Morgunblaðið - 26.07.2013, Blaðsíða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. JÚLÍ 2013
✝ Alan JamesWinrow fædd-
ist á Englandi 15.
október 1956. Hann
lést á Landspít-
alanum Fossvogi
23. júlí 2013.
Foreldrar hans
voru William Jo-
seph Winrow, f. 27.
apríl 1919, d. 23.
ágúst 1969, og Kat-
hleen Ellen Winrow
(áður Harding), f. 17. mars 1922,
d. 2. febrúar 1999.
Systur hans eru tvær, sú eldri,
Diana Saunders, er búsett í Bret-
landi og eiginmaður hennar er
William Saunders. Eiga þau tvö
börn, Helen og Howy, og fimm
barnabörn, þau Daniel, Jamie,
Matthew, Jessie og Chloe. Pat-
ricia Winrow, búsett í Belgíu, og á
hún þrjú börn, Jane, Anne-Lise og
Patrick.
Alan gekk í Wallasey Grammar
School fyrir stráka. Hann spilaði
ruðning fyrir Hoylake og West
Kirby bæði í unglinga- og meist-
araflokki. Hann vann í bankageir-
anum nokkur ár áður en hann
fluttist til Íslands 1984 þar sem
hann kynntist eiginkonu sinni,
Tullíu Emmu Segatta, f. 13. jan-
úar 1961. Þau giftu
sig í Hafnarfjarð-
arkirkju 27. nóv-
ember 1993. Þau
eiga börnin 1) Önnu
Lydiu Sigurð-
ardóttur, f. 11. febr-
úar 1981, gift Einari
Þóri Einarssyni, f.
21. mars 1980. 2)
Patrick Karl Win-
row, f. 26. nóvember
1986, unnusta hans
er Vala Karen Viðarsdóttir, f. 11.
ágúst 1988, og dóttir hennar er
Ásdís Björk Rúnarsdóttir, f. 23.
mars 2010. 3) Emma Louise Win-
row, f. 24. mars 1992, sonur
hennar er Andri Þór James Win-
row, f. 24. júlí 2011. 4) Sara Jane
Winrow, f. 24. mars 1992. Árið
1996 fluttist fjölskyldan út til
Englands á æskuslóðir Alans en
árið 2001 fluttust þau aftur heim
til Íslands. Hér á Íslandi hefur
fjölskyldan rekið saman meðal
annars tískuvöruverslunina Flex
og Ótrúlegu búðina. Alan starfaði
m.a. við innkaup og sölu hjá Mest
og þar á eftir hjá Steypustöðinni
þar sem hann vann síðastliðin ár.
Útför Alans fer fram frá Hafn-
arfjarðarkirkju í dag, 26. júlí
2013, og hefst athöfnin kl. 13.
Elsku pabbi minn. Takk fyrir
allar æðislegu minningarnar sem
við áttum saman. Takk fyrir að
vera pabbi minn. Takk fyrir að
elska mig eins og ég er. Takk fyr-
ir að standa við bakið á mér þegar
ég þurfti á því að halda. Takk fyr-
ir að hvetja mig áfram í því sem
ég tók mér fyrir hendur. Takk
fyrir að vera þú.
Elsku pabbi minn, þú ert hetja
í orðsins fyllstu merkingu. Vit-
andi það að þú sért á nýjum stað
og vakir yfir okkur færir mér því-
líkan styrk. Ég mun gera þig svo
stoltan.
Elsku pabbi minn, ég elska þig.
Þín litla dramadrottning,
Anna Lydia.
Við þekkjum öll Alan sem
mann sem ávallt sagði hug sinn og
gerði ávallt það sem hann vildi
gera (einnig sem lítið barn). Við
þekkjum hann sem góðan og ást-
kæran mann. Hann hefur og mun
ávallt búa í hjörtum okkar. Við
munum öll sakna hans Alans okk-
ar mjög mikið. Við elskum þig af
öllu hjarta.
Diana (Di), Bill, Helen, Howy
og fjölskylda. Patricia (Pat),
Jane, Anne-Lise, Patrick og
makar.
