Læknablaðið - 15.11.2010, Qupperneq 49

U M R Æ Ð
U R 0 G FRÉTTIR
AÐALFUNDUR LÍ
Hefur setið þrjátíu
aðalfundi
Sigurbjörn Sveinsson fyrrverandi formaður
Læknafélags Islands fagnaði þeim áfanga á
aðalfundi LÍ að hafa setið alla aðalfundi
félagsins frá árinu 1980 að einu ári undanskildu.
„Konan mín kom í veg fyrir það að ég sæti
fundinn 1996 með því að fara með mig austur
í Miðhús á Héraði, yfirkominn af þreytu eftir
andvökunætur í lok sex vikna vinnudeilu
heilsugæslulækna. Þá var ég gjaldkeri LÍ," sagði
Sigurbjöm léttur í bragði þegar Læknablaðið
króaði hann af í fundarhléi.
„Haustið 1979 varð ég fulltrúi ungra lækna í
stjóm LÍ og sat því aðalfundinn árið 1980, sem
haldinn var á Húsavík, sem stjórnarmaður í
LI. Arið eftir var ég orðinn heilsugæslulæknir í
Búðardal og nýbakaður formaður Læknafélags
Vesturlands og sat fyrir það félag á aðalfundum
LÍ til ársins 1988. Eftir að ég fluttist til Reykjavíkur
var ég fulltrúi Félags íslenskra heimilislækna
í nokkur ár, þar til ég settist í stjórn LÍ 1995 og
varð síðan formaður þess í átta ár. Nú sit ég á
aðalfundi sem fulltrúi Læknafélags Reykjavíkur
og hef því atkvæðisrétt, ólíkt því sem var þegar ég
var formaður LÍ. Ég hef þó alltaf haft málfrelsi."
Sigurbjöm segir margs að minnast frá fyrri
aðalfundum. „Margt ánægjulegt hefur borið
við og annað farið miður eins og gengur.
Aukaaðalfundurinn í lok ágúst 1996 var mjög
erfiður. Þar tókust félagar á um meginreglur
og hagsmuni og var mörgum heitt í hamsi.
Sá fundur krafðist mikillar fundarleikni og
samkomulagsvilja af öllum hlutaðeigandi, þannig
að stéttin kæmist nokkurn veginn ósár frá.
Einna vænst þykir mér þó um að hafa mælt
fyrir ályktunartillögu Læknafélags Vesturlands á
fundinum á ísafirði 1984 um að taka skyldi upp
hjartaskurðlækningar á íslandi. Sú tillaga fékk
ekki sjálfsagða afgreiðslu og þótti sumum þessum
peningum illa varið. Matthías Bjarnason, sem
þá var heilbrigðis- og tryggingamálaráðherra,
ávarpaði fundinn og sagðist ætla að beita sér fyrir
þessu máli og að ráðist yrði í verkefnið þegar
á næsta ári. Þetta reyndist mikið framfaraspor
í þágu hjartasjúklinga og fyrir læknisfræðina í
heild og hafði ýmsar jákvæðar hliðarverkanir
fyrir hjartalækningarnar. Nú eru þær aðstæður
uppi að verja þarf það sem hefur áunnist og hafa
hugfast að það sem hefur jafnvel tekið áratugi
að byggja upp tekur yfirleitt mjög skamman
tíma að rífa niður. Það er mikilvægt að verja
sjálfstæði læknastéttarinnar og þá sérstaklega
að standa vörð um sjálfstætt starfandi lækna. í
öðru lagi þarf að verja Landspítalann þannig að
ekki hefjist aftur útflutningur á sjúklingum eins
og var áður en hjartaskurðlækningarnar hófust
hér á landi. Ef háskólasjúkrahúsið okkar molnar
niður mun íslenskri læknisfræði hnigna. Líka
grasrótarstarfinu. Færeyingum hefur ekki enn
tekist að ná starfsemi sjúkrahússins í Þórshöfn í
það horf sem var fyrir kreppuna fyrir 20 árum. "
Sigurbjörn rifjar upp að tillögur um niðurskurð
sjúkrahúsþjónustu á landsbyggðinni hafa verið
til staðar um árabil. „Þetta eru í rauninni gamlar
tillögur sem menn hafa ekki treyst sér til að fara
út í fyrr en núna. Engum datt þó í hug að svona
langt yrði gengið en það er greinilegt að nú á
að notfæra sér ástandið til að ná fram róttækum
skipulagsbreytingum. Með þeim er vegið verulega
að lífsgæðum fólks víða á landsbyggðinni.
Heilbrigðisþjónustan í hinum dreifðu byggðum
er ein af grunnstoðunum og hluti menningar
og mannlífs. Niðurskurður af því tagi sem
boðaður er getur aldrei skorðast eingöngu við
hið þrönga sjónarhorn heilbrigðisstjórnar og
fjárveitingavalds. Þar verða aðrir að koma að."
Sigurbjörn segist ekki sannfærður um að það
sé gott að fella úr lögum LÍ ákvæði um að halda
skuli aðalfundinn utan höfuðborgarsvæðisins eigi
sjaldnar en þriðja hvert ár. „Það var mín reynsla
að fundirnir úti á landi reyndust jafnan frjórri en
hér í þéttbýlinu. Menn gáfu sér betri tíma til að
gaumgæfa málin, vinnan truflaði ekki og gestir
fundanna settu sinn svip á allt fundarhaldið
og félagslífið í kring. Ég held að það sé ekki
happaspor að fella niður ákveðinn ramma um
þetta fyrirkomulag eins og liggur fyrir og að
sparnaðurinn verði ekki margfaldur eins og látið
er í veðri vaka."
„Það sem liefnr tekið áratugi
að byggja upp, tekur yfirleitt
mjög skamman tíma að rífa
niður" segir Sigurbjörn
Sveinsson sem hefur setið 30
aðaifundi LÍ.
Hávar
Sigurjónsson
LÆKNAblaöið 2010/96 71 3