Morgunblaðið - 26.07.2013, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. JÚLÍ 2013
✝ Frímann Ott-ósson fæddist á
Oddhóli í Rang-
árvallasýslu 10.
janúar 1953. Hann
lést á gjörgæslu-
deild Landspítalans
við Hringbraut 18.
júlí 2013. Móðir
hans er Guðrún
Frímannsdóttir, f.
31. mars 1932. Fað-
ir hans var Helgi
Ottó Carlsen, f. 5. júlí 1933, d.
25. júlí 2010. Fósturfaðir hans
var Hjalti Sighvatsson, f. 1.12.
1932, d. 12.6. 2013. Systur Frí-
manns sammæðra eru Helga
Hjaltadóttir og Þórhildur
Hjaltadóttir. Bróðir hans sam-
feðra var Karl Anton Carlsen, f.
9.6. 1954, d. 7.2. 1979. Hinn 17.
Júlía og Brynjar Már. Börn
Helgu Steinunnar eru Einvarð-
ur Már, Jón Gunnar og Emily
Rún. Fyrir átti Frímann með
Hildi Rebekku Guðmunds-
dóttur, f. 23.10. 1952 3) Guðrún
Anna, f. 19.1.1975. Sambýlis-
maður hennar er Dinis da
Cunha Roque, f. 4.9.1980. Dóttir
þeirra er Emilía Birta. Fyrir átti
Guðrún Júlíus Fannar, Rebekku
Maríu, Rakel Mist og Róbert
Óla.
Frímann ólst upp á Oddhóli
til 10 ára aldurs, þá flutti hann
til Reykjavíkur þar sem hann
gekk í Breiðagerðisskóla. Frí-
mann starfaði lengst af sem
vörubílstjóri og sem jarð-
vinnuverktaki. Lengst af sem
sjálfstæður atvinnurekandi og
síðar hjá Ístaki.
Útför Frímanns verður gerð
frá Keflavíkurkirkju í dag, 26.
júlí 2013, og hefst athöfnin kl.
13.
nóvember 1990
kvæntist Frímann
Sigurlaugu D. Guð-
mundsdóttur, f. 2.5.
1953. Foreldrar
Sigurlaugar eru
Magnea Þ. Að-
algeirsdóttir, f. 3.8.
1930, og Guð-
mundur Haukur
Þórðarson, f. 4.4.
1930. Börn Frí-
manns og Sig-
urlaugar eru: 1) Magnea, f. 21.8.
1980, maki hennar er Jens Frey-
móðsson, f. 18.2. 1979. Börn
þeirra eru Alma Rún, Bergþór
Örn og Kamilla Ósk. 2) Arnar
Már, f. 11.11. 1981. Sambýlis-
kona hans er Helga Steinunn
Einvarðsdóttir, f. 3.9. 1973.
Börn Arnars Más eru Katrín
Elsku Manni.
Loks er dagsins önn á enda
úti birtan dvín.
Byrgðu fyrir blökkum skugga
björtu augun þín.
Ég skal þerra tár þíns trega,
tendra falinn eld,
svo við getum saman vinur
syrgt og glaðst í kveld.
Lífið hefur hendur kaldar,
hjartaljúfur minn.
Allir bera sorg í sefa,
sárin blæða inn.
Tárin falla heit í hljóði,
heimur ei þau sér.
Sofna vinur, svefnljóð
meðan syng ég yfir þér.
Þreyttir hvílast, þögla nóttin
þaggar dagsins kvein.
Felur brátt í faðmi sínum
fagureygðan svein.
Eins og hljóður engill friðar
yfir jörðu fer.
Sof þú væran, vinur,
ég skal vaka yfir þér.
(Kristján frá Djúpalæk)
Ástarkveðja,
Sigurlaug (Silla).
Elsku pabbi minn.
Það er þyngra en tárum tekur
að þurfa að setjast niður og rita
þessi orð um þig. Þó heilsan hafi
svikið þig rækilega átti ég samt
ekki von á því að það færi að líða
að endalokunum. Sorgin og sökn-
uðurinn í mínu hjarta er ólýsan-
legur, en samt góður að því leyt-
inu að það segir mér hvað ég átti í
þér.
