Morgunblaðið - 13.08.2014, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. ÁGÚST 2014
✝ Guðjón Breið-fjörð Ólafsson
fæddist á Patreks-
firði 29. apríl 1952.
Hann lést á gjör-
gæsludeild Land-
spítalans 1. ágúst
2014.
Foreldrar Guð-
jóns voru Jóhanna
Björg Thoroddsen
Ingimundardóttir,
fædd í Gerði, V-
Barð., 10. janúar 1921, látin 27.
júlí 2006, og Ólafur Breiðfjörð
Þórarinsson, fæddur í Reykja-
vík 11. október 1916, látinn 26.
janúar 1974.
Guðjón átti fjögur systkini,
var hann næstyngstur. Þau eru:
Þóra Friðrika, fædd 29. apríl
1947, eiginmaður Sigvaldi Sig-
urjónsson, Kristbjörg, fædd 25.
september 1948, eiginmaður
Halldór Kristján Gíslason,
fæddur 12. desember 1945, Þór-
arinn Kristján, fæddur 2. des-
ember 1950, eiginkona Arnhild-
ur Ásdís Kolbeins, fædd 1.
febrúar 1962. Guðmundína Sig-
urrós, fædd 6. janúar 1954, eig-
inmaður Guðmundur Bjarna-
son, fæddur 22. júní 1953.
Guðjón kvæntist 21. apríl
1973 eftirlifandi eiginkonu sinni
Finnbjörgu Skaftadóttur
Glói, fæddur 2002. Barnsfaðir
Grétar Páll Bjarnason prentari,
þeir feðgar eru búsettir í Nor-
egi.
c) Guðrún Karólína hjúkr-
unarfræðinemi, fædd 13. des-
ember 1977. Eiginmaður Birgir
Már Guðmundsson, stjórnmála-
og hagfræðingur, fæddur 25.
júní 1976. Börn þeirra eru:
Birta, dóttir Birgis af fyrra
sambandi, fædd 1997, Guðjón
Einar, fæddur 1997, sonur Guð-
rúnar Karólínu, faðir Leon Ein-
ar Pétursson, Jóhann Örn,
fæddur 1998, sonur Guðrúnar
Karólínu, faðir Magnús Örn Jó-
hannsson. Saman eiga þau hjón-
in þrjú börn, Brimi Snæ, fæddur
2003, Finnbjörgu Auði, fædd
2005, og Aldísi Unu, fædd 2011.
Þau eru búsett í Garðabæ.
d) Tinna Breiðfjörð, kennslu-
fræðingur og mastersnemi,
fædd 12. júní 1982, eiginmaður
Gunnar Þór Bergsson bifvéla-
virki, fæddur 30. maí 1982. Þau
eru búsett í Danmörku.
Guðjón gekk í barnaskóla á
Patreksfirði. Hann flutti ásamt
fjölskyldu sinni í Kópavog árið
1963. Hann hóf nám í Iðnskól-
anum í Reykjavík og lauk
sveins- og meistaraprófsnámi í
bifvélavirkjun og starfaði við þá
iðn allan sinn starfsferil. Hann
rak sitt eigið bifreiðaverkstæði
í nokkur ár en hóf störf sem
þjónustufulltrúi hjá VÍS ár-
ið1990.
Útför Guðjóns fer fram frá
Vídalínskirkju í dag, 13. ágúst,
kl. 13.
þroskaþjálfa, deild-
arstjóra Dagþjálf-
unar á Hrafnistu.
Finnbjörg er fædd
24. ágúst 1952 í
Sandgerði, dóttir
Ernu Ragnheiðar
Hvanndal Hann-
esdóttur, f. 30.
ágúst 1933, og
Skafta Jóhanns-
sonar, f. 22. júlí
1931, d. 25. desem-
ber 2006. Guðjón og Finnbjörg
áttu heimili lengst af í Holtsbúð
í Garðabæ en síðan í Brekku-
byggð 31 í Garðabæ.
