Ægir - 01.07.2005, Page 29

29
Á S J Ó N U M
sem er mér fjærst að gera. Mér
fannst fínt að vera aðstoðarkokk-
ur, en að bera ábyrgð á elda-
mennskunni, það leist mér ekki á.
Ég sagði strákunum að ég kynni
ekkert að elda, en þeir leiðbeindu
mér eins og þeir best gátu og úr
varð að ég náði að töfra fram ein-
hvern ætilegan bita. En það segi
ég satt, að þessir þrír dagar sem
ég þurfti að vera kokkur á skip-
inu voru einhverjir verstu dagar
lífs míns!“
...fékk heldur betur
skammirnar
„Eftir nokkra túra var ráðinn nýr
aðstoðarkokkur, enda var ég orð-
inn nokkuð sjóaður og til í annað!
Ég tók því að mér starf kyndar-
ans, en í því starfi fólst að fylgjast
með því að gufuþrýstingurinn
væri réttur og að skrapa til í eld-
hólfinu þannig að ekki safnaðist
fyrir eimyrja. Einnig hafði ég
þann starfa að sótblása. Þá þurfti
ég að klifra uppundir rjáfur og
skrúfa frá krönum sem allir voru
meira og minna lekir, þannig að
maður var í einu gufubaði. Áður
en til sótblásturs kom þurfti mað-
ur að fara upp á dekk og gá
hvernig áttin stæði á skipið, því
það gekk auðvitað ekki að hún
stæði framyfir það ef aðgerð var í
gangi. Einhvern tímann fór ég
upp á dekk og tók púlsinn á
vindinum og í ljós kom að áttin
stóð þvert á skipið, sem var allt í
góðu lagi. Ég fór niður og byrjaði
að sótblása, en það gerðist þá í
sömu andrá að skipstjórinn var að
snúa skipinu. Strákarnir fengu
því allt sótið og eimyrjuna yfir
sig og ég fékk heldur betur
skammirnar!,“ segir Ásgrímur
En hvernig skip var Harðbak-
ur? „Ég man að strákarnir sem
komu með Sverri á Harðbak köll-
uðu skipið „kafbátinn“. Það var
ekki mikill veltingur á skipinu
og því tók það inn á sig talsverð-
an sjó. Kaldbakur var hins vegar
þannig byggður að hann valt
meira, en hins vegar var hann
alltaf þurr. Strákarnir sem komu
af Kaldbaki yfir á Harðbak bölv-
uðu honum mikið og töluðu um
„helvítis kafbátinn“ vegna bleyt-
unnar sem jafnan var á dekkinu.“
Bærilegur aðbúnaður
„Aðbúnaðurinn var alveg bæri-
legur. Ég man þó að fyrstu sólar-
hringana svaf maður ekki neitt.
Skrúfan hamaðist undir manni og Hrafn Eiðsson í fullum skrúða.
Guðmundur Pétursson og Finnur Björnsson á góðum degi.