Þú varst alltaf boðinn og búinn
að hjálpa ef eitthvað var, sama
hvað það var. Þegar ég keypti
mér skellinöðruna á einhverja
smáaura þá tókstu þig til og gerð-
ir hana að flottasta hjólinu í bæn-
um. Það var ekki bara útlitið,
hver einasti hlutur þurfti að vera
í fullkomnu lagi og þú meira að
segja skiptir um rafkerfið í hjól-
inu þó það hafi aldrei verið þín
sterkasta hlið. Þetta þurfti bara
að vera í lagi. Það var erfitt að sjá
hvor var áhugasamari um þetta
verkefni, ég eða þú.
Svo þegar ég var í háskólanum
og fékk að geyma jeppann heima
hjá ykkur mömmu, þá áður en ég
vissi og án þess að ég væri spurð-
ur fórstu og keyptir varahluti
fyrir tugi þúsunda og lagaðir það
sem þurfti að laga í bílnum.
Þegar börnin mín fæddust þá
eignuðust þau besta afa sem þau
hefðu getað hugsað sér. Þú sýnd-
ir þeim alltaf hlýju og kærleik og
stundum voru aðferðirnar ekki
eins og hjá flestum. Þeir sem þér
þótti vænst um fengu vænan
skammt af stríðni og er ég svo
heppinn að hafa fengið þetta
beint frá þér. Það er ekkert gam-
an að vera alveg eins og allir hin-
ir, elsku pabbi minn.
Stundirnar sem við höfum átt
saman undanfarin ár hafa verið
yndislegar. Sumarbústaðaferð-
irnar, heimsóknirnar og afmæl-
isveislan þín á Argentínu í janúar
síðastliðnum eru minningar sem
ylja mér í dag. Mikið er ég þakk-
látur fyrir að ég og Helga
ákváðum að fara í helgarferð til
Keflavíkur og vera hjá ykkur
mömmu heila helgi fyrir um mán-
uði. Ekki grunaði mig þá að kallið
færi að koma. Það var svo gaman
að sjá hvað þessar samveru-
stundir gerðu mikið fyrir þig þó
heilsan gerði þér stundum erfitt
fyrir að vera í kringum margt
fólk þar sem var glaumur og gleði
og hávaðinn mikill. Hugurinn
þráði það en heilsan leyfði það
ekki.
Elsku pabbi, þakka þér fyrir
allt lífið. Þú hefur sýnt mér að
með þrautseigju og elju er hægt
að yfirstíga næstum alla erfið-
leika. Þú neitaðir alltaf að gefast
upp og náðir með ótrúlegum
hætti að lifa með veikindunum
sem takmörkuðu líkamlega getu
þína. Þú lést það ekki aftra þér
frá því að sinna því sem þú hafðir
gaman af, þó að auðveldast hefði
sennilega verið að vorkenna sjálf-
um sér og leggja árar í bát. Það
var ekki til í þinni orðabók. Þú
gerðir líf mitt ríkara og í þér átti
ég góðan vin og ég er þakklátur
fyrir það. Ég veit þú ert núna í
hópi góðra vina og ættingja að
njóta þín þar sem þú ert laus und-
an hömlum veikindanna. Það er
það sem þú átt skilið.
Elska þig og sjáumst síðar.
Þinn sonur,
Arnar Már.
Elsku Manni, ég kveð þig með
sorg í hjarta. Þú varst mér ávallt
góður tengdapabbi og vinur. Þau
fjögur ár sem ég fékk heiðurinn
af því að þekkja þig verða mér
dýrmæt um ókomna tíð. Margar
góðar minningar sitja eftir og
mun ég ávallt geyma þær í hjarta
mér. Góða ferð, minn kæri, okkar
næsti dans mun verða hinumeg-
in.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Héðan skal halda
heimili sitt kveður
heimilisprýðin í hinsta sinn.
Síðasta sinni
sárt er að skilja,
en heimvon góð í himininn.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Vald. Briem)
Helga Steinunn
Einvarðsdóttir.
Frímann Ottósson
 Fleiri minningargreinar
um Frímann Ottósson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝ SólbergBjörnsson
fæddist á Hofsósi
7. nóvember 1932.