Dætur þeirra eru: a) Erna
Rós leikskólastjóri, fædd 25.
desember 1969, fósturdóttir
Guðjóns, faðir hennar er Ingvar
Kristinsson, f. 1952. Eig-
inmaður Ernu Rósar er Hörður
Óskarsson, vélfræðingur og
framhaldsskólakennari, fæddur
18. maí 1964, börn þeirra eru:
Arnór Orri, fæddur 1986, sonur
Harðar frá fyrra hjónabandi.
Arnór á þrjú börn og sambýlis-
konu, tvíburabræðurnir Dagur
og Magni, fæddir 1995, og Arn-
heiður Björk, fædd 2001. Þau
eru búsett á Akureyri.
b) Ólöf Aldís Breiðfjörð, fædd
6. maí 1973, látin 12. ágúst
2004, sonur hennar Víkingur
Elsku pabbi, mikið sem það var
nú gaman að fara með þér í all-
ar ferðirnar sem ég fékk að fara
með þér hér í denn, í Þórsmörk,
Landmannalaugar og fleiri slík-
ar ferðir þegar þú varst að
keyra rútur. Þetta voru
ánægjulegar og skemmtilegar
ferðir sem ég fékk að fara með
þér, smá stelpuskott. Alltaf
varst þú tilbúinn að leyfa mér
að fara með þér og fékk ég mik-
ið út úr þessum ferðum, ekki
síst samveru okkar.
Þú hefur einhvern veginn
alltaf verið til staðar með þitt
stóra og glaða hjarta sem var
fullt af kærleika og þú gafst öll-
um sem á vegi þínum urðu í líf-
inu. Takk fyrir að vera alltaf
hvetjandi og styðjandi allt mitt
líf eftir að þú komst inn í það
þegar ég var um tveggja ára.
Takk fyrir að segja álit þitt á
því í hverju ég ætti að fara eða
hvernig ég liti út þegar ég leit-
aði eftir áliti þínu. Ég gat alltaf
treyst því að þú segðir satt og
værir heiðarlegur, það var svo
gott og ég tók mark á þér enda
varst þú smekkmaður.
Það voru ógleymanlegar
stundir þegar börnin mín fædd-
ust. Þig munaði ekki um að
keyra norður til Akureyrar til
að koma og sjá afagullmolana
þína. Það þurfti að horfa upp til
þín því þú varst í skýjunum og
það sem einkenndi þig var þessi
sanna gleði sem skein af þér og
allt andlit þitt ljómaði af gleði á
slíkum stundum. Og stoltið,
maður minn, það leyndi sér ekki
enda hafa börnin mín átt gríð-
arlega góðar stundir með þér,
elsku pabbi minn, hvort heldur
sem var í veiði, í sumarbústaðn-
um eða á hliðarlínunni á fót-
boltavellinum.
Síðasta stundin sem ég átti
með þér var sérlega ljúf og góð.
Þú hafðir fyrir því með gleði að
rífa þig upp eldsnemma á laug-
ardagsmorgni til að ná í okkur
út á flugvöll. Það sem þú hafðir
gaman að heyra frá ferðinni
okkar Harðar og gleðjast með
okkur er ómetanleg minning í
minningarbankanum um þig. Þú
spurðir okkur spjörunum úr.
Hvað við hefðum gert og séð í
ferðinni, hvort við hefðum séð
þetta eða hitt. Þegar ég faðmaði
þig og kyssti og sagði þér hve
undur vænt mér þætti um þig
áður en við lögðum af stað norð-
ur vissi ég sem betur fer ekki
að það yrði í síðasta sinn sem
ég ætti eftir að faðma þig, pabbi
minn. Ég veit og trúi því að nú
hefur þú bæst í hóp vernd-
arengla minna og ég veit líka að
þú munt vernda börnin mín og
passa þau eins vel og þú getur.
Það er svo sárt að kveðja þig,
pabbi minn. Ég skal halda
áfram að taka tvisvar í hurð-
arhúninn til að vera viss um að
húsið sé læst og loka glugg-
unum eins og á að gera.
Elsku pabbi, takk fyrir að
vera þú og takk fyrir allt það
sem þú hefur gefið mér og mín-
um.
Þín dóttir,
Erna Rós.
Elsku heimsins besti pabbi.
