Morgunblaðið - 06.09.2014, Side 37

MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. SEPTEMBER 2014
✝ Sigríður JónaSveinsdóttir
fæddist í Vík í
Mýrdal 9. apríl
1926. Hún lést hin
27. ágúst 2014.
Foreldrar henn-
ar voru Sveinn
Jónsson frá
Reynishólum, f. 4.
mars 1892, d. 6.
mars 1941, og
kona hans Sólveig
S. Magnúsdóttir frá Fagradal,
f. 4. mars 1900, d. 12. mars
1992. Systkini Sigríðar eru
Magnúsína Guðrún, f. 9. ágúst
1921, d. 7. apríl 2006, Hrefna,
f. 28. nóvember 1929, d. 9. nóv-
ember 2010, og Þórður Jón, f.
11. nóvember 1931. Sigríður
ólst upp ásamt systkinum sín-
um í Fögrubrekku í Vík, við
góðar aðstæður þar til faðir
hennar fórst í mannskæðu sjó-
Harpa. 5) Sveinbjörg, f. 14.6.
1953, gift Gunnari Þór Jóns-
syni, börn þeirra Hrafnhildur
Rós, Tinna Lind og Atli Þór. 6)
Sveinn, f. 10.12. 1961, kvæntur
Soffíu Magnúsdóttur, synir
þeirra Magnús Orri, Sölvi
Hrafn og Páll Andri. 7) Bjarni
Jón, f. 29.11. 1963, kvæntur
Ástu Ósk Stefánsdóttur, dætur
þeirra Bergdís Helga og
Brynja Pála. Dóttir Ástu er
Ásthildur Eygló Ástudóttir. Af-
komendur Sigríðar eru orðnir
58 talsins.
Sigga, eins og hún var jafn-
an kölluð, vann ýmis störf, m.a.
sem vinnukona í Suður-Vík, á
Hótelinu í Vík, á kaffihúsi
Verslunarmannafélagsins í
Vonarstræti í Reykjavík og hjá
prjónastofum í Vík. Hún vann
við póstburð í yfir 30 ár í Vík
og í nokkur haust rak hún
þvottahús í kjallaranum á
heimili sínu. Sigríður flutti á
Dvalarheimilið Hjallatún í Vík
á síðasta ári og lést þar.
Sigríður verður jarðsungin
frá Víkurkirkju í dag, 6. sept-
ember 2014, og hefst athöfnin
klukkan 14.
slysi í Vík 1941.
Hún giftist 5. maí
1945 Páli Jónssyni
frá Hörgsdal á
Síðu, f. 26.10.
1922, d. 13.5. 2000.
Þau bjuggu allan
sinn búskap í Vík,
lengst af í Hátúni
6. Þau eignuðust
sjö börn: 1) Stúlka,
f. 12.9. 1944, d
sama dag, 2) Anna
Sigríður, f. 12.9. 1946, gift
Auðbert Vigfússyni, börn
þeirra Sólrún og Vigfús Páll. 3)
Sólveig, f. 26.3. 1949, gift Jóni
Þorbergssyni, börn þeirra Þor-
bergur og Páll. Börn Sólveigar
með Bjartmari Sigurðssyni eru
Ívar Páll, Ágúst Freyr, Guðrún
Rut og Sigurður Gýmir. 4) Ása
Jóna, f. 23.4. 1952, gift Axel
Wolfram, börn þeirra Jóhann
Rúnar, Páll Birkir og Sigríður
Amma Sigga er okkur mikil
fyrirmynd. Hún átti marga af-
komendur en hugsaði vel um
allt fólkið sitt og sá það besta í
öllum. Amma var alvöru hús-
móðir, tók á móti gestum með
hlýju og það voru alltaf kræs-
ingar á borðum. Það var gott að
koma í heimsókn til ömmu. Hún
var alltaf með eitthvað í hönd-
unum, og á meðan hún heklaði
eða lagði kapal, sagði hún okkur
sögur af gömlu tímunum, enda
hefur hún upplifað margt.
