Fréttatíminn - 22.12.2014, Qupperneq 34

J óhanna Vigdís Arnardóttir hefur um árabil verið ein fjöl-hæfasta leikkona landsins. Hún
heillar leikhúsgesti á sviði Borgar-
leikhússins á hverju ári og virðist
blómstra í öllum tegundum leikverka.
Hvort sem það er í Fanný og Alexand-
er, Ofviðrinu, Fjölskyldunni eða sem
Mary Poppins. Hún segir leikarann
alltaf vera að læra. „Ég veit ekki af
hverju ég ákvað að fara í þetta nám.
Er þetta ekki svona týpísk ákvörðun
konu sem er komin yfir fertugt,“ seg-
ir Jóhanna, eða Hansa eins og hún er
kölluð. „Vill maður ekki bara ögra sér
aðeins. þetta er mjög algengt meðal
kvenna á þessum aldri. Annaðhvort
skilja þær við manninn sinn, fara að
drekka mikið eða hætta að drekka
eða eitthvað slíkt. Ég hef hins vegar
haldist nokkuð normal, en ákvað að
breyta til.
Af hverju þetta nám?
Ég var með marga möguleika
opna. Svo var ég hvött til að fara í
þetta, sérstaklega af manninum mín-
um. Ég þekki marga sem hafa verið í
þessu námi, og látið rosalega vel af,“
segir Hansa. „Þetta er mjög alhliða
nám. Auðvitað er það viðskiptatengt,
en það kom á óvart hversu alhliða það
er.“
Leikarar sínir eigin markaðs-
stjórar
Það blundar einhver viðskiptaþrá í
mörgum leikurum, er það ekki? Er
það eitthvað tengt því að þeir vilja
hafa lífið betra, eða hvað?
„Við erum búin að vera í því að
selja okkur, við erum okkar eigin
markaðsstjórar,“ segir Hansa. „Það
er ekkert svo fjarstæðukennt að
hallast að einhverskonar viðskipta-
námi. Það er líka skemmtilegt hvað
þetta opnar á margt hjá manni. Það
þarf ekkert endilega að vera leikhús
eða listatengt hvað maður ætlar að
gera í framtíðinni, maður er opinn
fyrir öllu öðru. Það er alveg áhuga-
vert líf fyrir utan veggi leikhússins,
segir Hansa. Leikarar og leikhús-
fólk þarf stundum að hafa fyrir því
að opna augun fyrir því sem er að
gerast fyrir utan þeirra eigin kreðsu.
Í Borgarleikhúsinu höfum við unnið
svo mikið og unnið mjög náið sam-
an svo það er auðvelt að lokast inni
í okkar heimi,“ segir Hansa. „Ein-
göngu vegna þess líka að við höfum
ekki tíma til þess að vera í hinum
heiminum.“
„Ég hef ekkert ákveðið hvað ég
ætla mér með þessu námi. Eina
sem ég ákvað var að leyfa þessu að
leiða mig bara áfram með opnum
huga. Ég hef oft verið spurð hvort
ég gangi með leikstjórastarfið í mag-
anum, og það er alls ekki draumur-
inn. Helst bara eitthvað allt annað,“
segir Hansa. „Ég er nýbúin að leika
eitt af mínum stærstu hlutverkum,
sem var Mary Poppins, og þar fann
ég að ég hafði leiðtogahæfileika því
það er hlutverk sem þarf að taka hóp-
inn með sér og keyra þetta áfram.
Í svoleiðis sýningu, þar sem hópur-
inn er stór, er maður bara jafn góður
og veikasti hlekkurinn. Þá kviknaði
áhugi á að hafa áhrif og geta dregið
fólk áfram, óháð því hvað það er,“
segir Hansa.
„Það að ég skyldi fara í þetta nám
var ekkert mikil breyting fyrir mig
eða manninn minn. Hann er hvort eð
er vanur því að ég sé hér í Smugunni.“
Saknaðu Mary Poppins?
„Já, bæði og. Þetta var frábær tími
og án ef stærsta hlutverkið á mínum
ferli, en um leið mjög mikið að gera.
