Morgunblaðið - 22.02.2013, Side 27

27
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 22. FEBRÚAR 2013
Árni Sæberg
Glatt á hjalla Fréttahaukarnir Benedikt Valsson og Fannar Sveinsson á landsfundi Sjálfstæðisflokksins í gær ásamt þingkonunum Ragnheiði Ríkharðsdóttur og Ragnheiði Elínu Árnadóttur.
Ár er nú liðið frá því nýr meiri-
hluti Sjálfstæðisflokks, Fram-
sóknarflokks og Y-Lista Kópa-
vogsbúa tók við í Kópavogi eftir
að þáverandi meirihluti lét af
völdum. Á þessum stutta tíma
hefur okkur í hinum nýja meiri-
hluta tekist að hrinda í fram-
kvæmd mörgum af okkar helstu
áherslum í málefnasamningi
þessara þriggja flokka. Það sem
stendur efst í mínum huga er
fyrsta skrefið í því að hverfa af
braut skattahækkana í bænum. Fasteigna-
gjöld á íbúðir og fyrirtæki voru lækkuð í upp-
hafi árs, sem og vatnsskattur og sorphirðu-
gjald. Með þessu vildum við gefa nýjan tón og
víkja frá því viðhorfi að ávallt væri hægt að
seilast dýpra í vasa skattborgaranna í stað
þess að taka á rekstrinum.
Fjárhagsleg staða Kópavogs hefur styrkst
og með nýjum meirihluta var auk fyrrgreindra
skattalækkana lögð áhersla á aukna uppbygg-
ingu og framsækni sveitarfélagsins. Það þarf
ekki að dvelja lengi í bænum til að sjá þá trú
sem atvinnulífið hefur á Kópavogi. Víða er ver-
ið að reisa ný hús í öllum stærðum og gerðum,
úthlutun lóða hefur aukist til muna á síðasta
ári og þetta ár fer vel af stað. Það spilar líka
stórt hlutverk að Kópavogur er einstaklega vel
staðsettur á miðju höfuðborgarsvæðisins og
innviðir okkar eru traustir. Hér eru góðir skól-
ar, leikskólar, félagsmiðstöðvar, aðstaða fyrir
eldri borgara og íþróttamannvirki svo eitthvað
sé nefnt.
Til að hvetja fólk til að flytjast í bæinn beitti
nýr meirihluti sér fyrir því að liðka fyrir lóð-
kaupum með því að lækka gjöld og þar með
byggingarkostnað. Lán bæjarins vegna lóða-
sölu bera til dæmis ekki vexti í sex mánuði eft-
ir lóðakaup til að gefa kaupendum svigrúm til
að ganga frá teikningum og öðrum undirbún-
ingi áður en vextir byrja að telja.
Þetta hefur án efa gefið Kópavogi forskot.
Bærinn heldur því áfram að vaxa og dafna og
er ein birtingarmynd þess sú að síðasta haust
tók ég fyrstu skóflustunguna að nýjum leik-
skóla í nýju hverfum Kópavogs með rými fyrir
ríflega 120 leikskólabörn. Skólinn verður tek-
inn í notkun í byrjun næsta árs.
Við höldum áfram að horfa fram á veginn
þar sem samstarfsnefnd Kópavogs og Reykja-
víkur mun skila tillögum sínum um hjóla og
göngutengingu yfir Fossvoginn. Nefndin mun
einnig horfa til almenningssamganga í þessu
sambandi. Ég tel að þarna geti komið fram
byltingarkenndar hugmyndir sem muni ger-
breyta ferðamynstri í byggð sunnan Fossvogs.
Þ.e.a.s. íbúa Kópavogs, Garða-
bæjar og Hafnafjarðar. Þá bjóða
þessar hugmyndir upp á nýjar
áherslur í byggð fyrir ungt fólk á
Kársnesi þar sem það verður
hluti af heimasvæði Háskóla Ís-
lands og Háskólans í Reykjavík.