Amma mundi eftir því þegar
herinn kom til Víkur í seinni
heimsstyrjöldinni, þá höfðu hún
og Þrúða vinkona hennar fengið
leyfi til að gista í hlöðu rétt
norðan við þorpið, aðeins 15 ára
gamlar. Þegar þær voru búnar
að koma sér fyrir í hlöðunni
komu inn menn sem töluðu út-
lensku, með vasaljós. Þær urðu
mjög hræddar og létu lítið fyrir
sér fara á meðan þeir voru
þarna inni. Þegar þær kíktu svo
út var breski herinn bara búinn
að slá upp tjöldum fyrir utan
hlöðuna. Þær laumuðust heim
mjög skelkaðar. Einnig sagði
amma okkur sögur af afa Páli,
sem við fengum því miður ekki
að kynnast, en augljóslega hef-
ur hann verið henni afar góður
og hún saknaði hans mikið.
Amma var alltaf vel til höfð,
hún var falleg kona og blíð og
það var alltaf hægt að spyrja
hana ráða. Hún hefur oft talið
fólki trú um að það geti það sem
það ætlar sér og við munum
alltaf muna það. Undir lokin var
amma orðin afar veikburða, en
ljómaði samt alltaf upp þegar
við komum í heimsókn. Hún
hafði stórt hjarta og þrátt fyrir
að eiga yfir 50 afkomendur
sýndi hún öllum hlýju. Takk
fyrir allar góðu stundirnar,
elsku amma.
Bergdís Helga og Brynja
Pála Bjarnadætur.
Mig langar að setja nokkur
orð á blað um elsku Siggu mág-
konu mína og þakka henni fyrir
áratuga vináttu, sem aldrei féll
skuggi á. Sigga var stórbrotin
kona, hún var ekki allra en hún
var vinur vina sinna. Okkar
fjölskyldur hafa alltaf verið
eins og ein fjölskylda og börn-
unum okkar Þórðar hefur alltaf
fundist að börn Siggu væru
eins og systkini sín. Fyrstu ár-
in bjuggum við í sama húsi og
deildum meira að segja eldhúsi
í tvö ár og það voru aldrei nein
vandamál í þessari sambúð
okkar, og hef ég alltaf sagt að
ef ég þyrfti að deila eldhúsi
með öðrum þá vildi ég deila því
með Siggu. Heimili hennar og
Palla heitins var alltaf opið fyr-
ir okkur öllum, en Sólveig
tengdamamma mín bjó lengi
hjá þeim og voru allir fjöl-
skyldumeðlimir meira en vel-
komnir til þeirra á öllum tímum
og vel tekið á móti okkur. Við
vorum mikið saman á jólunum,
á aðfangadagskvöld fórum við
upp í Spítala til þeirra og á
jóladag komu þau öll til okkar.
Við stórfjölskyldan í Vík höfum
alltaf deilt saman sorgar- og
gleðistundum í lífi fjölskyldn-
anna og er ómetanlegt að hafa
átt þau öll að. Síðustu árin voru
Þórður og Sigga saman á dval-
arheimilinu Hjallatúni og var
þeim það mikils virði og fylgd-
ust þau vel með hvort öðru og
áttu margar góðar stundir sam-
an.
Því miður getur Þórður minn
ekki fylgt systur sinni til graf-
ar, en hann liggur á sjúkrahúsi
og er búinn að vera mikið veik-
ur. Þórð langar að þakka syst-
ur sinni ævilanga tryggð og
vináttu. Innilegar samúðar-
kveðjur til fjölskyldunnar frá
okkur Þórði. Elsku Sigga mín,
takk fyrir allt og allt.
Áslaug.
Þegar Sigríður Sveinsdóttir,
Sigga í Vík, er nú kvödd langar
mig að þakka henni ævilanga
vináttu við mig og skyldfólk
mitt. Þau hjónin, hún og Páll
Jónsson, föðurbróðir minn,
héldu heimili í Vík allan sinn
búskap, frá fimmta áratug síð-
ustu aldar og fram yfir aldamót.
Allan þann tíma leit frændgarð-
ur Páls austan Mýrdalssands
svo á að sjálfsagt væri að koma
við hjá Palla og Siggu í a.m.k.
annarri leiðinni og helst báðum
þegar farið var í höfuðstaðinn.