Alan, mágur minn og vinur,
lést síðastliðinn þriðjudag eftir ill-
víg en skömm veikindi. Það er
ekki auðvelt að horfa upp á mann
í blóma lífsins veslast upp á svo
stuttum tíma sem raun ber vitni
en um leið aðdáunarvert hvernig
Tullia, allir krakkarnir og þeirra
makar hafa staðið sig á erfiðum
tímum og gert það besta í því mið-
ur vonlitlum aðstæðum. Þau hafa
stutt hvert annað og hjálpað Alan
eftir allra bestu getu. Einnig
hafði litli sólargeislinn hann
Andri Þór mikil og góð áhrif. Það
er í raun ekki hægt að setja sig í
þeirra spor, aðeins að styðja við
eftir því sem maður best kann.
Lífið er ekki alltaf sanngjarnt.
Alan var sérstaklega ákveðinn
og einbeittur maður með frábær-
an húmor og alveg einstaklega
stríðinn og hafa þessir eiginleikar
án efa hjálpað til í þeirri baráttu
sem Alan háði. Börnin mín hænd-
ust að honum og litu upp til hans
enda var hann barngóður og alltaf
máttu þau fylgja með þegar horft
var á Liverpool spila. Alan var
mikill Liverpool-maður enda al-
inn upp í Bítlaborginni og var
stoltur af því og einnig stoltur af
að vera Englendingur. Þegar
Patrick fæddist þá sagði Alan
mér að þetta væri nú ekki hans
fyrsta barn heldur hefði hann ver-
ið giftur á Grænlandi áður og ætti
þar þrjú börn, ég fékk vægt
sjokk, en Alan var að sjálfsögðu
bara að atast í mér.
Ég veit að við eigum ekki eftir
að horfa á fleiri Liverpool-leiki
saman í bili en við munum bara
gera það hvor í sínu lagi og hvor á
sínum staðnum um sinn.
Kæra Tullia, Anna Lydia, Ein-
ar, Patrick, Vala, Sara, Emma og
Andri Þór, ég votta ykkur mína
dýpstu samúð og megið þið hafa
styrk til að takast á við sorgina.
Alan, „you will never walk
alone“.
Stefán Karl.
Alan James Winrow
 Fleiri minningargreinar
um Alan James Winrow bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
HINSTA KVEÐJA
Elsku pabbi okkar.
Mundu að þú labbar
aldrei einn. Þú ert ávallt í
okkar hjörtum, takk fyrir
allt.
Patrick, Emma
og Sara.
✝ Óskar Ósk-arsson fæddist
í Reykjavík 19. júní
1952. Hann lést á
Fjórðungssjúkra-
húsinu á Ísafirði 17.
júlí 2013. Foreldrar
hans voru þau Ósk-
ar Björnsson, f. 19.
apríl 1913, d. 15.
júlí 1995, frá Beru-
nesi við Reyðar-
fjörð, og Gunnþóra
Björgvinsdóttir, f. 11. nóvember
1916, d. 12. febrúar 2006, frá
Fáskrúðsfirði. Óskar var yngst-
ur fjögurra systkina. Hin eru:
Edda, f. 1940, Iðunn, f. 1945, og
Oddný, f. 1948.
Óskar giftist 9. september
1972 Ragnheiði Baldursdóttur,
f. 11. júlí 1954, í Vigur í Ísafjarð-
ardjúpi. Foreldrar hennar voru
þau Baldur Bjarnason, f. 1918,
d. 1998, og Sigríður Salvars-
dóttir, f. 1925, d. 2013.
svo störf hjá Olíufélaginu hf. (nú
N1) 1971 og vann þar við hin
ýmsu störf svo sem bensín-
afgreiðslu, sölu- og markaðs-
störf og einnig starfsmannamál.
Hann lét af störfum þar árið
2011 sökum veikinda.
