Læknablaðið - 15.01.2007, Qupperneq 59

UMRÆÐA & FRÉTTIR /MINNING
1963 og formaður félagsins á árunum 1970-1972.
Þá gaf Haukur sér tíma til að vera formaður
nefnda heima í héraði og fór fyrir skólanefnd
Gagnfræðaskóla Mosfellssveitar og síðar einnig
Varmárskóla á árunum 1970 til 1978. Þá var hann
um langt skeið í stjórn Domus Medica eða frá
árinu 1986 til ársins 1996. Skal hér látið lokið upp-
talningu þótt enn mætti nefna ýmsar opinberar
nefnir og ráð til lengri tíma eða skemmri sérverk-
efna. Haukur sannaði einn margra að hinir önnum
köfnu hafa alltaf nægan tíma.
Haukur sat í varastjórn Læknafélags íslands
á árunum 1965-1966 en síðan í aðalstjórn frá
árinu 1983 til ársins 1991 og hann var formaður
Læknafélags Islands á árunum 1985-1991. Þessu
starfi fylgdi seta í aðalstjórn BHM og í Læknaráði
auk þess sem Haukur var fulltrúi lækna í fjölmörgum
opinberum nefndum á þessu tímabili þar sem hin
margvíslegustu mál er vörðuðu heilbrigðiskerfið
og lækna og aðrar heilbrigðisstéttir voru til
umfjöllunar og viðkomu bæði skipulagningu og
laga- og reglugerðasetningu.
Kynni mín af Hauki hófust fyrst fyrir alvöru eftir
komu mína heim frá sérnámi árið 1971 enda þótt
ég hefði þekkt til hans fyrr. Haukur réði mig sem
ráðgefandi taugalækni að Reykjalundi um árabil
og samvinna var með okkur um endurhæfingu
einstaklingameðtaugasjúkdómaáLandspítalanum.
Eg varð fljótt meðvitaður um trausta þekkingu
hans á endurhæfingarmeðferð og skilning hans
og vilja til eflingar endurhæfingarmeðferðar og
nauðsyn aðstöðu til þess. Síðar urðu kynni okkar
enn nánari og samvinna mikil en ég tók sæti í
stjórn Læknafélags Islands árið 1984 og varð
varaformaður árið 1988 og gegndi því embætti
til ársins 1991 en á þessum árum var Haukur
formaður sem fyrr er fram komið. Mikið reyndi
á samvinnu okkar á þessu tímabili. Haukur
var farsæll formaður Læknafélags íslands. Á
hinum faglega vettvangi beitti hann sér fyrir
eflingu fræðslu- og útgáfustarfs og hvatti til
aukinna félagslegra athafna. Lög og reglur voru
jafnan til skoðunar ásamt siðamálum. Þátttaka í
alþjóðasamstarfi lækna fór vaxandi. Hann vildi
stuðla að samvinnu heilbrigðisstétta og reyndi
stofnun samvinnunefndar í þessu samhengi.
Fjölmargarályktanirvoruafgreiddaráaðalfundum
Læknafélags íslands í formannstíð Hauks og sem
miðuðu að bættum hag og auknum áhrifum
lækna og að úrbótum og framförum á vettvangi
heilbrigðismála. Það fylgir starfi formanns að vera
tilkallaður til ráðgjafar og álitsgerðar á opinberum
og margfélagslegum vettvangi. Gefa þarf formlegt
álit á lagaákvæðum og reglugerðum. Ég sat marga
fundi með Hauki þegar sinnt var þessum skyldum
og verkefnum. Hann kom skoðunum sínum
skilmerkilega á framfæri og naut virðingar fyrir
framgöngu sína og var virtur að trúverðugleika og
því verulegt tillit tekið til álits hans og ábendinga
eða tillagna. Þetta mikilvæga starf blasir hvergi
við og þar með ekki heldur hverju það áorkar og
hverju það afstýrir.Tæplega hálft kynslóðabil skildi
okkur Hauk að en framganga hans og framkoma
var mér lærdómsrík og til eftirbreytni hvort sem
mér hefur nú tiltekist sem skyldi. Hvortveggja
hans var læknum til sóma.
í hinum stéttarfélagslegu málum lagði Haukur
upp úr eflingu eftirlaunasjóðs lækna og þá m.a.
við samningagerð og unnum við saman að þeim
málum sem kostur var en á þessum árum gegndi
ég formennsku í samninganefnd sjúkrahúslækna.
Auðvitað var alltaf að því stefnt að auka hag lækna
og ekki síður að efla stöðu þeirra og standa vörð
um rétt þeirra jafnt einstaklinga sem sérgreina-
hópa og stuðla að eðlilegri verkaskiptingu og sam-
vinnu lækna - sem ekki er alltaf auðvelt þótt lækn-
um semji vel ella. Hauki tókst oftast farsællega að
leysa deilumál einstaklinga og hópa og naut aftur
trúverðugleika síns og sáttavilja og hann var einn-
ig tillitsamur hlustandi. Ég var oftast þátttakandi
með honum í þessum málum og lærði einnig þar
og komst hjá því að spilla fyrir. Þessi mikilvægu
úrlausnarmál komast sjaldnast fyrir allra sjónir en
mikið reynir á við umfjöllun þeirra.
Ég hafði mikið gagn en einnig ánægju af sam-
starfinu við Hauk og er honum þakklátur fyrir
það. Það átti og eftir að koma í minn hlut að fylgja
eftir og koma í framkvæmd ýmsum hugmyndum
hans og tillögum eftir að ég tók við formennsku af
honum í Læknafélagi íslands árið 1991.
Haukur var tvíkvæntur. Með fyrri eiginkonu
sinni Aðalheiði Magnúsdóttur kennara átti hann
fjögur börn og stjúpdóttur með seinni eiginkonu
sinni Maríu Guðmundsdóttur hjúkrunarfræðingi.
Útför Hauks var gerð frá Hallgrímskirkju í
Reykjavík 11. október sl. Sá mikli fólksfjöldi sem
fyllti Hallgrímskirkjuna við útförina bar vitni
þeirri virðingu og því mikla þakklæti sem til hans
var borið verðskuldað og sýnt honum á kveðju-
stund.
Blessuð sé minning hans.
Læknablaðið 2007/93 59