Ég veit að minningargreinar
eiga að vera minningar settar í
orð. En það eru bara ekki nógu
sterk orð til að lýsa þér og því
hvað þú hefur gert fyrir mig.
Ég er ekki ennþá búin að sætta
mig við að þurfa að minnast þín
á þennan máta, ég talaði við þig
bara fyrir nokkrum dögum. Það
var ekkert sem gaf til kynna að
það yrði í seinasta skiptið. Ég
vil samt að heimurinn viti hvað
hann hefur misst, af hverju
jörðin ætti að hætta að snúast
og ekkert ætti að vera hið sama
aftur. Því að mikilvægasta
manneskjan er ekki í honum
lengur.
Þegar það er sagt vil ég deila
með ykkur hversu falleg per-
sóna pabbi minn var og hversu
ótrúlega góður pabbi hann verð-
ur mér alltaf. „Ótrúlega“ því
það er ótrúlegt. En samt svo
satt að það er sárt.
Ég vil minnast morgnanna er
ég var barn og þú vaktir mig á
þinn hlýja og blíða máta.
Hvernig þú straukst á mér bak-
ið með stórri hlýrri hendi þinni
þangað til ég vaknaði. Þetta lýs-
ir öllu því sem þú gerðir fyrir
mig, örygginu og ástinni sem þú
umvafðir mig með. Þú varst ein-
stakur pabbi, sem kunni að sjá
um fjórar stelpur. Þú klipptir
okkur, snyrtir okkur og flétt-
aðir á okkur hárið. Hvernig þú
nenntir að standa í því, þar sem
við kunnum ekki að meta það
þá.
Þú last fyrir okkur, kenndir
okkur bænir og horfðir með
okkur á teiknimyndir.
Þetta allt eftir langa vinnu-
daga þar sem þú vannst hörðum
höndum að skapa handa okkur
öruggt og fallegt heimili. Lif-
andi og ævintýralegt líf með
ferðalögum, ævintýrum og sam-
veru. Þú varst þolinmóður og
blíður við uppeldi á fjórum
sjálfstæðum stelpum. Þú varst
vinur okkar líka.
Dýrmætast er þó hvernig þú
dekraðir við okkur á máta sem
er ómetanlegur og fæst ekki
keyptur. Þú varst nefnilega
ekki bara heimsins besti faðir
og afi, heldur líka alltaf svo
ótrúlega góður maður fyrir
mömmu okkar, sálufélaga þinn.
Ég hef aldrei upplifað svona
sterka og einstaka ást eins og
er ykkar á milli. Þú sýndir
henni það líka daglega með
dekri, virðingu og gífurlegri
umhyggju. Sést þetta allt líka í
tengdasonum þínum, sem við
systurnar vorum svo lánsamar
að hafa auga fyrir. Út af þér og
þinni ást, virðingu og um-
hyggju. Við vorum prins-
essurnar þínar.
Pabbi minn gat lagað og
byggt allt, var sterkastur, dug-
legastur og fallegur að innan
sem utan. Pabbi minn hló alltaf
svo dátt, brosti svo breitt. Pabbi
minn vissi alltaf hvernig hlut-
irnir áttu að vera og vildi að ég
vissi það líka. Hann hætti aldrei
að kenna mér bæði stóra sem
smáa hluti. Pabbi minn gerði
miklar kröfur til mín, pabbi
minn tók mér samt alltaf bara
eins og ég er. Pabbi minn kom
heim með svartar hendur af olíu
og strauk með stórri hlýrri lúku
yfir andlitið á mér. Pabbi minn
endurraðaði eftir mig í upp-
þvottavélina og sagði mér að at-
huga hvort húsið væri læst.
Tvisvar. Pabbi minn var besti
pabbi, besti afi og sálufélagi
mömmu minnar. Pabbi minn er
ómetanlegur.
Elsku pabbi minn, þín er svo
sárt saknað. Ólu systur veitir
eflaust ekki af hjálp við húsið í
Nangijala. Þú, hún og Hanna
amma eruð nú aftur saman, við
sjáumst þar.
Þín elskandi dóttir,
Tinna.