Óskar og Ragnheiður hófu
sinn búskap í Kópavogi en fluttu
síðar til Reykjavíkur og bjuggu
þar lengst af eða þar til þau
fluttu í Garðabæinn fyrir tveim-
ur árum. Flest sumur voru þau
þó saman á Vestfjörðum, ann-
aðhvort í Vigur eða í Djúp-
mannabúð í Mjóafirði þar sem
þau hjónin ráku sumarveit-
ingasölu í átta sumur.
Óskar var mikill áhugamaður
um fugla og ljósmyndun og náði
hann að sameina þessi áhuga-
mál og skilur eftir sig mikið safn
fallegra fuglamynda. Einnig var
hann sérlegur áhugamaður um
tónlist og skilur einnig eftir sig
mikið og ofurskipulagt safn tón-
listar.
Útför Óskars fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 26. júlí
2013, og hefst afhöfnin kl. 15.
Börn Óskars og
Ragnheiðar eru: 1)
Sigríður Stefanía,
f. 1971, maki Ólaf-
ur Már Ólafsson.
Börn þeirra eru
Védís Rún og Vikt-
or Bjarki. 2) Óskar
Björn, f. 1973, maki
Ingibjörg Hjálm-
fríðardóttir. Börn
Óskars Björns úr
fyrra hjónabandi
eru Óskar Freyr og Logi Þór. 3)
Baldur Örn, f. 1980, maki Krist-
ín Jónína Kolbeinsdóttir Diego.
Börn þeirra eru Ragnheiður
Björk, Kolmar Örn og Gunnar
Örn.
Óskar ólst upp í Reykjavík og
lauk námi frá Breiðagerðisskóla
1965 og Réttarholtsskóla 1969.
Hann lauk 1. stigi í Vélskóla Ís-
lands 1971. Óskar starfaði hjá
Vita- og hafnamálastofnun við
bryggjusmíðar í eitt ár en hóf
Elsku besti pabbi. Þá er þessu
stríði lokið hjá þér og við sitjum
eftir sorgmædd og brotin. Þú varst
svo óskaplega duglegur að takast á
við hvert áfallið á fætur öðru með
styrk og stuðningi frá mömmu og
nú ætlum við að gera það sama,
með sama æðruleysinu og þú, tak-
ast á við þetta áfall og veita
mömmu styrk. Minningarnar
hrannast upp og það er svo gott að
finna þær. Allar myndirnar þínar
sem þú hefur tekið í gegnum tíðina
svo vel frágengnar og aðgengileg-
ar kæta okkur öll. Það var ósjaldan
sem ég bað þig að koma og taka
myndir við hin ýmsu tilefnu fyrir
mig, í jólakortin, í barnaafmælun-
um, af óléttunum mínum og fleira
og fannst þér nú stundum nóg um
„stíliseringarnar“ mínar, saman-
ber síðustu fjölskyldumyndatöku
af „familí oskarsson“ enda fannst
þér alltaf skemmtilegra að taka
myndir af fuglum og gróðri þar
sem enginn var að skipta sér af
þér. Þú varst heldur ekkert mikið
fyrir að láta taka myndir af þér
sjálfum en það var helst ef þú hélst
á barnabörnunum þínum sem þú
leyfðir myndatökur og þær myndir
eru þeim sannarlega kærar.
Þau voru alltaf svo skemmtileg
ferðalögin okkar í gegnum tíðina.
Hvort sem það var sunnudagsbílt-
úr á Þingvelli, vesturferð eða til
Danmerkur en þó þykir mér einna
kærust ferðin okkar til New York
þar sem við vorum bara tvö. Þó svo
að þú hafir verið orðinn veikur á
þeim tíma var svo gaman að sjá
hversu vel þú upplifðir stórborgina
og lést ekkert aftra þér, ekki einu
sinni þyrluferðina, sem var alveg
toppurinn, þó ótrúlega lofthrædd-
ur værir. Ekki fannst þér leiðin-
legra að koma í græjubúðina sem
var á mörgum hæðum, þú talaðir
um að þarna hefðir þú getað eytt
fleiri dögum í að skoða græjur og
eytt enn fleiri peningum í að kaupa
þær.