Smám saman fækkaði í sveit-
unum eystra og fólk flutti suður
en átti þó oft erindi á heima-
slóðir. Í seinni tíð er vegurinn
austur malbikaður alla leið og
ekki er lengur litið á Sandinn
sem sömu ógn og fyrrum. En
við héldum uppteknum hætti að
láta vita af okkur í Vík.
Ekki þekki ég neitt heimili
sem betur á við að segja um að
staðið hafi „um þjóðbraut
þvera“ og þau hjónin voru sam-
valin í gestrisninni. Þau lögðu
áherslu á að fólk kæmi við hjá
þeim, Páll sá um að bjóða öllum
inn, þar tók Sigga við og reiddi
fram veitingar sem alltaf virtust
yfirfljótandi. Heimilið var vissu-
lega lengst af stórt svo að ekki
dugði annað en eiga eitthvað of-
an í barnahópinn. En aldrei var
þeim komið á óvart, ekki heldur
þegar faðir minn kom í hlað
með ferðafólk í rútu og ætlaði
að kasta kveðju á bróður sinn
og mágkonu en var drifinn inn
með öllum farþegunum í kaffi
og með því!
Mér eru minnisstæðust tvö
skipti þar sem kom sér vel að
geta leitað til hjálpsamra í Vík á
ferðalagi. Skömmu eftir að
hringvegurinn var opnaður
ákvað ég að hjóla austur á
Hornafjörð. Fyrsta dagleiðin
var of löng, kom til Víkur upp-
þornaður, rasssár, sólbrunninn
á handarbökunum og lak úr
dekki. Drakk tvær kaffikönnur
hjá Siggu á fyrsta hálftímanum,
gisti og lagði svo á Mýrdalssand
morguninn eftir með vettlinga,
svamp á sætinu og bætt dekk.
Annað skipti hafði fjölskyldan
tjaldað við Pétursey seint um
kvöld þegar hellirigning dundi á
tjaldinu sem reyndist ekki halda
neinu vatni. Tjaldið felldum við
og komum með allt rennandi
blautt til Palla og Siggu þegar
nálgaðist miðnætti., héldum svo
áfram daginn eftir með ánægð
og södd börn, allt þurrt og
tjaldið sílikonborið.
Páll lést árið 2000 en Sigga
hélt áfram heimili. Hún tók
fram að hún vonaði að ferða-
langar héldu áfram að heim-
sækja hana þótt bóndans nyti
ekki við. Flestir tóku hana á
orðinu en reyndar var hún
sjaldnast ein þegar við knúðum
dyra. Þrír ættliðir afkomenda
skiluðu sér með ýmsu móti á
heimilið til mömmu, ömmu,
langömmu. Fyrri nokkrum ár-
um flutti hún í lítið raðhús við
sömu götu og þau bjuggu lengst
við. Nú var hún löngu hætt að
bera út póstinn. Þá fékkst tími
til að sinna ungviði fjölskyld-
unnar sem kunni að meta að
eiga athvarf hjá þessari gefandi
og elskulegu konu. Þar mátti fá
tilsögn í efni grunnskólans, t.d. í
lestri.
Síðustu misserin dvaldi Sigga
á Hjallatúni í Vík. Heilsan gaf
sig undir lokin en hún fagnaði
enn gestum og fylgdist með
fólkinu sínu. Við sem áttum
vinakynni með þeim Palla og
Siggu þökkum innilega fyrir
okkur.
Bjarni Ólafsson.
Margar minningar koma upp
í hugann þessa dagana eftir að
elsku Sigga frænka dó. Minn-
ingar um fjölskyldusamverur á
jólum, heitt súkkulaði og glæsi-
legt veisluborð með tertum og
kökum eftir messuna á aðfanga-
dagskvöld hjá þér, svo þegar
þið komuð öll til mömmu á jóla-
dag í jólaboð. Amma sótt til
ykkar fyrir hádegi á jóladag svo
hún gæti borðað með okkur
hangikjötið og svo komuð þið öll
í kaffið. Þú að bera út póstinn,
gangandi alla daga. Kleinurnar
og flatkökurnar. Við Sólrún að
koma við í tíma og ótíma, alltaf
fengum við eitthvað gott hjá
þér. Hlýjan og vináttan sem ég
fann fyrir alla tíð, eins og frá
bestu mömmu. Þín verður sárt
saknað, elsku frænka. Elsku
Anna Sigga, Sólveig, Ása Jóna,
Sveinbjörg, Sveinn, Bjarni Jón
og fjölskyldur, innilega samúð-
arkveðjur til ykkar allra og Guð
veri með ykkur. Elsku frænka,
hjartans þakkir fyrir allt og allt.
