Fréttablaðið - 29.10.2014, Blaðsíða 13

Fréttablaðið - 29.10.2014, Blaðsíða 13
MIÐVIKUDAGUR 29. október 2014 | SKOÐUN | 13 Þegar ég stundaði nám í lögregluskólanum fór fram eina þjálfun mín í skotvopnum og var hún í mýflugumynd. Síðan eru liðin ellefu ár og ég er full- viss um að ég treysti mér ekki til að skjóta úr Glock eða hríðskotariffli. Ég er ekki einu sinni með skot- vopnaleyfi! Ég hef, sem betur fer, í starfi mínu sem lögreglu- kona aldrei verið í aðstæðum þar sem ég óttast um líf mitt. Þó hef ég lent í átökum, sinnt ölvuðu og vímuðu fólki, unnið að rannsókn morðmála og alvarlegra ofbeldis- glæpa og svo framvegis. Ég hef starfað faglega, treyst á hyggju- vitið, haft traust á „félögunum“ og vitað að í sérsveitinni eru vel þjálfaðir lögreglumenn, sem geta farið vopnaðir í aðstæður sem þess krefjast. Umræðan um auk- inn vopnaburð lögreglumanna kom mér því í opna skjöldu. Auðvitað hefur þetta verið rætt á kaffistof- um lögreglustöðvarinnar í gegn- um tíðina og sitt sýnist hverjum en aldrei hefur umræðan verið á alvarlegum nótum og aldrei áður hef ég átt á hættu að taka líf! Röng umræða Að mínu mati er þetta röng umræða um öryggi lögreglumanna og þjóð- arinnar. Rökstuðningurinn með vopnum hefur meðal annars verið sá að víða eru lögreglumenn fáir, jafnvel einir að störfum, og langt í aðstoð. Aðrir hafa rætt um aukna hörku í undirheimunum, mikla vopnaeign Íslendinga og svo fram- vegis. Allt eru þetta rök, en ekki með aukinni vopnavæðingu heldur með eflingu á lögreglunni. Marg- ar rannsóknir sýna nefnilega fram á það að öryggi eykst ekki með vopnaburði lögreglumanna heldur þvert á móti. Í stað þess að ræða um vopnavæðingu mætti ræða á alvarlegum nótum um fjölgun lög- reglumanna en þeim hefur fækk- að töluvert eftir hrun og eru langt undir þeim viðmiðum sem eðlilegt getur talist. Fámenn lögreglulið og jafnvel staðir þar sem aðeins einn lögreglumaður er að störfum segir sig sjálft að auki hvorki né tryggi öryggi almennings. Þá hafa atvik á undanförnum árum sýnt fram á það að lögreglan er of fámenn, t.d. þegar björgunar- sveitamenn voru kallaðir út til að leita hættulegs strokufanga. Það segir sig sjálft að með því að fjölga lögreglumönnum eykst öryggistil- finning þeirra sjálfra. Samhliða þessu mætti fjölga sérsveitarmönn- um (til dæmis með því að leyfa konum að ganga í sveitina) og staðsetja þá víðsvegar um landið. Með þeim hætti væri hægt að tryggja aðkomu vopn- aðra lögreglumanna þegar aðstæður krefjast slíks. Barn síns tíma Þessu til viðbótar er mikil- vægt að auka menntun og þjálfun lögreglumanna en það mundi jafnframt auka örygg- iskennd þeirra. Flestir vita að lög- regluskólinn er barn síns tíma en færri vita að endur- eða símennt- un lögreglumanna er lítil. Her- bragurinn á námi lögreglumanns- ins þarf að víkja fyrir húmanískri nálgun en betri samskiptahæfni og þekking í sáttarmiðlun gæti nýst vel og leitt að betri niður- stöðu en beiting vopna. Þá þurfa laun lögreglumanna að hækka til að tryggja að gott fólk haldist í lögreglunni og vilji ganga í lög- regluna. Lögreglan sinnir mikil- vægri samfélagslegri þjónustu og lögreglumenn víkja sér ekki undan því að starfa við alls kyns aðstæður á öllum