Ég veit að strákarnir mínir sakna
hennar lítið,“ segir Hansa. „Það var
tekið stórt stökk í íslensku leikhúsi
með þessari sýningu.“
Bestu stjúpbörn í heimi
Leikarastarfið er hark alla lífsleið-
ina, en Hansa segir mikilvægt að
nýta fríið í eitthvað annað en að
sinna listinni. „Við fáum gott sum-
arfrí og við sem eru fastráðin lítum
á hvíldartímann mjög heilagan,“
segir Hansa. „Þegar maður er ný-
útskrifaður er maður alltaf til í allt
en í dag vil ég bara vera með strák-
unum mínum,“ segir Hansa. Hansa
er 46 ára og gift Þorsteini Helga
Guðbjartssyni húsasmið. Þau eiga
drengina Ólaf Örn, alveg að verða
9 ára, og Þorstein Ara sem er ný-
orðinn 7 ára. Þorsteinn á tvö börn
frá fyrra hjónabandi, Vigdísi Birnu,
18 ára, sem er alfarið hjá þeim, og
Helga Hrafn, 16 ára, sem býr mest-
Það er áhugavert
líf fyrir utan
veggi leikhússins
Leikkonan Jóhanna Vigdís Arnardóttir skellti sér á skólabekk í haust og hóf nám í MBA við Há-
skólann í Reykjavík. Hún segir leikara ekkert endilega gæla við þann draum að gera eitthvað
annað, en segir starfið stöðugt nám. Hún segir börnin sín þó ekkert skilja í móður sinni og
segir þau hafa verið fegnust þegar sýningum á Mary Poppins lauk eftir 138 sýningar. Í vetur er
hún að leika í farsanum Beint í æð og eftir áramótin mun hún leika í söngleiknum Billy Elliott.
megnis hjá þeim líka. Svo það er
nóg að gera á stóru heimili.
Hansa gekk inn í líf stjúpbarna
sinna þegar þau voru ung og segir
það hafa gengið vel. „Ég held að ég
eigi yndislegustu stjúpbörn í heim-
inum,“ segir Hansa. „Ég var orðin
35 ára þegar við byrjuðum saman,
svo það var ekki eins og maður hafi
verið tvítug að taka óvart við ein-
hverjum börnum. Þau voru bara frá-
bær og ég var örugglega feimnari
við þau, en þau mig. Þarna var bara
kominn einhver fastur punktur í líf
manns og fljótlega kviknaði áhugi
hjá mér að stækka fjölskylduna, og
vissulega var maður ekkert að yngj-
ast,“ segir Hansa. Vantaði þig smið
þegar þið hittust?
„Já, mig vantaði smið,“ segir
Hansa og hlær. „Hann er líka rekstr-
arfræðingur og ég held að það sé
fátt sem hann gæti ekki tekið sér
fyrir hendur, en hann hefur mestan
áhuga á því að vinna sem smiður.
Það er voða þægilegt að eiga mann
sem getur gert allt,“ segir Hansa.
Strákamamma
Hansa mun eftir áramót leika í söng-
leiknum Billy Elliott í Borgarleikhús-
inu. Hún segir þá sýningu hafa alla
burði til þess að ganga jafnvel og
Mary Poppins. „Þetta verður sýning
sem veitir fólki innblástur og fyrir
stráka þessa lands að fá að horfa á
þessa drengi syngja og dansa verður
líklega mjög áhrifamikið.“
Hvernig finnst þér heimur stráka,
verandi móðir tveggja?
„Hann er svolítið tölvumiðaður,
og það þarf ekki endilega að vera
slæmt,“ segir Hansa. „Maður þarf
bara að fylgjast vel með og leið-
beina,“ segir hún. „Mínir eru enn
það ungir að ef maður er með betri
hugmynd en að hanga í tölvunni þá
er hún yfirleitt keypt. Þeir þurfa sín-
ar fyrirmyndir. Það er meiri kraft-
ur í þeim og þeir þurfa mikla útrás,
en að sama skapi þurfa þeir líka að
æfa hugrekkið og kjarkinn eins og
stelpur þurfa svo oft að gera. Ég held
samt að strákar séu að opnast fyrir
hlutum eins og dansi og slíkt. Yngri
strákurinn minn horfir á One Direc-
tion og dansar og syngur með, hin-
um finnst þetta ekki alveg jafn töff
en þetta er að breytast,“ segir Hansa.
„Stjúpsonur minn, sem er 16 ára, fór
að æfa ballett í einn vetur með vinum
sínum. Bara til þess að tékka, svo
þetta er að breytast.“
Var á leið til Ítalíu
Hansa er sprenglærð. Hún er með
burtfararpróf í píanóleik og söng.
B.A í frönsku frá Háskóla Íslands og
leikari frá Leiklistarskóla Íslands.
Hún segir sig hafa verið pínu nörd.