Þær voru ófáar gönguferðirnar
okkar í Laugardalnum og hérna í
Garðabænum og oftar en ekki átti
ég nú bara fullt í fangi með að
fylgja þér þó fullfrísk væri. Þú
varst svo ákafur í að ná þér og fórst
ansi langt á þrjóskunni þinni og
samviskuseminni. Skottan þín var
líka alltaf með okkur. Annar eins
kærleikur gagnvart þessum litla
ferfætlingi er vandfundinn. Ykkar
samband var einstakt.
Ég er svo einstaklega heppin,
elsku pabbi, að hafa haft tækifæri
til að vera svona mikið með þér,
morgnarnir okkar á Seinakrinum
voru yndislegir og þar spjölluðum
við heilmikið saman yfir kaffiboll-
anum. Ég held áfram að fara þang-
að á morgnana til að viðra Skottu
og knúsa „gömlu þína“, eins og þú
kallaðir mömmu alltaf, sem þú
treystir svo mikið á og elskaðir út
af lífinu. Ég er endalaust þakklát
fyrir að hafa getað talað við þig og
boðið þér góða nótt svona rétt áður
en þú kvaddir þennan heim. Þín
verður svo sárt saknað, elsku
pabbi, og minning þín verður varð-
veitt um ókomna tíð, hvíl í friði.
Þín dóttir,
Sigríður Stefanía.
Þá ertu farinn, elsku pabbi
minn. Allt of snemma. Þú varst bú-
inn að berjast lengi, vinna ein-
hverjar orrustur en tapa öðrum.
En alltaf hélstu áfram að berjast
með æðruleysið að vopni og eitt-
hvað af þrjósku. Alls ekki tilbúinn
að gefast upp. Í þessari baráttu
varstu umkringdur góðu fólki, að
ógleymdum litlum ferfætlingi, sem
studdi þig í gegnum súrt og sætt.
Ég minnist þess eftir fyrsta áfallið
hvað þú varst fljótur að ná heilsu,
sýndir ótrúlegan bata og lífsvilja.
Svo mikinn að þú fylgdir okkur
bræðrum til rjúpna um haustið
eins og ekkert hefði ískorist.
Þrammaðir um heiðina heila helgi
og náðir í jólamatinn. En því miður
hélst það ekki og fleiri áföll dundu
á í kjölfarið sem á endanum náðu
að yfirbuga þig.
Ég var ekki hár í loftinu þegar
ég byrjaði að fá að fara með þér út
á eyju í lunda eða ganga með þér til
rjúpna. Fyrir mér varst þú lang-
bestur og vonaði ég innilega að ég
gæti einhvern tímann staðið þér
jafnfætis. Í þessum túrum þreytt-
ist þú aldrei á að kenna mér eða
skýra út fyrir mér hvernig maður
ætti að haga sér á veiðislóð. Þessu
bý ég að í dag og er það þér að
þakka fyrst og fremst. Mér hlotn-
aðist sá heiður að fara með þér í
þína síðustu veiðiferð, nærri 30 ár-
um eftir að ég fór með þér í mína
fyrstu. Þá minningu geymi ég í
hjarta mínu. En þó svo að þú hefðir
ekki lengur þrekið til að ganga til
veiða, þá varstu alltaf með mér og
Baldri bróður í anda eða símasam-
bandi ef því var að skipta, þegar við
þvældumst um fjöll og firnindi.
Annað áhugamál sem við deild-
um var tónlist og voru þær ófáar
stundirnar þar sem var hlustað á
hina og þessa snillinga, spilað hátt.
Stones, Dylan, Kinks, Young eða
Megas svo einhverjir séu nefndir.
Farið á tónleika og jafnvel tón-
leikahátíðir. Roskilde Festival
2001 með þér og Rolling Stones í
Parken 2003 með „family Oskars-
son“ eru líka minningar sem ég
geymi í hjarta mínu.
