Fréttatíminn - 19.06.2015, Side 85

19. júní Helgin 19.-21. júní 201512
„Það er allt annað að vera ung kona í dag,
það eru svo miklu meiri möguleikar, meiri
fjárráð og meiri möguleikar á að mennta sig.
Ég hugsa að ég hefði farið í hjúkrun hefði ég
haft tækifæri til þess.“
„Það var svo stórkostlegt að fara niður í bæ
á kvennafrídaginn og sjá allar þessar konur
úti á götu. Og það er alveg stórkostlegt hvað
Kvennalistinn áorkaði miklu. Þær umbyltu
samfélaginu. Í dag hjálpa karlmenn konum
með börnin og heimilsstörfin, þetta er alveg
hreint ótrúlegt, þeir skipta meira segja á
bleium. Þetta er svo ótrúlegt! Og barnaheim-
ilin eru út um allt núna. Ég gleymi því aldrei
þegar ég fór í göngutúr niður Laugaveginn
með gönguklúbbnum mínum fyrir nokkrum
árum þegar við mættum nokkrum pöbbum
með barnavagna! Þetta hefði aldrei nokkurn
tíma sést hér áður. Við vorum allar svo hissa
að við fórum bara að hlæja.“
„Á kvennafrídaginn fór ég upp á Land-
spítala til að lesa fyrir systurson minn
sem lá þar fótbrotinn. Kvennabaráttan
hefur aldrei náð því að blómstra en
samt sem áður hafa konur unnið mikið
á, en þær mega gera betur. Ég var
óskaplega hreykin þegar ég fékk fyrst
að kjósa. Það voru forsetakosningar
þegar séra Bjarni, fermingarprestur-
inn minn, var í framboði. Ég kaus hann
og mér fannst það æðisleg upphefð.
Mér finnst skömm að því að krakkar
séu ekki að nýta kosningaréttinn. Þeir
virðast ekki hafa skilning á því hvað
kosningarétturinn er. Þetta er mikill
réttur sem manni er gefin og það má
ekki misvirða hann. Þetta er það sem
við byggjum allt á og þar sem allir
geta lagt fram sína skoðun og skoðun
manns er heilög. Það er svo mikilvægt
að fá að hafa skoðun og það þarf að
berja það inn í unga fólkið í dag.“
„Ungar konur í dag eru miklu frjáls-
ari. Þær geta gert hvað sem þær
vilja. Það var ekkert ýtt á stúlkur að
mennta sig hér áður fyrr. Á kvennafrí-
daginn gengum við vinkonurnar
saman niður í bæ úr Sigtúninu. Miklu
seinna eftir að þessi vinkona mín
dó var maðurinn hennar að taka til
í gömlum kössum og þá kom í ljós
blaðaúrklippa með mynd frá deginum
og við vorum á myndinni.“
„Ég veit ekki hvort það skiptir ein-
hverju máli að halda upp á þetta kosn-
ingaafmæli, pólitíkin er öll svo vitlaus.
En konur eru misjafnar eins og karlar,
gáfunum er allsstaðar misskipt. Það
eru ekki allir eins og svo er ríkidæmið
nú meira hjá sumum en öðrum. Mis-
réttið er á svo mörgum stöðum. En
mér finnst mikilvægt að minnast þess
sem konur gerðu innan veggja heim-
ilisins, það er ekki metið til fjár.“
„Móðir mín hét Einara Ingileif Jensína Pétursdóttir og
var úr Flatey en ég fékk ekki að alast upp með henni.
Ég fæddist um tvöleytið en var tekin frá henni um
fimmleytið og send í fóstur í Skáleyjar svo við kynnt-
umst ekki fyrr en ég var komin á fermingaraldur. Einn
daginn flaggaði móðir mín og ég skildi ekkert í því af
hverju. Ég spurði hana hvað væri í gangi þar sem eng-
inn í eyjunni átti afmæli. Þá sagði mamma mín þetta;
„19. júní er mér heilagri en það. 19. júní fögnum við því
að konur fá að kjósa til þings. Því mamma mín vissi
hvað það var að vera kona sem litið var niður á, eins
og hvert annað húsdýr. Eftir að mamma fékk að kjósa
fannst henni hún verða meiri manneskja. Í dag vitum
við ekki hvað það er að vera píndur áfram og mega
ekki vera manneskja.“
„Hér er gott að vera. Ég er orðin blind og get því
miður ekki lesið lengur en ég hef afskaplega gaman af
sögum þó mér sé ekki sú list léð að ljóða til þín bögu.“
Mikilvægt að fá að hafa skoðun
Erla Kristjánsdóttir, fædd og uppalin í Reykjavík. „Ég er ekkja og átti engin
börn en ég hef unnið mikið með börnum og elska að vera í kringum börn. Ég hef
unnið ýmis störf fyrir borgina en lengst af vann ég í Langholtsskóla þar sem ég
skúraði og var gangavörður í 31 ár.“
Fyndið að sjá pabba með barnavagna
Kristín Einarsdóttir. „Ég er 91 árs gömul og er fædd í Reykjavík. Ég hætti
í skóla eftir fermingu og fór að vinna á saumastofu. Svo gifti ég mig þegar
ég var tvítug og við áttum saman þrjú börn. Ég var heimavinnandi þar til
ég missti manninn minn. Svo giftist ég aftur 1973 og stofnaði stuttu síðar
gistiheimili við Flókagötuna, fyrsta gistiheimilið í Reykjavík.“
Vitum ekki hvað það er að mega
ekki vera manneskja
Inga Jóhannesdóttir, fædd í Flatey á Breiðafirði en ólst upp í
Skáleyjum. Ekkja, átti eina dóttur sem lést þrítug. Vann í fiski
og sem aðstoðarverkstjóri í Hraðfrystistöðinni.
Misréttið er á mörgum stöðum
Arnfríður Snorradóttir. „Ég er fædd í Reykjavík en var alin upp á Burstafelli í
Vopnafirði. Móðir mín gerðist þar ráðskona í sveit því faðir minn dó þegar ég var
ársgömul. Ég fór í Húsmæðraskólann í Reykjavík 18 ára gömul og giftist svo strák úr
sveitinni þegar ég var tvítug. Við bjuggum í Reykjavík þar sem við áttum fimm börn.“
Konur til
hamingju
með daginn
Hverfisgata 105
101 Reykjavík
stórar stelpur
Margar gerðir af búningasilfri.
Allar upplýsingar um hefð og
gerðir búninga eru veittar á staðnum.
Gullkistan - Frakkastíg 10 - Sími: 551-3160.
Sérverslun með
kvensilfur
www.thjodbuningasilfur.is
Astroglide
Sensitive
Skin Gel
Sleipiefni fyrir þá sem
eru viðkvæmir eða eiga
í vandamálum vegna
þurrks í leggöngum.
Fæst í apótekum