Morgunblaðið - 13.08.2014, Blaðsíða 27

var afar handlaginn og flinkur
viðgerðarmaður. Hjá Velti vann
hann svo í nokkur ár ásamt eig-
inmanni mínum, Guðmundi, og
voru þeir góðir félagar. Guðjón
seldi Guðmundi bíl um þetta
leyti sem seinna varð svo forn-
bíll. Bíll þessi hefur mikið verið
notaður til þess að aka brúð-
hjónum. Guðjón fékk svo þenn-
an bíl til að aka yngstu dóttur
sinni, Tinnu, þegar hún gifti sig
síðastliðið sumar. Það fannst
Guðjóni sérstaklega ánægju-
legt. Guðjón var mikill mann-
vinur og hafði sérstakt dálæti á
börnum, enda hændust þau að
honum. Það voru skemmtilegar
berjaferðirnar með honum.
Karlarnir sátu frammí og kon-
urnar aftur í og eins og ávallt
var Guðjón hrókur alls fagn-
aðar. Við hæfi finnst mér að
kveðja þig, elsku bróðir, með
eftirmælum Rósu ömmu til
pabba okkar, þegar hann féll
frá.
Varðveittu hann Drottinn,
vörður allra og hlíf,
sem á vegi þínum verða,
hjá þér er eilíft líf.
(GSG)
Elsku Begga, dætur, tengda-
synir og barnabörn, megi fal-
legar minningar ylja ykkur í
sorginni og sefa sárasta sökn-
uðinn.
Sigurrós systir
og fjölskylda.
Þegar sorgin knýr skyndilega
dyra og ungur maður í blóma
lífsins er hrifinn á brott er oft
erfitt að koma hugsunum í orð.
Eftir situr tómið og minning-
arnar um hjartahlýjan og góðan
dreng sem tengdasonur minn
var, ég virti og þótti mjög vænt
um eftir áratuga kynni.
Læt ég og Helgi eftirfarandi
kvæði verða okkar hinstu
kveðju til hans:
Þó sólin nú skíni á grænni grundu
er hjarta mitt þungt sem blý,
því burt varst þú kallaður á ör-
skammri stundu í huganum hrannast
upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða,
svo fallegur, einlægur og hlýr,
en örlög þín ráðin – mig setur
hljóða,
við hittumst samt aftur á ný.
Megi algóður guð þína sálu nú
geyma
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár,
þó kominn sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Höf. ókunnur.)
Hvíldu í friði, elsku Guðjón
minn, og þú, elsku Begga mín,
megi almáttugur góður guð
styrkja og hugga þig og þína
ástkæru fjölskyldu.
Erna Hannesdóttir og
Helgi Arnlaugsson.
Það eru þrátíu ár síðan snjó-
flóð féll á Ólafsvík (1984). Þar
skemmdust hús og Steypustöð
og verkstæði hjá Loftorku. Ég
rak bílaverkstæði í Reykjavík
og vann mikið fyrir Brunabóta-
félag Íslands. Þeir hjá Bruna-
bótafélaginu leitaðu til mín og
báðu mig að fara vestur og
meta tjónið. Tjónið sem ég átti
að meta voru steypubílar og
verkfæri hjá Loftorku. Þar hitti
ég Guðjón fyrst. Hann sagði
mér þá, að hann hefði verið ný-
farinn af verkstæðinu þegar
snjóflóðið féll, en verkfærakass-
inn hans eyðilagðist. Hann
sagði það í lagi, en hann slapp.
Sex árum síðar setti ég upp
tjónaskoðunarstöð fyrir Bruna-
bótafélag Íslands og Samvinnu-
tryggingar, sem fékk nafnið Vá-
tryggingafélag Íslands VÍS. Ég
auglýsti eftir skoðunarmanni.
Það komu nokkrir menn í viðtal,
þar á meðal Guðjón. Ég man
það eins og það hafi gerst í gær
en eftir viðtalið við hann,
spurðu konurnar sem unnu hjá
Tjónaskoðunarstöðinni sem
voru þrjár: „Ætlar þú að ráða
Guðjón?“ Þá sagði ég: „Hann er
ómögulegur þessi“, til að fá við-
brögð. Þær héldu nú ekki. Hann
er svo myndarlegur og kemur
vel fyrir.
Þarna hófst mikil vinátta á
milli okkar. Guðjón lærði hjá
Volvo (Velti)
og hafði unnið mikið við vöru-
bíla. Saman kynntum við nýj-
ungar í bílgreininni og reyndist
hann hinn besti samstarfsmaður
um allt, t.d. grindarréttingar,
nýjustu efni í bílamálun o.fl.
Fengum við einnig erlenda
sérfræðinga til landsins okkur
til aðstoðar.