tímum sólar- hringsins og það ætti að skila sér í launaumslagið. Þegar vopnahugmyndir eru skoðaðar með þessum gagnrökum má sjá að málið snýst um það að lögreglan er of fáliðuð og of lítið þjálfuð. Því hrýs mér hugur ef stjórnvöld og yfirmenn lögreglu sjá það sem hagræðingu að vopna- væða lögregluna í stað þess að efla hana fjárhagslega, auka menntun og þjálfun og fjölga lögreglumönn- um. Yfirmenn lögreglunnar geta ekki farið gegn straumnum og vopnað lögreglumenn þvert á skoð- anir almennings. Stundum er talað um gjá á milli þings og þjóðar, nú skulum við passa að ekki verði til gjá á milli lögreglu og þjóðar. Fleiri löggur – færri byssur LÖGGÆSLA Eyrún Eyþórsdóttir lögreglukona ➜ Í stað þess að ræða um vopnavæðingu mætti ræða á alvarlegum nótum um fjölgun lögreglumanna en þeim hefur fækkað töluvert eftir hrun og eru langt undir þeim viðmiðum sem eðlileg geta talist. Útistöður Margrétar Margrét tekur við þar sem Össur lét staðar numið og býður okkur í raun lóðbeint ofan í óhreinatauskörfuna. Hér er allt morandi í frásögnum af einkasamskiptum og ýmsum einkamálum nafngreinds fólks. Ekki misskilja mig; stjórn- málafræðingurinn er vitaskuld ánægður með upplýsingarnar en ég gæti vel trúað að samstarfsfólk úr pólitíkinni sé kannski soldið hugsi yfir því hvar draga skuli mörkin um trúnað einkasamskipta, jafnt innan og ekki síður þvert á flokkslínur. Þetta er ekki síst klofningssaga ýmissa einkennilegra smáhópa sem sumir hverfðust eiginlega bara um einstaka persónur. Svo rammt kveður að þessu í lýsingu bókar- innar að á endanum klauf Lilja Mósesdóttir sig frá sjálfri sér. Alvarlegra er þó að lesa um það sem virðist fjármálamisferli ýmissa makráðugra lukkutrölla sem eiga að hafa gengið um opinbert fé Borgarahreyfingarinnar sem sitt einkagóss eftir að þingmennirnir hrökkluðust þaðan– ef marka má skrif Margrétar er þar efni í lög- reglurannsókn. http://www.dv.is/blogg Eiríkur Bergmann AF NETINU Magnús Lyngdal Magnússon kynnir óperuna Don Carlo í Hörpuhorninu kl. 19.15 öll sýningarkvöld – aðgangur ókeypis í boði Vinafélags Íslensku óperunnar. – RÖP, Mbl. Glæsileg uppfærsla – Jónas Sen, Fbl. Fimmstjörnu-kvöld í Íslensku óperunni. Hver stórsöngvarinn toppar annan í glæsilegri og þaulunninni sviðsetningu. Kristinn rís bókstaflega í shakespearskar hæðir í nístandi og hrollvekjandi túlkun sinni … – Jón Viðar Jónsson Stórviðburður í íslensku menningarlífi … Stórkostleg sýning – Óðinn Jónsson, RÚV Kristinn söng svo vel að jöklar bráðnuðu – Silja Aðalsteinsdóttir, tmm.is Hitti mig í hjartastað – Bergþór Pálsson, óperusöngvari Hrein unun! – Svanhildur Konráðsdóttir, sviðsstjóri hjá Rvk. Gaman að sjá stjörnu fæðast … – Magnús Ragnarsson, kórstjóri Var að koma af flottustu óperusýningu sem ég hef séð á Íslandi – Hildigunnur Rúnarsdóttir, tónskáld Ég fór í Óperuna. Það var geggjað. Drífið ykkur. – Sigríður Thorlacius, söngkona Giuseppe Verdi www.opera.is 1. nóvember kl. 20 - örfá sæti laus 8. nóvember kl. 20 - örfá sæti laus 15. nóvember kl. 20 - allra síðasta sýning Miðasala í Hörpu og á harpa.is Miðasölusími 528 5050 Aukasýning 15. nóvember kl. 20 ALLRA SÍÐASTA SÝNING
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.