Einnig skapast ný og meiri nánd
við Landspítalann, stjórnsýslu
ríkisins og miðbæinn í Reykjavík
og öfugt að sjálfsögðu.
Fyrsta ár meirihlutans hefur
svo sannarlega verið við-
burðaríkt og við höfum látið
hendur standa fram úr ermum. Við höfum tek-
ið af skarið með hverfaskiptingu íþróttafélag-
anna, sem hefur minnkað „skutl“ foreldranna,
uppbyggingu á Kjóavöllum í samráði við
hestamenn og Garðbæinga og í samræmi við
málefnaskrá okkar höfum við stofnað hverf-
aráð þar sem íbúar fá aukin tækifæri til að
hafa áhrif á sitt nánasta umhverfi. Stjórnsýslu-
úttekt var gerð hjá bænum og með hana að
leiðarljósi er unnið að því að efla stjórnsýsluna
enn frekar og gera hana skilvirkari. Við í bæj-
arstjórn höfum líka litið í eigin barm og með
breyttum reglum og nýjum fundarsköpum,
höfum við freistað þess að efla málefnalegar
umræður bæjarfulltrúa og gera starf okkar
markvissara.
Að lokum langar mig til að nefna stofnun
nýs samstarfsvettvangs Kópavogsbæjar og at-
vinnulífsins sem ætlað er, með sameiginlegri
markaðsstofu, að efla atvinnulífið í bænum.
Um hundrað manns mættu á undirbúnings-
fund þessa átaks fyrir jól og sýnir það svo ekki
verður um villst að þörfin er mikil. Við viljum
virkja þennan kraft og áhuga og taka þátt í því
með atvinnulífinu og bæjarbúum að gera
Kópavog að enn betri bæ. Verk okkar fyrsta
árið sýna að meirihlutanum í bænum er full al-
vara með öfluga uppbyggingu og við erum
óhrædd við að láta reyna á nýjar hugmyndir
og nýja nálgun í bæjarmálunum. Við munum
því halda áfram að vinna að þeim verkefnum
sem ennþá standa út af í meirihlutasamning
flokkanna þriggja.
Eftir Ármann Kr. Ólafsson
» Fjárhagsleg staða Kópa-
vogs hefur styrkst og með
nýjum meirihluta er áhersla
lögð á skattalækkanir, aukna
uppbyggingu og framsækni
sveitarfélagsins.
Ármann Kr. Ólafsson
Höfundur er bæjarstjóri Kópavogs.
Að ári liðnu
Þegar maður leiðir hugann að
því með hvaða hætti best sé að
halda uppi siðmenntuðu, öruggu
og góðu samfélagi þá hugsum við
flest til löggjafans, lögreglu, sak-
sóknara og annara álíka stoða
samfélagsinns sem halda uppi
allsherjarreglu og vernda borg-
arana hvern fyrir öðrum. Að
flestu leyti erum við sammála um
að þetta virkar með mjög góðum
hætti, við setjum reglur/lög, för-
um flest eftir þeim og síðan er
þeim refsað sem ekki geta haldið sig innan
þess ramma sem við sem samfélag setjum. En
hvenær erum við farin að setja reglur og lög
sem hluti samfélagsinn vill ekki? Hvaða til-
gangi þjónar að lögfesta hluti sem ein-
staklingar ætla ekki að fara eftir? Hvað eigum
við að ganga langt í að setja lög og reglur sem
vernda þig gagnvart sjálfum þér?
Staðreyndir eru þær að mannskepnan er
eins og hún er, breytileg, misjöfn og alls ekki
alltaf tilbúin til að láta segja sér fyrir verkum.
Fólk lætur ekki stjórna sér nema að takmörk-
uðu leyti.
Það eru allir sammála um að hreyfing og
gott mataræði er rétta leiðin til betra lífs,
einnig er æskilegt að neyta hvorki áfengis né
tóbaks vegna þess að það er ekki heldur hollt.
Sumir vilja stunda afþreyingu og íþróttir sem
geta verið hættulegar, svona mætti lengi telja
upp það sem æskilegt er að gera og hvað er
okkur ekki holt og annað sem hreinlega skað-
legt er að gera.