Tvisvar fórum við saman til
Frankfurt á bílasýninguna og
var Guðjón góður ferðafélagi og
áhugasamur mjög.
Í frítímum fórum við hjónin
saman í veiði, t.d. í Brennuna
og þar fékk Finnbjörg sinn
fyrsta lax á maðk, maríulax, og
Guðjón sinn fyrsta lax á flugu,
maríulax.Við fórum saman
tvisvar á ári í Eldvatnið í veiði í
mörg ár og voru það skemmti-
legar stundir.
Ég var formaður veiðifélags
BM Vallár og fékk Guðjón í fé-
lagið. Sú veiði var líka stunduð
af kappi.
Um leið og við hjónin kveðj-
um vin okkar og þökkum hon-
um samfylgdina, þá sendum við
þér, kæra Finnbjörg, dætrum
ykkar og barnabörnum okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Kristján Grétar
Tryggvason,
Annalísa Magnúsdóttir.
Í dag kveðjum við góðan fé-
laga úr röðum Líkamsræktar-
innar. Okkur setti hljóða þegar
við fréttum af ótímabæru and-
láti Guðjóns í byrjun verslunar-
mannahelgarinnar. Guðjón byrj-
aði í Líkamsrækt B&Ó haustið
1994 og var virkur félagi alla tíð
eða í 20 ár en hann tilheyrði
sex-tímanum, en svo er hóp-
urinn sem hann var í nefndur
en hinn er sjö-tíminn. Hann
stundaði ræktina af kappi og
var einstaklega fylginn sér þeg-
ar komið var að körfuboltanum.
Guðjón var ansi duglegur í
dómgæslunni og lét menn ekki
komast upp með neitt múður ef
menn brutu af sér gagnvart
liðsfélögunum eða honum sjálf-
um, rétt skyldi vera rétt!
Í Líkamsræktinni er jöfn
áhersla lögð á líkamlega
áreynslu og félagslega þáttinn,
en þar má nefna alls kyns árs-
tíðafagnaði, gönguferðir og
jeppaferðir. Í fyrstu jeppaferð-
inni sem farin var haustið 2001 í
Þórsmörk, Langadal, er okkur
minnisstætt sem þar vorum
þegar Guðjón kvaddi sér hljóðs
undir borðhaldinu, steig upp á
stól til þess að ávarpa viðstadda
með útbreiddan faðminn í mat-
salnum til þess að segja okkur
gamansögu. Þótti okkur tilburð-
ir hans líkjast því sem þar væri
prestur á ferð að blessa söfnuð
sinn, en eftir þetta var hann
kallaður í okkar hópi prestur-
inn.
Guðjón var ávallt hress og
glaður, tilbúinn að taka þátt í
því sem verið var að gera
hverju sinni og leggja sitt af
mörkum. Hann og Finnbjörg
(Begga), voru mjög samstillt
hjón og virk í flestum þeim fé-
lagslegu þáttum sem boðið hef-
ur verið uppá á í ræktinni í
gegnum árin og voru þau með
okkur þegar við héldum upp á
25 ára afmæli Líkamsræktar-
innar núna í vor í Stykkishólmi
og nutu sín vel eins og allir.
Guðjóns verður sárt saknað í
haust þegar sex-tíminn og aðrir
tímar ræktarinnar koma saman
til þess að byrja að hreyfa sig
eftir hreyfingarleysi sumarsins.
Kæri Guðjón, takk fyrir góð og
skemmtileg kynni, hafðu þökk
fyrir allt og allt. Megi góður
guð vernda ykkur, elsku Begga,
og verða fjölskyldu þinni mikill
styrkur í ykkar miklu sorg og
ótímabærum missi.
F.h. Líkamsræktar B&Ó,
Ólafur Ág. Gíslason og
Birna Guðmundsdóttir.
Það er þyngra en tárum taki
að skrifa minningarorð um
glæsimennið Guðjón Breiðfjörð
Ólafsson sem féll frá í blóma
lífsins föstudaginn 1. ágúst.
Það var hringt í mig á laug-
ardeginum úr númeri frá Vís og
í símanum er fyrrverandi vinnu-
félagi okkar að segja mér að
Guðjón sé dáinn, hafi orðið
bráðkvaddur í sumarbústaðnum
sínum á föstudeginum. Það fór
um mig doði við þessar öm-
urlegu fréttir. Þetta kom eins
og reiðarslag þar sem Guðjón
hugsaði vel um heilsuna og var í
góðu líkamlegu formi.
