Læknablaðið - 15.06.2001, Blaðsíða 51

UMRÆÐA & FRÉTTIR / UNGAR KONUR í LÆKNASTÉTT
og í mismunandi stöðum, frá aðstoðarlæknum til
yfirlækna, gátu notfært sér það sem kennt var á
námskeiðinu. Þarna var fjallað um ýmislegt sem
maður veit af undir niðri en hefur ekki lifað eftir,
eins og að setja sér föst og ákveðin markmið,
standa upp og tala og vera sýnilegur. Og ekki síst
það að mynda tengsl við aðrar konur. Það er
ýmislegt sem tengir okkur, flestar erum við á
vinnustöðum þar sem er ríkjandi fjöldi karlmanna.
Á mínum vinnustað eru til dæmis starfandi 10
sérfræðingar og ég er eina konan. Þannig að
stundum finnst manni léttir að hitta konur.
Umræðan í kvennahópum er öðru vísi en í
karlahópum. Fjölskyldan og hvernig hægt að raða
öllum skyldum saman er til dæmis eitt af því sem
oft er til umræðu."
Er ekki rœtt um að dreifa henni eitthvað á milli
foreldra til dœmis?
„Jú, við hjónin ræddum um það og ég hef hitt
margar konur sem gera það og virkar ágætlega. En
ég held að það séu ákveðnir hlutir sem mæður vilja
taka að sér. Mig langar til dæmis að njóta þess að
vera með dóttur minni og gefa mér tíma til þess.“
Finnst þér það vera raunverulegt val?
„Sérfræðingar á spítölum eiga auðvitað val um
að vera í hlutastarfi og flestir eru það, en þá
yfirleitt með stofu. Ég ákvað að hætta með stofuna
alla vega tímabundið þegar ég eignaðist dóttur
mína.“
Sveigjanlegur vinnutími
og pappírsvinnuna heim
Bjóða launakjörin upp á það?
„Það þarf auðvitað að breyta launum og
launakerfi sjúkrahúslækna en ég veit ekki hvort
það sem nú er í umræðunni leysir þessi mál. Á
málþingi Félags kvenna í læknastétt á Islandi
nýlega sagði Sigurbjörn Sveinsson að flest af því
sem konur vilja lagfæra sé hægt að gera gegnum
kjarasamninga og ég held að það sé alveg rétt.
Meðal þess sem þarf að taka á er að bjóða upp á
sveigjanlegan vinnutíma. Þannig geta foreldrar til
dæmis samræmt vinnutíma sinn með þarfir
barnanna í huga. Mörg fyrirtæki gera þetta. Svo er
spurning hvort sjúkrahúsin geta ekki gefið fólki
kost á að vinna heima að hluta, til dæmis
pappírsvinnu og annað sem allt eins og hægt að
gera heima.
Þetta er hagsmunamál fyrir bæði kynin. Ungir
karlmenn hafa aðra sýn en margir hinna eldri og
þeir vilja ekki þennan langa vinnudag og þessa
miklu vinnubyrði. Þeir vilja geta sinnt börnunum
og oft eru þeir giftir konur sem eru líka á
framabraut og þeir einfaldlega verða að taka þátt í
heimilishaldinu ef þeir vilja halda fjölskyldunni.
Maður vonar að þeir sem halda í stjórnar-
taumana núna séu þess megnugir að sjá og skilja
þessar hugmyndir. Við lifum í samfélagi sem
breytist mjög hratt og það er ekki lengur þannig að
meirihluti kvenna sé tilbúinn að vera heima. Ekki
viljum við hætta að eiga börn? Áður sinntu konur
því starfi að vera læknisfrúr og þær höfðu
veigamikið hlutverk og gerðu karlinum mögulegt
að helga sig starfinu algerlega. Vissulega eru
konur enn í dag sem gera það og reyndar
karlmenn líka, ég veit um dæmi þess að karlmaður
helgi sig heimilinu til að konan geti helgað sig
starfinu. En þetta eru undantekningartilfelli."
Karlar með bumbu og konur á túr
Efþú mœttir breyta einhverju, hverju gœtir þú hugsað
þér að breyta?
„Mér finnst mikilvægt að það komi kvensér-
fræðingar á allar deildir stærsta sjúkrahússins í
landinu. Sjúklingar eiga rétt á að ráða til hvors
kynsins þeir leita. Mér finnst líka mikilvægt að
sjónarmið kvenna komi fram á deildunum. Þannig
að ég vildi sjá alla yfirlækna ráða til sín kven-
sérfræðinga, ég held að deildirnar yrðu ríkari á því
að hafa bæði kynin í starfi. Þetta gildir reyndar líka
um hjúkrunarfræðinga, það er mjög æskilegt að
bæði konur og karlar séu hjúkrunarfræðingar á
deildunum. Við höfum ólík viðhorf og sjáum
hlutina frá ólíkum sjónarhornum.
Svo mætti bæta vinnuaðstöðu á spítölunum.
Það virðist vera gert ráð fyrir því að læknar séu
einkynja, því oft er ekki boðið upp á sér
búningsherbergi fyrir konur og karla. Karlar með
bumbu og konur á túr eða óléttar skipta um föt
hvert innan um annað. Ég veit að mörgum konum
finnst þetta mjög óþægilegt, kannski finnst
körlunum það líka, ég veit það ekki því ég hef ekki
spurt þá.
Flins vegar hef ég heyrt maka sumra kvenna
geta athugasemd. Þeim líkar þetta ekki.“
Hvernig er hœgt að koma breytingum á?
„Fjölgun kvenna í stéttinni hefur áhrif og
félagið okkar án efa líka. Það er svo skemmtilegt á
fundunum að mætingin er iðulega frá 40 og upp í
70 konur, sem er mikið í samanburði við önnur
félög lækna. En auðvitað höfum við ýmsa farvegi,
meðal annars í gegnum Læknafélagið. Ef við
fjölmenntum þar á fundi, þá gætum við auðvitað
fengið ýmislegt í gegn. En við höfum ekki enn
farið þá leið og ég veit ekki hvort það er rétt leið.
Málþingið sem nýlega var haldið um stöðu kvenna
í læknastétt er gott verkfæri ef það hefur vakið þá
ráðamenn sem þar voru til umhugsunar. Þá er
miklum árangri náð.“
aób
Læknablaðið 2001/87 551