Ægir - 01.03.2005, Síða 17

17
Þ O R S K E L D I
tölur sem við höfum erlendis frá.
Ég held að flestir séu sammála
um að ekki sé unnt að byggja upp
„iðnaðareldi“, sem er okkar fram-
tíðarsýn, nema á kynbættum
klöktum seiðum. Hins vegar hef-
ur verið takmarkað framboð af
slíkum seiðum og þau hafa sömu-
leiðis verið dýr.“
Þurfum að afla okkur
frekari þekkingar
Eins og Þórarinn bendir á hér að
framan hafa nokkur hérlend fyrir-
tæki unnið ákveðið frumkvöðla-
starf í þorskeldi. Eldið er drifið
áfram af öflugum sjávarútvegsfyr-
irtækjum og fullyrða má að fram-
haldið í rannsóknar- og þróunar-
vinnu í fiskeldinu ráðist að tölu-
verðu leyti af stöðugu umhverfi.
Þórarinn telur að því fari víðs
fjarri að sá tímapunktur sé kom-
inn að unnt sé að taka ákvörðun
um að fara út í „stórskala“ þorsk-
eldi hér á landi. „Nei, það tel ég
ekki vera. Ég tel að við séum ekki
búnir að afla okkur nægilegrar
vitneskju til þess að geta tekið
stórar ákvarðanir um framhaldið.
Ég held að við verðum að vinna á
þessum „skala“ - þ.e. 6-800 tonn
á ári, næstu 5-8 árin. Það tel ég
alls ekki óeðlilegan tíma. Við get-
um ekki leyft okkur að fara út í
matfiskeldi í verulegu magni fyrr
en t.d. menn hafa þróað seiða-
framleiðsluna betur og kynbæt-
urnar hafa skilað sér. Það þarf
sömuleiðis að þróa bóluefni gegn
skæðum sjúkdómum, sem hafa
verið að gera okkur lífið leitt.
Einnig þarf að vinna að markaðs-
málunum jafnhliða.
Í mínum huga er alveg ljóst að
þorskeldið verður ekki byggt upp
hér á landi nema með því að við
öflum okkur reynslu og þekking-
ar. Við getum ekki setið rólegir
og horft á það sem Norðmenn eru
að gera. Við verðum sjálfir að
þreifa okkur áfram á okkar for-
sendum og finna út okkar styrk-
leika og veikleika í þorskeldinu.“
Þróun á eldistækni
Þórarinn segir alveg ljóst að
Norðmenn séu komnir með
mikla afkastagetu í seiðafram-
leiðslu, sem lengi vel var flösku-
háls í þeirra eldi. „Norðmenn
hafa stigaukið seiðaframleiðsluna
og eru farnir að bjóða upp á seiði
í betri gæðum. Mér sýnist því að
Norðmenn geti brátt farið af stað
með umfangsmikið þorskeldi.
Það gæti vissulega falist ákveðin
ógn fyrir okkur Íslendinga í því,
en persónulega er ég ekkert
hræddur við það. Ef framleiðslu-
kostnaður á eldisþorski verður
hærri en á veiddum þorski, þá
held ég að við þurfum ekki að
óttast. Fljótt á litið sé ég ekki
framleiðslukostnað á þorski í kví
fara undir 200 krónur pr. kg.
miðað við óslægðan fisk. Miðað
við verð á þorski á fiskmörkuðum
um þessar mundir sjáum við
hversu mikill verðmunurinn er.
Í samkeppninni við Norðmenn
tel ég að við séum ennþá sterkir í
villta þorskinum og verðum það
væntanlega áfram. Það sem Norð-
menn hafa hins vegar klárlega
umfram okkur í sambandi við
þorskeldið er að þeir hafa þróað
eldistækni í laxeldinu og geta
nýtt sér hana í þorskeldinu. Við
þurfum hins vegar að leggja
mikla vinnu í að þróa okkar eldis-
tækni og byggja hana upp sam-
hliða því að byggja upp nýja eld-
istegund. En almennt tel ég að
ólíklegt sé að framleiðslukostnað-
ur okkar í þorskeldi verði hærri
en hjá Norðmönnum. Ég sé ekki í
fljótu bragði af hverju það ætti að
vera.“
Skemmtilegur eldisfiskur
Þórarinn segir að áframeldisfisk-
inum hjá Hraðfrystihúsinu
Gunnvöru sé gefinn síld og loðna,
en aleldisfiskurinn fái þurrfóður.
„Það sem hefur komið mér
mest á óvart í þorskeldinu er
vöxturinn á aleldisfiskinum í sjó-
kvíum. Hann hefur verið mun
meiri en maður gat átt von á. Það
kemur manni líka á óvart hversu
skemmtilegur eldisfiskur þorsk-
urinn er. Hann virðist þola mik-
inn þéttleika í kvíum og þola
ágætlega höndlun. Það neikvæða
eru þeir sjúkdómar sem við höf-
um átt við að stríða í aleldisfiski -
fiski sem er á fyrsta ári í sjókví-
um. Við urðum fyrir barðinu á
kýlaveikibróður, en ég veit að
Norðmenn hafa glímt við
„Vibriosa“ og menn hafa verið að
þróa bóluefni við því.“
Hraðfrystihúsið Gunnvör er
ásamt Brimi fiskeldi, G. Runólfs-
son hf. í Grundarfirði og Þóroddi
(Tálknafirði og Patreksfirði) kom-
in hvað lengst í áframeldi á
þorski og einnig má nefna Síldar-
vinnsluna í Neskaupstað og Eskju
á Eskifirði. HG og Brim fiskeldi
hafa hins vegar náð lengst í aleldi,
fyrirtækin hafa unnið náið saman,
m.a. varðandi seiðaeldi á Naut-
eyri ásamt Eskju á Eskifirði.
Hjalti Karlsson, útibússtjóri Hafró á Ísafirði, með vænan eldis-
þorsk úr kvíum HG.
Pökkun á eldisþorski til útflutnings.
aegirmars2005-3tbllaga› 8.4.2005 8:26 Page 17