Fréttatíminn - 22.05.2015, Síða 16

Mér fannst
hræsni fólg-
in í því að
gera rapp-
tónlist og
reykja ekki
gras.
Helgi Valur snéri við blaðinu og sagði
skilið við heim eiturlyfjaneyslunnar.
Ljósmynd/Hari
11 kg2 kg 5 kg 10 kg
Smellugas er
einfalt, öruggt
og þægilegt!
Gas fyrir grillið,
útileguna og
heimilið
Vinur við veginn
Fann
botninn
í Berlín
Tónlistarmaðurinn Helgi Valur var að gefa út sína fjórðu breið-
skífu sem nefnist Notes From The Underground. Helgi samdi
plötuna á síðustu þremur árum samhliða því að hann vann að
endurhæfingu á sjálfum sér eftir nokkurra ára óreglu. Hann
áttaði sig á því þegar hann var staddur allslaus og búinn að
ná botninum í Berlín, að annað hvort mundi hann drepa sig á
lifnaðinum eða snúa við blaðinu. Hann valdi síðari kostinn og
líður vel. Hann er ástfanginn og ánægður.
H elgi Valur gaf síðast út plötu árið 2010, sem heitir Electric Ladyboyland og
árið 2009 gaf hann út plötuna Black
Man Is God, White Man is The De-
vil, þar sem hann brá sér í hlutverk
rappara, undir miklum áhrifum frá
bandaríska rapparanum Tupac Shak-
ur. Eftir það fór lítið fyrir Helga. „Ég
gaf út Electric Ladyboyland þegar ég
var nýkominn út af geðdeild,“ segir
Helgi. „Ég hafði verið að prófa sýru
og reykt mikið af eiturlyfjum og end-
aði inni á geðdeild eftir eina geðhæð-
ina,“ segir hann.
Þú hvarfst beinlínis af sjónarsvið-
inu, er það ekki?
„Ég hvarf fyrir öðrum, en ekki
fyrir mér,“ segir Helgi. „Ég lagðist
inn 2010 og þá þurfti ég að gefa út
þessa plötu sem var Electric Ladybo-
yland, og var búinn að vinna lengi
að henni. Ég fór strax aftur í maníu,
hætti að reykja gras í einhverja 3
mánuði. Byrjaði svo aftur á því þegar
ég áttaði mig á því að það voru síg-
aretturnar sem voru óhollar,“ segir
hann og glottir og sýnir þess merki
í hvaða ástandi hann var. „Svo var ég
bara í þessari maníu meira og minna
til ársins 2012 þegar ég endaði í Úk-
raínu og Berlín þar sem ég þurfti að
taka ákvörðun um hvort ég ætlaði að
halda áfram sjálfstortímingunni eða
lifa lífinu,“ segir Helgi.
Endaði á botninum í Berlín
„Ég hafði verið á leiðinni til New
York og hafði reddað mér tónleik-
um þar,“ segir Helgi. „Ég átti enga
peninga og var kominn á götuna,
ómögulegur í sambúð, geðsjúkur
fíkill. Þá var ég rændur,“ segir hann.
„Ég hafði komið mér fyrir í yfirgefnu
húsi sem einhver banki átti og bauð
stelpu til mín, sem var með einhvern
túrista með sér. Ég var búinn að
safna peningum sem ég hafði fengið
frá féló til þess að kaupa miða og hún
rændi mig, eða þau,“ segir Helgi. „Þá
gat ég ekki látið drauminn rætast og
á þessum tíma var maður svo maní-
skur að hver dagur var eins og lífs-
16 viðtal Helgin 22.-24. maí 2015