Pabbi minn var svo stór hluti
af mínu lífi, hann var vinur
minn og ég leitaði til hans með
svo margt. Við áttum gott skap
saman og nærvera hans var
yndisleg. Þegar einhverju átti
að hrinda í framkvæmd á mínu
heimili þá ráðfærði ég mig við
hann. Pabbi kom og gerði hér
við og smíðaði alveg eins vel og
honum einum var lagið, stund-
um var ég send til baka með
eitthvað sem honum fannst ekki
nógu öruggt í barnaumhverfi
hér, enda allt vel boltað niður
hjá mér svo barnabörnin hans
væru örugg. Ég get ekki komið
því í orð hversu mikið hann
elskaði barnabörnin sín, en ég
veit að hann fór að sofa og
vaknaði hugsandi um þau því
þegar ég talaði við pabba þá var
hann yfirleitt að spyrja um þau
og dásama, stundum vorum við
líka bara að spjalla um allt og
ekki neitt, daginn minn eða
hans. Okkur þótti líka voða
gaman að dansa saman og
versla. Pabbi kveikti golf-
áhugann hjá Brimi og fóru þeir
oft saman á völlinn. Pabbi
kenndi börnunum mínum að
veiða og gaf þeim allt í þá iðju.
Pabbi minn gladdist alltaf
manna mest og þótti okkur öll-
um gaman að upplifa spenning-
inn og gleðina með honum, enda
var alltaf sagt hér á þessu
heimili „Varstu búin að sýna
afa?“. Þegar ég átti Guðjón Ein-
ar þá bjó ég heima í Holtsbúð
og var það hans fyrsta heimili,
pabbi sótti mig og Guðjón Einar
á fæðingardeildina, hann klæddi
hann vandlega í litlu fötin sem
Guðjón Einar átti að fara heim í
og svo festi hann Guðjón Einar
vandlega í bílstólinn sem pabbi
gaf honum, já og svo tók það
pabba örugglega hálftíma að
festa stólinn vel og vandlega í
bílinn, heim ókum við svo vel
undir hámarkshraða. Fyrstu
næturnar í Holtsbúðinni var
pabbi mér og Guðjón Einari til
halds og trausts, pabbi vildi að
ég hvíldist, hann svaf með Guð-
jón sinn uppí hjá sér, svo kom
hann með Guðjón Einar niður
svo ég gæti gefið honum. Pabbi
var svo stoltur af nafna sínum
og talaði svo fallega til hans
þegar hann var að ráðleggja
honum og það gerði hann með
öll börnin mín. Pabbi hringdi til
mín um daginn og spurði mig
hvort ég hefði rætt um það við
Guðjón Einar hvað það væri
óhollt að láta braka svona í
höndunum á sér og svo líka
hvort hann væri að borða nógu
hollt, þetta var pabbi minn al-
veg í hnotskurn, hann elskaði
okkur af öllu hjarta og hann var
með risastórt hjarta. Ég og
pabbi kvöddumst alltaf með
kossum á kinn og þeir voru allt-
af tveir, eitthvað sem pabbi
hafði frá mömmu sinni, svona
tveir alveg þéttir í röð. Þegar
ég var barn og unglingur vakti
hann mig af mikilli varkárni og
strauk mér létt. Þegar hann
svæfði mig sem barn þá fór
hann með litla bæn sem hann
kenndi okkur systrum og svo
beið ég í tvær mínútur þangað
til hann steinsofnaði og náði
mér svo í leikfang og lá þarna
við hliðina á honum og lék mér,
enda svo gott að vita af pabba
þarna hjá mér.
Pabbi, þú gafst mér svo mik-
ið og ég lærði svo margt af þér,
þú varst mín stoð í lífinu og
ljósberi. Ég þarf að læra að lifa
án þín og það verður það erf-
iðasta sem ég hef þurft að tak-
ast á í lífinu.
Ég elska þig, pabbi minn, og
ég sakna þín.
Meira: mbl.is/minningar
Þín dóttir,
Guðrún Karólína
Guðjónsdóttir.
Elskulegur tengdafaðir minn
og vinur, Guðjón Ólafsson,
kvaddi okkur allt of snemma og
skyndilega. Það er erfitt að
hugsa til þess í þessum skrifuðu
orðum að síðast þegar við
sáumst, hafi verið það síðasta.