Raunveruleikinn er sá að við neytum sykurs
í miklum mæli, við neytum áfengis og tóbaks,
stundum áhættusamt sport og teflum lífi okk-
ar og heilsu í hættu á margan hátt á hverjum
degi án þess að löggjafinn eða fram-
kvæmdavaldið sé nokkuð að skipta sér af því,
einfaldlega vegna þess að hver og einn ein-
staklingur gerir það að sínum fúsa og frjálsa
vilja.
Við höfum nokkur dæmi um misgáfulegar
tilraunir hins opinbera til að stjórna hegðun
almúgans svo sem, bann við kaupum á vændi,
bann við innflutning og sölu á fínkorna neftób-
aki, bann við rekstri spilavíta og áralangt
bann við innflutningi og sölu á áfengum bjór,
sem reyndar hefur verið afnumið.
Veruleikinn er aftur á móti eins og flestir
vita að þessi bönn hafa ekki tilætluð áhrif,
þegar svona reglur eru settar færist innflutn-
ingur, viðskipti og sala bak við tjöldin, niður í
skuggann. Verðlag, gæðaeftirlit og skatt-
tekjur hverfa sjónum hins opinbera. Innflutt
fínkorna tóbak er fáanlegt víða, heimabruggað
áfengi er selt og vændi er hægt
að kaupa hér á landi eins og í
öðrum löndum heimsins. Þetta
er einfaldlega vegna þess að
þegar eftirspurn er til staðar
verður framboð, alveg sama
hvað stendur á laga- og reglu-
gerðapappírum útgefnum af
hinu opinbera.
Ég tel að það væri vænlegra
til árangurs fyrir löggjafann að
búa til ramma og reglur sem
auðvelda framkvæmdavaldinu að
halda uppi vörnum fyrir þá borg-
ara sem ekki vilja nota slíkar vörur, stunda
þessa iðju, nú eða hætta notkun þeirra, frekar
en að halda það að með reglum og lögum verði
komið í veg fyrir að fók valdi sér skaða.
Við höfum til dæmis miklar og góðar upp-
lýsingar um skaðsemi reyktóbaks og marg-
víslega aðstoð við þá sem vilja hætta. Fram-
kvæmdavaldið hefur aftur á móti ekki skoðun
á því hvort menn vilja nota reyktóbak eða
ekki, enda er það ekki bannað. Síðan koma af
því skatttekjur og getur hugsanlega viðeig-
andi stofnun veitt hluta þeirra tekna til for-
varna og meðferðar fyrir þá sem vilja hætta
að nota slíkt.
Ég vil hvetja okkar kjörnu fulltrúa á alþingi
og embættismenn í stjórnkerfinu til að átta
sig á því að neyslustýrandi hömlur virka mjög
takmarkað og farsælla væri að einbeita orku
sinni frekar í forvarnir og upplýsingar um
skaðsemi sem fólk getur valdið á heilsu sinni
frekar en með boðum og bönnum.
Sem dæmi má nefna að innflutningur, dreif-
ing og sala á fíkniefnum er bönnuð, en því
miður virðist þetta ekki breyta nokkru um
framboð og eftirspurn. En þeir sem vilja, já
raunverulega vilja hætta að nota slíkt geta
fengið margvíslega aðstoð við að hætta í slíkri
neyslu.
Því fyrr sem fólk áttar sig á því að hinn
frjálsi maður gerir það sem hann vill við sitt
líf því einfaldara verður að veita honum aðstoð
við að breyta rétt.
Eftir Gunnar Örn Hjartarson
» Veruleikinn er aftur
á móti eins og flestir vita
að þessi bönn hafa ekki til-
ætluð áhrif, þegar svona reglur
eru settar færist innflutningur,
viðskipti og sala bak við
tjöldin, niður í skuggann.
Gunnar Örn Hjartarson
Höfundur er rafvirkjameistari.
Löglegt og skaðlegt