„Já, ég var það,“ segir Hansa. „Mér
leiddist aldrei í skóla. Ég var mikið
að æfa mig þegar ég var í menntó,
svo ég hef alltaf nördast heilmikið.
Ég fór seint í leiklistarskólann. Ég
var 31 árs þegar ég útskrifaðist.“
Ætlaðirðu kannski að fara lengra
í tónlistinni?
„Ég hafði alltaf mikinn áhuga. Ég
helli mér alltaf út í allt og ég var á
leiðinni til Ítalíu í óperunám þegar
ég sótti um í Leiklistarskólanum.
Það sem klikkaði þar var það að ég
komst inn,“ segir Hansa. „Systir mín
benti mér á auglýsinguna og ég hafði
aldrei leitt hugann að þessu. Ég sló
bara til og sé ekkert á eftir því. Þetta
sameinar svo margt.“
Hansa hefur gefið út tvær plötur
með Selmu Björnsdóttur, vinkonu
sinni, og eina sólóplötu sem hún
vann í samstarfi við Karl Olgeirsson.
Hún segir það alltaf á stefnuskránni
að gera meira. „Það blundar alltaf í
manni að vinna að meiri músík. Ég
þarf samt að finna eitthvert konsept
og væri til í að spila meira og jafnvel
semja eitthvað,“ segir Hansa.
„Hefurðu gert eitthvað af því?
Ég hef samið eitt lag sem kom
á disknum okkar Selmu, Sögur af
konum.“
Mikilvægt að ganga inn í óttann
Hvernig taka stjórnendur leik-
hússins í það að fastráðin leikkona
skelli sér í MBA nám, meðfram
vinnunni?
„Vel. Hér eru allir svo yndislegir
og taka tillit til þarfa manns,“ seg-
ir Hansa. „Leikarar ertu alltaf að
mennta sig á einhvern hátt. Maður er
aldrei bara kominn með þetta. Mér
finnst strax námið sem ég er í hafa
breytt viðhorfi mínu til vinnunnar.“
Hvernig þá?
„Bara með aukinni trú á sjálfa mig,
sem er eilífðar barátta,“ segir Hansa.
„Leikarar eru rosalega sjálfsgagn-
rýnir. Maður þarf að vera krítískur til
þess að vera góður, en það er fín lína
á milli gagnrýni og uppbyggingar.“
Hansa var ráðin við Borgarleikhús-
ið eftir útskrift árið 1998 og er búin að
vera þar síðan. „Ferðu ekki að verða
einn elsti starfsmaðurinn hér, þ.e.a.s
í starfsaldri?
„Ég, Halldóra Geirharðsdóttir og
Sigrún Edda Björnsdóttir erum bún-
ar að vera hérna hvað lengst. Það er
gaman hérna og manni líður vel,“
segir Hansa.
Heldurðu að þú hættir einhverntím-
ann að leika og gerist framkvæmda-
stóri fyrirtækis?
„Tja, það er aldrei að vita. Eng-
inn veit sína ævina,“ segir Hansa.
„Maður þarf alltaf að viðhalda lista-
manninum í sér og endalaust að
ögra sjálfum sér. Í MBA náminu er
ég með fólki úr öllum stöðum þjóð-
félagsins og það þarf líka alltaf að
vera að ögra sér og ganga inn í ótt-
ann. Þetta er eins á öllum sviðum.
Það er engin miskunn í þessu frekar
en öðru, ef maður ætlar að gera eitt-
hvað af viti þá er engin miskunn.
Ég tek hatt minn þó ofan fyrir þeim
einstæðu mæðrum sem fara í þetta
nám,“ segir Hansa. „Ég er það for-
dekruð að ég ætti erfitt með það.“
Ertu jólabarn?
Já. „Ég var það samt ekki,“ segir
Hansa. „En ef maður er vinkona
Selmu Björns þá verður maður að
vera jólabarn, hún smitar mann svo
mikið. Ég er samt ekki þannig að
allt verði að vera glansandi hreint og
fínt. Ef ég með mínu fólki þá er það
nóg. Við verðum öll saman um þessi
jól. Það er þannig annaðhvert ár, svo
það verður mjög skemmtilegt. Mér
finnst það best,“ segir Jóhanna Vig-
dís Arnardóttir.
Hannes Friðbjarnarson
hannes@frettatiminn.is
Við verðum öll saman þessi jól. Mynd/Hari
34 viðtal Helgin 22.-28. desember 2014