Læknablaðið - 15.09.2012, Síða 43

UMFJÖLLUN O G GREINAR
Frd Ólympfuleikunum i'Loudon:
Ragna lngólfsdóttir badmintonspilari, Örnólfur læknir,
Þórarinn Alvar Þórarinsson aðstoðarfararstjóri, Kdri
Steinn Karlsson maraþonhlaupari, Ásdfs Hjdlmsdóttir
spjótkastari og fyrir framan er Hafrún Kristjdnsdóttir
sdlfræðingur. Óðinn Bj'órn Þorsteinsson kúluvarpari er í
bakgrunni. Mynd úr einkasafni
„Allir mæta <sameiginlegan matsal og maðursitur
kannski við hliðina d gull- eða ólympíumeistara en veit
ekki af þvífyrr en daginn eftir." Mynd úr einkasafni
Það er mjög gott að vinna í Orkuhús-
inu. Við erum með þrjár skurðstofur á
fyrstu hæðinni og góða röntgenaðstöðu.
Svo eru fínir sjúkraþjálfarar og stoðtækja-
þjónusta líka svo við höfum mjög heild-
stæða einingu og getum klárað mest allt
sjálf í húsinu. Miðað við það sem við höf-
um skoðað erlendis af sambærilegum ein-
ingum er starfsemin hjá okkur ansi góð.
Við höfum líka mikið samband við
erlenda aðila, ef við viljum taka upp nýjar
aðgerðir koma sérfræðingar til okkar og
hjálpa okkur eða við förum út og sjáum
hvernig þeir gera hlutina. Mest höfum
við leitað til Þýskalands, Norðurlandanna
og líka Ítalíu. Það fer eftir því hvaða
vandamál er við að eiga til hverra við
leitum, við snúum okkur til þeirra sem eru
bestir í því fagi. Þannig vinnum við upp
smæðina sem er hér á íslandi þar sem við
fáum kannski ekki þjálfun í því sem er
sjaldgæft. Ég held að við séum ansi góð í
flestu því sem algengast er og að það sem
við gerum sé vel gert.
Það er gott fyrir lækni í minni grein
að vinna með sjúkraþjálfurum, okkar
sameiginlega verkefni er að koma
sjúklingunum sem fyrst aftur út í lífið,
bæði í vinnu og íþróttir og slíkt samstarf
er gefandi og gott."
í Hjólreiöafélagi miðaldra skrifstofumanna
- Hefur þú haft áhuga á íþróttum alla tíð?
„Já, ég er uppalinn á skíðum og við
allskonar hreyfingu, enda faðir minn
Valdimar Örnólfsson íþróttakennari sem
stundaði meðal annars skíðakennslu í
Kerlingarfjöllum í áraraðir. Ætli það sé ekki
þess vegna sem ég hafði áhuga á að fara í
svona bæklunarlæknisfræði og útfrá því að
sinna mikið íþróttafólki? Ég held það."
- Ertu keppnismaður?
„Já, ég keppti mikið, varð íslands-
meistari nokkrum sinnum og keppti
einnig á heimsmeistaramótum og á
Ólympíuleikunum 1992 í Albertville í
Frakklandi."
Stríddir þú við íþróttameiðsl sjálfur?
„Ég sleit liðbönd í ökla tvívegis, einu
sinn á skíðum og annað skipti í körfubolta
og síðan eftir að ég var hættur að keppa
braut ég viðbein eftir fall á skíðum."
- Átt þú spræka afkomendur?
„Já, þau gen koma nú úr báðum
ættum. Konan mín, Sóley Þráinsdóttir
taugalæknir, var í handbolta áður fyrr,
meðal annars í Svíþjóð þar sem hún átti
heima í mörg ár. Við eigum þrjá krakka og
þeir eldri hafa mikinn áhuga á íþróttum
en sá yngsti er óskrifað blað í þeim
efnum. Hinrik Þráinn, 16 ára, er í fótbolta,
Kristín Valdís er 14 ára og iðkar listdans
á skautum. Þau æfa flesta daga vikunnar.
Hinrik var í handbolta og golfi líka en
valdi að lokum fótboltann og bæði voru
þau í tónlist en hættu því, þannig að lífið
snýst um íþróttir hjá þeim og skólann.
Síðan eigum við einn strák sem er að
verða fjögurra ára og heitir Valdimar Kári.
Hann er örvfættur og örvhentur þannig að
hann gæti orðið dýrmætur boltaspilari."
- Hvaða íþróttir stundar þú helst núna?
Ég spila svolítið golf og hef gaman af
þvf en aðallega stunda ég hjólreiðar, mest
fjallahjólreiðar. Er búinn að vera í því
LÆKNAblaðið 2012/98 483