Guðjón var þeim frábæra eig-
inleika gæddur að hægt var að
leita til hans með allt, frá
manns eigin hugarangri til bil-
aðra og allt að ónýtra hluta.
Hann tók því jafnan með sínu
jafnaðargeði, æðruleysi og
brosti svo útí annað eins og
honum einum var lagið.
Þá hafði hann margt og mikið
að gefa af sér og var sífellt að
miðla sinni reynslu til okkar
allra og ég átti mörg handtökin
eftir ólærð af honum.
Ég minnist allra góðu stund-
anna þar sem við sátum og
skiptumst á sögum úr brans-
anum enda ávallt af nógu að
taka.
En ég er þess fullviss að þó
hann sé farinn frá okkur hér þá
vakir hann yfir okkur og fylgist
vel með öllu því sem honum er
kærkomið, fjölskyldu, vinum,
ættingjum og samstarfsfólki.
En einfaldlega besti tengda-
faðir sem hugsast gat og þín
verður sárt saknað og minning
þín mun lifa ljóslifandi.
Hvíl í friði.
Gunnar Þór Bergsson.
Elsku afi minn.
Föstudaginn 1. ágúst féll frá
of ungur maður og var hann
einn af frábærustu mönnum
sem ég hef nokkurn tímann
fengið að kynnast. Hann afi
minn var alltaf í góðu skapi,
þvílíkur grallari sem gat alltaf
fengið mann til að hlæja ef
maður var í vondu skapi. Afi
gat reddað öllu og græjað. Það
var hann afi okkar sem fékk
okkur til þess að fara að veiða
og kenndi hann okkur allt með
mikilli þolinmæði og áttum við
ótalmargar góðar stundir í
veiðiferðum saman með honum
og ömmu. Ég hugsa til þín alla
daga, afi minn, og sakna þín
óendanlega mikið!
Þinn,
Dagur.
Elsku besti afi.
Föstudaginn 1. ágúst féll frá
yndislegur maður í alla staði,
hann Guðjón afi. Hann var
hress, stálhraustur, flottur og
ungur maður. Hann vaknaði
ávallt snemma á morgnana og
byrjaði daginn á góðum morg-
unmat.
Afi var góður veiðifélagi og á
ég góðar minningar um okkur
félagana að veiða á flugu. Allt
sem ég kann í veiði kenndi hann
afi mér, takk fyrir allar veiði-
ferðirnar og svo auðvitað sum-
arbústaðaferðirnar. Hann var
ákveðinn og vildi hafa hlutina
eins og þeir eiga að vera og stóð
alltaf fyrir sínu. Við eigum
margar góðar minningar saman
og langar mig bara að segja að
ég elska þig af öllu hjarta og
þín verður sárt saknað.
Hvíldu í friði.
Þinn,
Magni.
Elsku yndislegi afi.
Hinn yndislegi afi minn fór
úr lífi okkar 1. ágúst og verður
hans sárt saknað. Afi var góður,
hress, hraustur og yndislegur
maður í alla staði. Afi var alltof
ungur til að fara, en svona er nú
bara lífið og núna er hann á
góðum stað.
Þú kenndir mér margt og
verður því ekki gleymt. Takk
fyrir allan þann stuðning sem
þú veittir mér, elsku afi. Það
var svo gaman að hafa þig á
hliðarlínunni þegar ég var að
keppa í fótbolta eða handbolta.
Ég hugsa til þín hvern einasta
dag og mun aldrei gleyma þér.
Minning þín mun ávallt lifa í
hjarta okkar alla tíð. Hvíldu í
friði, elsku afi minn.
Þín,
Arnheiður Björk.
Afi, þú varst miklu meira en
bara afi minn, þú varst líka
yndislegasti, skemmtilegasti,
fyndnasti, hressasti, hjálpsam-
asti, vandvirkasti og örugglega
mesti snyrtipinni í heimi. Þú
kenndir mér flest af því sem ég
kann, bestu minningarnar sem
ég á með þér eru þegar við vor-
um að smíða eða laga eitthvað
og fara til þín út í bílskúr þar
sem þú varst að vinna. Þú varst
einn af mikilvægustu mönnum í
mínu lífi. Guðjón afi, ég elska
þig og þú munnt alltaf eiga
stóran stað í mínu hjarta.