En fyrst og fremst varstu góður
pabbi og barst velferð okkar syst-
kinanna fyrir brjósti. Það var alltaf
hægt að treysta á þig. Klettur í
okkar lífi, hvað sem á bjátaði.
Það vildi ég að þú gætir verið til
staðar nú þegar enn eitt barnabarn
þitt er að fara að koma í heiminn. Í
þennan fallega skara barnabarna
sem þú áttir fyrir og elskaðir af öllu
hjarta og varst svo stoltur af. En
ég veit að þú fylgist með annars
staðar frá og sérð til þess að allt
eigi eftir að ganga vel. Vakir yfir
okkur öllum.
Elsku pabbi, hvíl í friði og takk
fyrir að hafa verið til.
Þinn sonur,
Óskar Björn.
Ég kom inn í fjölskylduna fyrir
níu árum, það er ótrúlegt að hugsa
til þess hvað það hefur margt gerst
á þessum stutta tíma. Þó við fjöl-
skyldan værum fyrir vestan þá
hittumst við oft og áttum margar
góðar stundir saman. Það var alltaf
svo gaman að sjá hvað þið Ragga
voruð ástfangin, ég er ekki frá því
að ég hafi séð ykkur í frönskum
kossi. Svo var myndavélin ávallt á
lofti þegar við hittumst og ég er svo
þakklát fyrir allar fallegu myndirn-
ar sem þú tókst af börnunum mín-
um.
Við vorum góðir vinir, sömu
þrjóskupúkarnir og okkur þótti
voða gaman að rugla svolítið hvort
í öðru. Þú gast verið svolítið vana-
fastur og ég man til dæmis hvað ég
var stressuð þegar ég fékk að
klippa á þér hárið í fyrsta skiptið,
en það gekk sem betur fer vel og
klippti ég á þér hárið eftir það. Þér
fannst ekki leiðinlegt að stríða mér
og því fylgdi oft stríðnisglott sem
ég hafði gaman af og á eftir að
sakna. Þú áttir líka hlýtt og gott
faðmlag sem lét manni líða vel.
Fyrir tveimur vikum fórum við
á ættarmót og þar var ég svo hepp-
in að eiga með þér alveg yndislega
stund þar sem við spjölluðum um
daginn og veginn og ef við hefðum
spjallað aðeins lengur þá er ég viss
um að það hefði orðið heimsfriður.
Annað en samræðurnar sem við
áttum núna um daginn þar sem við
ræddum um aðalgrúppíu Rolling
Stones og frjálsar ástir.
Það hefur ekki verið auðvelt að
vera langt í burtu og erum við
Baldur óendanlega þakklát Siggu
Stebbu fyrir að hafa verið til staðar
fyrir þig og Röggu á erfiðum tím-
um. Elsku Óskar minn, ég hefði
viljað hafa þig lengur. Það er sár í
hjartanu mínu. Þín tengdadóttir,
Kristín.
Eruð þið til í að reykja ekki mik-
ið rétt á meðan Óli kemur í heim-
sókn til að hitta ykkur í fyrsta
sinn? sagði Sigríður dóttir hjóna í
Stífluseli fyrir bráðum þrettán ár-
um. Það er óþarfi að svæla hann í
burtu strax. Ég sé fyrir mér brosið
sem færst hefur yfir andlitið á
tengdaföður mínum við þessi til-
mæli dóttur sinnar og hugmyndina
sem kviknaði í höfði hans í kjölfarið
af þessum áhyggjum hennar.
Kannski var einmitt ágætt að
reyna strax aðeins á kauða á ein-
hvern hátt og kanna hvort dugur
væri í honum. Nei, við gerum það
ekki, sagði tengdamamma, um-
hugað um fyrstu kynni. Fljótlega
var, í framhaldi af þessari heim-
sókn, farið í Vigur en þangað er
gaman að koma og þar er svo
margt frábrugðið fyrir mann af
malbikinu. Allir sem þangað koma
eru staddir í óspilltri náttúru og
upplifa Ísland á nýjan hátt. Á leið-
inni í eyjuna í bátnum var riffillinn
auðvitað meðferðis og mundaður,
enda var Óskar veiðimaður í eðli
sínu. Í Vigur leið tengdaföður mín-
um afskaplega vel og maður fann
hversu góð áhrif það hafði á hann
að vera á staðnum. Óskar náði þar
að draga mig í lundaveiði til að
kenna mér handbrögðin. Hann var
snar í snúningum við þessa iðju
eins og annað og ef nemandinn
hefði verið betri væri lundaveiði-
geta mín ekki ennþá óskrifað blað.