Hann lést 19. júlí
2013. Hann var
þriðji í röð átta
systkina, sonur
Björns Björns-
sonar, frysti-
hússtjóra á Hofs-
ósi, frá Göngu-
staðakoti í
Svarfaðardal, og Steinunnar
Ágústsdóttur, húsmóður frá
Grafarósi við Hofsós. Sólberg
ólst upp í Brimnesi og síðar í
Bjarkarlundi á Hofsósi ásamt
fjórum bræðrum og þremur
systrum og sótti fyrst barna-
starfaði þar m.a. sem yfir-
verkstjóri í 48 ár. Arnfríður og
Sólberg giftu sig 29. nóvember
1952 og eignuðust 1.) Valdimar,
f. 1952, vélvirkja á Akranesi,
kvæntur Huldu Hafdísi Helga-
dóttur skrifstofukonu og eiga
þau; Arnfríði Sólrúnu, Helga
Magnús og Sólberg Bjarka. 2.)
Sigurð, f. 1957, skipaverkfræð-
ingur á Akranesi, kvæntur Sig-
ríði Arnórsdóttur sjúkraliða en
þau eiga; Margeir Val, Arnar
Mar, Sigurð Bachmann og Fjal-
ar Örn. 3.) Björn Steinar, f.
1961, organisti og skólastjóri í
Eyjafirði og Reykjavík, kvænt-
ur Hrefnu Harðardóttur
myndlistarkonu en þau eiga;
Lindu Ólafsd. og Sólbjörgu.
Barnabarnabörnin eru sjö.
Útför Sólbergs fer fram frá
Akraneskirkju í dag, 26. júlí
2013, og hefst athöfnin kl. 14.
skólanám en var
síðan tvo vetur við
Reykjaskóla í
Hrútafirði. Hann
fór að vinna og var
í síld á Siglufirði
þar sem leiðir til-
vonandi eiginkonu
hans, Arnfríðar
Árnadóttur, lágu
saman. Arnfríður
fæddist 15. júlí
1931 á Akranesi og
var búsett þar. Sólberg flutti
þangað árið 1951 og vann við
beitningu í tvær vertíðir og hóf
svo nám við skipasmíðar hjá
Þorgeiri og Ellert. Þegar farið
var að smíða stálskipin lærði
hann einnig vélvirkjun. Sólberg
Sannarlega góður maður,
eiginmaður, faðir, afi og
langafi, það er sú hlið sem
sneri að mér sem tengdadóttur
í 34 ár. Foreldrar mannsins
míns, Sólberg og Adda, voru
alltaf til staðar fyrir okkur fjöl-
skylduna, hvort sem þurfti að
hjálpa til við að flytja gám frá
útlöndum, pússa og lakka
gamla stóla, smíða eldhúsborð,
passa kisu eða baka köku fyrir
fermingu.
Það er sama hvað ég rifja
upp um liðin ár að þá er falleg
og góð nærvera þeirra ávallt til
staðar.
Ég kom með Lindu dóttur
mína inn í fjölskylduna á Skag-
anum og frá fyrsta degi vorum
við velkomnar og tekið opnum
örmum. Síðan þegar fjölskyld-
an stækkaði var alveg augljóst
hvað þeim báðum þótti vænt
um öll börnin og barnabörnin.
Nú hefur Sólberg farið á vit
feðra sinna og eru allir í fjöl-
skyldunni harmi slegnir. Við
vonuðumst að minnsta kosti til
að fá að hafa hann jafnlengi og
föður hans sem varð 92 ára og
mjög ern fram á síðasta dag.
En þegar ljóst var í hvað
stefndi, í stuttri veikindalegu
Sólbergs, þá sáum við að tími
hvers manns er skammtaður og
hans tími var kominn núna.
Sólberg var ekki maður
margra orða en góðmennska,
hjálpsemi, gjafmildi, hlýja
ásamt heilindum voru þeir per-
sónueiginleikar sem mættu
mér, börnum og barnabörnum
og í honum bjó líka tónlist og
hrifnæmi.
Minningarmyndirnar skjót-
ast upp í hugann; feðgar í veiði-
ferð, viðhaldsvinna í sumarbú-
stað, í vinnuslopp með stálskip
í baksviðinu, að ná í jarðarber
úti í garði, að hugga grátandi
barnabarn, haldandi á barni
undir skírn, afmælisdans við
harmóníkuleik. Allar þessar
minningar lifa og minna á
vandaðan og fallegan mann
sem hafði svo marga góða kosti
til að bera sem síðan lifa áfram
í hans nánustu.
Síðustu orð Sólbergs til mín
voru: „Bless, Hrefna mín“ og er
ég glöð að hafa getað kvatt
hann með hlýju, væntumþykju
og þakklæti.
