
Avey Tare, forsprakki sveitarinnar,
tók sig hreinlega til og stofnaði
nýja hljómsveit sem sinnir þessu
verkefni hreint ágætlega með plöt-
unni Enter The Slasher House.
baths – ocean death
Baths, hliðarsjálf Will Wiesen-
feld, fylgir eftir frábærri plötu
síðasta árs með jafnvel enn betri
stuttskífu. Hljómurinn er þyngri,
dekkri – en á sama tíma leikandi.
partítónlist fyrir lengra komna.
beck – Morning Phase
Morning phase er fyrsta plata Beck
í hartnær sex ár. Hún kynnir aftur
til leiks mýkri hliðar tónlistar-
mannsins eftir nokkur ár af breytt-
um áherslum. Beck hefur sjálfur
sagt að hún sé eins konar fylgiplata
hinnar sívinsælu Sea Change
(2002) og það getur vel passað,
hún á að minnsta kosti margt meira
sameiginlegt með þeirri plötu en
þeim sem á eftir komu.