Fyrstu kynni okkar voru afskap-
lega góð og öll samskipti eftir það.
Ég er því þó feginn að hafa verið
orðinn þetta gamall og þroskaður
við fyrstu kynni, enda ekki viss um
að hafa komist í gegnum nálarauga
hans á mínum yngri árum. Við
Óskar náðum vel saman í flestu
öðru en viðkemur veiðiskap og mér
líkaði vel hversu fá grá svæði voru
hjá Óskari þegar kom að skoðun-
um á mönnum og málefnum. Hann
var ákveðinn og með skýra sýn á
veruleikann. Hann vildi hafa hlut-
ina í föstum skorðum og á fyrir-
fram ákveðinn og hefðbundinn
hátt. Þar áttum við sérstaklega vel
saman. Stundum er sagt að ann-
aðhvort sé maður extrovert eða
introvert, sem útlagt getur verið á
íslensku sem úthverfur eða inn-
hverfur. Við tengdapabbi flokk-
umst klárlega með seinni hópnum
og gátum á köflum verið nánast
innskeifir þegar kom að fé-
lagslyndi og málgleði, samt leið
okkur alltaf alveg ágætlega um-
kringdir úthverfum einstaklingum.
Það er svo gott að ekki eru allir
eins.
Ég er þakklátur að hafa fengið
að kynnast Óskari og upplifað
marga nýja hluti í samveru með
honum. Ég votta öllum aðstand-
endum samúð mína og tengdamóð-
ur minni sérstaklega á erfiðum
tímum, en við finnum öll frið í góð-
um minningum. Hvíl í friði, elsku
tengdapabbi. Blessuð sé minning
þín.
Þinn tengdasonur,
Ólafur Már Ólafsson.
Elsku afi okkar.
Þú hjálpaðir okkur alltaf ef við
þurftum hjálp.
Okkur fannst alltaf svo gott að
halla okkur upp að þér í sófanum.
Þú varst nú alltaf svoldið stríðinn
en það var bara gaman. Þó þú vær-
ir veikur varstu alltaf skemmtileg-
ur. Við erum alltaf að skoða mynd-
irnar sem þú tókst af okkur, alveg
frá því við fæddumst. Þú hugsaðir
svo vel um okkur og Skottu. Okkur
þykir svo vænt um þig og gleymum
þér aldrei. Hvíldu í friði, elsku afi.
Þín barnabörn,
Védís Rún og Logi Þór.
Óskar Óskarsson
 Fleiri minningargreinar
um Óskar Óskarsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝
Ástkær móðir mín, fósturmóðir, tengdamóðir,
amma, langamma og langalangamma,
PETRÍNA JÓNA ELÍASDÓTTIR
frá Skógum í Mosdal,
Arnarfirði,
lést laugardaginn 20. júlí á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju í Reykjavík fimmtudaginn
1. ágúst kl. 15.00.
Hallveig Elín Indriðadóttir, Ólafur Kristinsson,
Steingrímur Guðni Pétursson, Sigríður Jónsdóttir Lepore,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Yndislega móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ANNA MAGNÚSDÓTTIR
frá Hvammi,
V-Eyjafjöllum,
lést þriðjudaginn 23. júlí á Hjúkrunarheimilinu
Lundi, Hellu.
Lóa Rún Kristinsdóttir, Örn Þórðarson,
Inga Jóna Kristinsdóttir, Guðjón Sigurðsson,
Eyjólfur Kristinsson, Dagrún Viðarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.