Þinn elskandi dóttursonur
Jóhann Örn Magnússon.
Vertu hjá mér Drottinn og vaktu yfir
mér,
veit mér náð að treysta einum þér.
Gættu mín á vegi, gleði og kífs,
gef mér þína sælu við endir þessa
lífs.
(Rósa amma)
Guðjón, minn yndislegi bróð-
ir, er farinn frá okkur og sökn-
um við hans sárt. Mig langar að
minnast hans með nokkrum fá-
tæklegum orðum. Minningar
um yndislegar samverustundir
með Guðjóni hrannast upp í
hugann og veita huggun í sorg.
Við ólumst upp á Patreksfirði
við gott atlæti foreldra okkar.
Guðjón var einstaklega skap-
góður og jákvæður maður og
alltaf til í að gera eitthvað
skemmtilegt. Við Doddi fórum
ófáar ferðir með þeim Guðjóni
og Beggu vestur á firði, á sjó-
mannadag á Patró, í Tálkna-
fjörð og til berja og vorum þá
oftast í einum bíl, sem gerði
ferðirnar enn skemmtilegri. Það
var aldrei lognmolla þar sem
Guðjón var annars vegar og var
hann alltaf hress og skemmti-
legur. Guðjón naut þess að
ferðast um landið og var
óþreytandi í að rifja upp kenni-
leiti og örnefni. Guðjón og
Begga voru einstaklega sam-
rýnd hjón sem áttu mörg sam-
eiginleg áhugamál, veiði, golf,
ferðalög o.m.fl., þau voru alltaf
saman í öllu. Fjölskyldan var
honum einkar hugleikin og
sóttu barnabörnin mikið til afa
síns. Það var notalegt að taka
lykkju á leið sína og fá fast og
gott faðmlag hjá bróður mínum.
Hæ, gaman að sjá þig. Svo var
farið að plana eitthvað
skemmtilegt.
Ein hugmyndin var að fara
vestur á heimaslóðir okkar með
fjölskyldurnar næsta sumar, en
stórt skarð er komið í þann hóp.
Að lokum langar mig að þakka
bróður mínum, mágkonu og
fjölskyldunni allri, fyrir hlýhug
í minn garð.
Elsku Begga, dætur, tengda-
synir og barnabörn.
Við Doddi og fjölskylda vott-
um okkar dýpstu samúð og biðj-
um guð að varðveita ykkur og
styrkja.
Kristbjörg systir.
Skyndilegt andlát Guðjóns
bróður míns kom á óvart þar
sem hann hafði verið svo heil-
brigður og hraustur fram til
hins síðasta.
Ég á góðar minningar um
yndislegan bróður. Guðjón var
ekki gamall þegar hann fór að
hafa áhuga á bílum. Allar ferð-
irnar með pabba í vegavinnu
spegluðust svo vel í leik með
vörubíla sem hann dró á eftir
sér í miklum vegavinnufram-
kvæmdum í þúfum og moldar-
börðum inni á Koti. Þá hafði
hann gaman af að handleika
hluti sem hægt var að taka í
sundur og skoða hvað þar væri
inní. Svo var það spurning hvort
hægt væri að setja þá saman
aftur, sem var svo aukaatriði,
Guðjón var búinn að skoða. Mér
eru minnisstæðar skemmtilegu
ferðirnar í Tálknafjörð til afa og
ömmu. Þá var farið niður á
bryggju með prik sem veiði-
stöng og spotta sem öngull var
hnýttur á. Veiðin var aðallega
koli og marhnútur. Það var mik-
ið kapp í Guðjón við þessar
veiðar, enda mikill áhugamaður
um veiðar síðar á lífsleiðinni.
Guðjón lærði bifvélavirkjun,
sem kom ekki á óvart, hjá bif-
reiðaverkstæði Veltis. Guðjón
Guðjón Breiðfjörð
Ólafsson