Guð geymi Sólberg Björns-
son og blessi minningu hans.
Hrefna Harðardóttir.
Það er kominn tími til að kveðja
kærleiksríkan afa minn.
Hægt er ei mitt hjarta að seðja,
ég hugsa bara um faðminn þinn.
Krýp ég yfir kistu þína
kyssi þig í hinsta sinn.
Friðsæll far með þá ósk mína
ferðalúinn veginn þinn.
Kvíðbúinn ég kveð þig afi,
þú kemur ekki oftar til mín.
Myndin þín í mínu hjarta
myrkust gerir nótt þá bjarta.
Beiskum bita er að kyngja,
besta stundin leið svo fljótt,
enga söngva hægt að syngja,
en sæll þú fékkst að fara hljótt.
Ég bað um bata allar stundir.
Bænheyrður ég ekki var.
Hjartað allt var alltaf undir,
almættið gaf ekkert svar.
Annars staðar ertu nú.
Okkur vakir yfir þú.
Geng ég yfir þessa brú
og finn þig aftur með minni trú.
Sigurður Bachmann
Sigurðsson.
Sólberg Björnsson
 Fleiri minningargreinar
um Sólberg Björnsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
ÁGÚSTA HARALDSDÓTTIR,
Dídí,
Sólvangsvegi 3,
Hafnarfirði,
sem lést þriðjudaginn 16. júlí á hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi í Hafnarfirði, verður
jarðsungin frá Hafnarfjarðarkirkju mánudaginn 29. júlí kl. 15.00.
Árni Bárður Guðmundsson,
Guðný Árnadóttir, Benedikt Jónsson,
Guðmundur Rúnar Árnason, Ingibjörg Jónsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Þökkum auðsýnda samúð vegna fráfalls
ELÍSABETAR SIGURÐARDÓTTUR,
Brimhól,
Vestmannaeyjum,
sem var jarðsett föstudaginn 19. júlí.
Einnig þökkum við starfsfólki sjúkradeildar
Vestmannaeyja fyrir frábæra umönnun.
Fyrir hönd vandamanna,
Ásmundur Pálsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
ÞORBJÖRN SIGURÐSSON,
lést á Heilbrigðisstofnun Blönduóss
laugardaginn 20. júlí.
Útförin fer fram frá Blönduóskirkju laugar-
daginn 27. júlí kl. 14.00.
Sigríður Svanhildur Skaftadóttir,
Hulda Þorbjarnardóttir, Egill Guðni Jónsson,
Jósefína Þorbjarnardóttir,
Þorbjörn Egill Egilsson.
✝
Elskulegi eiginmaðurinn minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN BENEDIKT SIGURÐSSON
bóndi
frá Lundi,
Vallahreppi,
sem lést laugardaginn 20. júlí verður
jarðsunginn frá Egilsstaðakirkju laugardaginn
27. júlí kl. 14.00.
Ásdís Jónsdóttir,
Jón Gunnar Jónsson,
Magnea H. Jónsdóttir, Eysteinn Einarsson,
Katrín Jónsdóttir, Ásgeir Salómonsson,
Guðrún Jónsdóttir, Guðjón Baldursson,
Sigurður Jónsson, Þórstína Kristjánsdóttir,
Sigurhans Jónsson, Johanna Henriksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi og langafi,
MARTEINN KRISTINSSON,
rafvirkjameistari,
Njálsgötu 1,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fríkirkjunni í
Reykjavík þriðjudaginn 30. júlí kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Parkinsonsamtökin á Íslandi.
Kristín Þ.G. Jónsdóttir,
Ingibjörg Þóra Marteinsdóttir, Hilmar Teitsson,
Kristinn Óskar Marteinsson, Þóra Stefánsdóttir,
afabörn og langafabörn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
KRISTBJÖRG LOVÍSA EIRÍKSDÓTTIR,
Hvassaleiti 73,
lést á Landspítalanum þriðjudaginn 23. júlí.
Jón Þorsteinsson,
Sigríður Jónsdóttir, Ólafur Örn Thoroddsen,
Eiríkur Jónsson, Petrína Sæunn Úlfarsdóttir,
Margrét Jónsdóttir, Aðalsteinn Þorgeirsson,
Ingunn Jónsdóttir,
Þórunn Jónsdóttir, Enes Cogic,
barnabörn og barnabarnabörn.