Sólveig Þórðardóttir.
Sigríður Jóna
Sveinsdóttir
önnumst við alla þætti
þjónustunnar
Þegar
andlát ber
að höndum
Með virðingu og umhyggju að leiðarljósi
Vesturhlíð 2 - Fossvogi - Sími: 551 1266 - www.utfor.is
Við þjónum allan sólarhringinn
Elín Sigrún Jónsdóttir
framkvæmdastjóri
Ellert Ingason
útfararþjónusta
Þorsteinn Elísson
útfararþjónusta
Hugrún Jónsdóttir
útfararþjónusta
Ísleifur Jónsson
útfararstjóri
Jón G. Bjarnason
útfararþjónusta
Guðmundur Baldvinsson
útfararþjónusta
Frímann Andrésson
útfararþjónusta
Legsteinar sem
standast íslenska
veðráttu.
Granítsteinar,
gegnheil gæði.
30% afsláttur
Helluhrauni 2, Hafnarfirði
✝
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð, hlýhug
og vináttu vegna andláts og útfarar elskulegs
eiginmanns míns,
BALDURS SIGURÐSSONAR,
Tunguvegi 32,
Reykjavík.
Fyrir hönd aðstandenda,
Matthildur Finnbogadóttir
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu
samúð og hlýhug vegna andláts elskulegs
unnusta, föður, sonar, bróður og barnabarns,
ÓMARS ARNAR SIGURÐSSONAR.
Sérstakar þakkir fær sr. Svavar Alfreð
Jónsson,
Fjóla Sif Ómarsdóttir,
Þóra Margrét Ómarsdóttir,
Sævar Orri Ómarsson,
Ómar Freyr Gunnarsson,
Sigurður Þór Ákason, Guðný Aðalsteinsdóttir,
Aðalsteinn Þór Sigurðsson, Steinunn K. Bjarnadóttir,
Sigurður Áki Sigurðsson, Guðrún E. Jakobsdóttir,
Heiða Björk Sigurðardóttir, Sigurður Hjartarson,
Birkir Freyr Sigurðsson,
Heiður Jóhannesdóttir, Þóra Björnsdóttir.
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og jarðarför elskulegrar
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
SIGFRÍÐAR SIGURÐARDÓTTUR,
Fróðengi 5,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Droplaugarstaða fyrir góða
umönnun.
Fyrir hönd aðstandenda,
Vilhjálmur Valdimarsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN G. HJÁLMARSSON
frá Vestmannaeyjum,
Kleppsvegi 62,
lést á Hrafnistu, Reykjavík sunnudaginn
31. ágúst.
Útförin fer fram frá Áskirkju þriðjudaginn
9. september kl 13.00.
Soffía Guðrún Jóhannsdóttir,
Jóhann Pétur Jónsson, Kristín S. Steingrímsdóttir,
Einar Hjálmar Jónsson, Erla J. Erlingsdóttir,
Hafdís Jónsdóttir, Georg Kulp
Kristrún Jónsdóttir, Ólafur Fannar Vigfússon,
barnabörn og barnabarnabörn.
Allar minningar á einum stað.
ÍS
LE
N
SK
A
SI
A.
IS
M
O
R
48
70
7
01
/1
0
–– Meira fyrir lesendur
Minningar er fallega innbundin bók sem hefur að
geyma æviágrip og allar minningargreinar sem birst
hafa um viðkomandi í Morgunblaðinu eða á mbl.is.
Bókina má panta á forsíðu mbl.is eða á slóðinni mbl.is/minningar
Um leið og framleiðslu er lokið er bókin send í pósti.
Hægt er að kaupa minningabækur með greinum sem
birst hafa frá árinu 2000 og til dagsins í dag.