Þegar svona fréttir berast
manni verður maður fyrst
reiður yfir óréttlætinu, að þessi
ljúflingur skuli vera tekinn burt
frá fjölskyldu og vinum á besta
aldri. Guðjón og fjölskylda
þurftu því miður að reyna meira
en flestir í lífinu þar sem þau
hjón Guðjón og Begga þurftu að
sjá á eftir dóttur sinni fyrir
nokkrum árum, sem lést mjög
ung, svo manni fannst eins og
hans fjölskylda væri búin að
reyna nóg og þau hjón ættu
skilið að fá að eldast saman, þau
voru svo miklir vinir og með
samrýmdari hjónum sem ég hef
kynnst. Guðjón var mikill fjöl-
skyldumaður og afahlutverkið
var honum hugleikið. En það er
ekki spurt að stað eða stund,
tíma eða aldri þegar kallið kem-
ur. Og því miður kom það allt of
snemma núna.
Við Guðjón kynntumst eftir
að ég hóf störf hjá Vís í nóv-
ember 2004, þá var þessi grá-
hærði, glæsilegi maður í sömu
deild og ég, Guðjón var alltaf
flottur í tauinu og vel til hafður,
ég áttaði mig reyndar ekki á
honum í fyrstu, hann gat verið
stuðandi og hafði mjög
ákveðnar skoðanir á hlutunum.
Eftir því sem tíminn leið og við
fórum að spjalla meira, kynnast
og skiptast á skoðunum þá sá
ég að þarna var á ferðinni mikill
ljúflingur sem var vinur vina
sinna og mátti ekkert aumt sjá.
Við vorum ekki alltaf sammála
en bárum virðingu fyrir skoð-
unum hvor annars og aldrei
kom upp ósætti á milli okkar
þau tæp 10 ár sem við unnum
saman, og það tókst með okkur
góð vinátta sem stóð allt fram
til síðasta dags.
Eftir að ég hætti störfum hjá
Vís snemma á þessu ári hringdi
Guðjón nokkrum sinnum í mig
til að heyra hvað hefði á daga
mína drifið og hvernig ég hefði
það. Mér þótti óskaplega vænt
um þessi símtöl, en því miður á
ég ekki eftir að sjá nafnið „Guð-
jón Ólafs“ oftar á gsm-símanum
mínum þegar hann hringir. Það
er sjónarsviptir að mönnum
eins og Guðjóni sem þorði að
segja það sem honum fannst og
hann hafði alltaf ákveðnar skoð-
anir á öllu og var óhræddur við
að viðra þær, sama hvað öðrum
fannst.
Hugur minn er hjá Beggu
konu hans, dætrum, tengda- og
afabörnum. Missir þeirra er
mikill og sendum við hjónin
þeim innilegar samúðarkveðjur
á þessum erfiðu tímum og megi
guð almáttugur styrkja ykkur í
sorginni.
Hversvegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf til að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði)
Hvíl í friði, kæri vinur.
Sveinbjörn Hannesson.
Í dag kveðjum við kæran vin,
mág og svila. Hugurinn reikar
og minningar brjótast fram.
Minningar um ótalmörg ferða-
lög hér heima og erlendis og
fjörug og sprengiglöð áramót.
Minningar um kærleiksríkar
samverustundir bæði í gleði og
sorg. Minningar sem óma af
strákslegri kátínu og hlátri.
Guðjón var mikill fjölskyldu-
maður og hann var alltaf til
staðar fyrir sitt fólk sem hann
var afar stoltur af.
Guðjóns verður sárt saknað
en minning hans mun lifa með
okkur. Hvíl í friði, kæri Guðjón,
takk fyrir allt.
Jóhann og Anna, Haddý og
Bjarni, Íris og Dóri, Jesper
og Christina.
Fallinn er frá Guðjón B.
Ólafsson alltof fljótt, æskufélagi
og bekkjarbróðir frá Patreks-
firði. Þar ólumst við upp í
frjálsu uppeldi, lékum okkur úti
alla daga frá morgni til kvölds.
Ekki vantaði verkefnin hjá okk-
ur Guðjóni, Snæbirni, Ægi og
síðar Sveinbirni. Við ólumst upp
við nálægð fjárhúsa, kaup-
félagsins, skólans, hlíðarinnar,
fjörunnar, sýslumannsins,
prestsins og skólastjórans. Við
byggðum okkur kofa úr efni
gamla kaupfélagsins sem var
verið að rífa og glerkistu rétt
fyrir neðan fjárhús afa Ægis og
efni héðan og þaðan. Við settum
upp hjólaverkstæði í fjárhúsum
föður Guðjóns sem lágu fyrir
innan og ofan Stekka 13. Við
smíðuðum bát úr járnplötu,
fleka og fleira. Einnig settum
við upp útgerð og bræðslu með
bátum sem við drógum með í
fjörunni. Í hlíðinni vorum við
með bú þar sem dýrin voru
horn og bein, ímyndunarafl okk-
ar var óþrjótandi. Það eina sem
við þurftum að passa okkur á
var þegar mæður okkar kölluðu
í mat. Guðjón flutti snemma frá
Patró en við vissum alltaf hvert
af öðru. Það var svo þegar
Patró 52 módel fór að hittast
reglulega, þegar börnin voru
vaxin úr grasi, að kynnin hófust
á ný. Guðjón mætti oft á sunnu-
dagshitting eða þegar við fórum
út að borða. Finnbjörg kom allt-
af með honum þegar við fórum
vestur á Patró á sjómannadag-
inn og féll strax vel inn í hóp-
inn. Guðjón var alltaf brosmild-
ur og glaðvær í fasi, þannig
munum við hann. Þessi hópur,
Patró 52 módel, hefur verið
dásamlega gefandi og alltaf nóg
að spjalla um. Fráfall Guðjóns
kom okkur öllum í opna skjöldu
eins og höggbylgja. Guðjóns
verður sárt saknað en svona er
lífið það þekkjum við úr Þorp-
inu að vestan. Við færum Finn-
björgu og fjölskyldum Guðjóns
okkar innilegustu samúðar-
kveðju.
Fyrir hönd Patró 52 módel,
Ægir, Snæbjörn,
Gunna Jóna og Erna.
MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 13. ÁGÚST 2014
✝
Okkar elskulegi sonur og bróðir,
GRÉTAR SVEINN ÞORSTEINSSON,
Sjávargrund 12 b,
Garðabæ,
lést laugardaginn 2. ágúst.
Útförin fer fram frá Neskirkju fimmtudaginn
14. ágúst kl. 15.00.
Þorsteinn Egilson, Eygló Ólafsdóttir,
Bára Þorsteinsdóttir,
Brynja Þorsteinsdóttir.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN GUNNARSSON
rennismiður,
Leirubakka 18,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 7. ágúst.
Útför hans verður gerð frá Fossvogskirkju föstudaginn 15. ágúst
kl. 13.00
Þeim sem vilja minnast hans er bent á að láta líknardeild
Landspítalans í Kópavogi njóta þess.
Áslaug Jóhanna Guðjónsdóttir,
Guðlaug Helga Kristjánsdóttir, Sólon Lárus Ragnarsson,
Sæunn Harpa Kristjánsdóttir,
Elsa Dögg Áslaugardóttir, Jósef Gunnar Sigþórsson
og barnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HULDA ÓLAFSDÓTTIR,
áður til heimilis að Brunnum 19,
Patreksfirði,
lést á Heilbrigðisstofnun Patreksfjarðar
laugardaginn 9. ágúst.
Jarðsungið verður frá Patreksfjarðarkirkju laugardaginn
16. ágúst kl. 14.00.
Sesselja Guðrún Arthúrsdóttir, Þórir Bjarnason,
Ingveldur Hafdís Ólafsdóttir, Steindór Tómas Halldórsson,
Sveinn Ólafsson, Steinunn Sturludóttir,
Aðalsteinn Már Ólafsson, Ingibjörg Rósa Guðmundsdóttir,
Ellen Ólafsdóttir,
Birna Jóhanna Ólafsdóttir, Vilhjálmur Ólafsson,
Haraldur Ólafsson, Arnbjörg Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur bróðir okkar, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
SIGTRYGGUR ÞORSTEINSSON,
lést á Hjúkrunarheimilinu Hömrum í Mosfells-
bæ fimmtudaginn 7. ágúst.
Útför hans fer fram frá Lágafellskirkju
mánudaginn 18. ágúst kl. 13.00.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Krabbameinsfélagið.
Fyrir hönd aðstandenda,
Árný Þorsteinsdóttir,
Þórólfur Þorsteinsson,
Gottskálk og Hafdís,
Þorsteinn og Hansína,
Hreinn og Vinný,
Erla og Kalman,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
GERÐA KRISTÍN SIGMUNDSDÓTTIR
HAMMER,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði þriðjudaginn
5. ágúst.
Útför hennar fer fram frá Grindavíkurkirkju
fimmtudaginn 14. ágúst kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á líknarfélög.
Börn og tengdabörn.
✝
Okkar ástkæri sonur, faðir, afi, bróðir og
frændi,
ÓLAFUR HVANNDAL,
Álfaskeiði 123,
Hafnarfirði,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans við
Hringbraut laugardaginn 9. ágúst.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
þriðjudaginn 19. ágúst kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á krabbameinsdeild
Landspítalans við Hringbraut.
Jón Eggert Hvanndal,
Hjördís V. Hvanndal,
Arnar Ólafur Hvanndal,
Hildur Ýr Hvanndal,
Kristófer Eggert Hvanndal,
Þórey Hvanndal,
Dóra Hvanndal,
Björg Hvanndal
og fjölskyldur þeirra.