Ægir - 01.09.2005, Blaðsíða 29

29
S M Á B Á TA Ú T G E R Ð
segja greinilegt að kaupendur
vilji helst fá enn stærri báta.
Ástæðan er ekki síst aukin áhersla
á línubeitingarvélar um borð og
einnig eru menn farnir að setja
ískrapavélar um borð. Gunnlaug-
ur segist vera á færum yfir sumar-
mánuðina, en á vorin er gert út á
línu á steinbítinn og aftur á
haustin á ýsuna. Handbeitt er í
landi og útgerðin nýtur línuíviln-
unar. „Hún skiptir umtalsverðu
máli fyrir okkur,“ segir Gunn-
laugur. Hann segir að vissulega sé
það ákveðið vandamál með hand-
beitinguna að tiltölulega fáir
kunni að beita. Vel kunni að vera
að vélvæðingin taki þetta yfir
með tíð og tíma, en ákveðnir
kostir séu við handbeitinguna,
t.d. með að breyta án fyrirvara
um beitu.
Þarf að grisja þorskstofninn
Á aðalfundi Eldingar í aðdrag-
anda aðalfundar Landssambands
smábátaeigenda var ályktað um
að komið yrði á línuívilnun á all-
ar krókaveiðar. Einnig var bent á
nauðsyn þess að friða steinbítinn
á hrygningartímanum, en Gunn-
laugur segir að töluvert hafi borið
á því að stærri bátar séu að veiða
steinbítinn á þessum tíma. „Við
leggjum líka mikla áherslu á
auknir rannsóknir á lífríki sjávar
og nauðsyn þess að sjálfstæðir að-
ilar komi að þeim málum,“ segir
Gunnlaugur og svarar aðspurður
því til að hann treysti vísinda-
mönnunum á Hafró ekki alltof
vel. „Þegar við keyptum bátinn
okkar árið 1999 gáfu Hafrómenn
það út að þorskkvótinn yrði auk-
inn og á því byggðum við okkar
ákvarðanir. Síðan kemur allt ann-
að á daginn. Á árunum 1995 til
1997 var mikið af þorski hérna
fyrir vestan, en fiskifræðingarnir á
Hafró vildu aldrei viðurkenna
það, sögðu bara að hann þétti sig
á ákveðnum stöðum og þannig
virtist vera mikill þorskur. Ég var
ekkert sammála því, það var ein-
faldlega mikill þorskur hér þá,
það var bara aldrei leyft að veiða
hann. Hins vegar er ekki eins
mikill þorskur núna, en mér
finnst afleitt að ekki skuli vera
leyft að veiða fiskinn þegar nóg ef
af honum. Það má ætla að aðstæð-
ur í sjónum hafi gert það að verk-
um að þorskurinn hefur fært sig
til og er til dæmis í auknum
mæli fyrir norðan land.“
Gunnlaugur er í þeirri fylkingu
sem vill veiða meira af þorskinum
og þannig verði þorskstofninn
grisjaður. „Þá myndi fiskurinn
vaxa hraðar,“ segir hann og bætir
við að hann hafi ekki á móti því
að vernda stórþorskinn, eins og
vísindamenn hafa sagt að sé nauð-
synlegt til þess að þorskstofninn
nái að eflast. „Ég hef ekki á móti
þeim reglum sem gilda um neta-
möskva á netavertíðinni. Smábát-
arnir eru hins vegar ekki að veiða
mikið af golþorski á línu. Ég er
alfarið á móti smáfiskafriðun, ég
held að hún sé tóm vitleysa.“
Ganga nálægt loðnustofninum
Gunnlaugur segir að smábátasjó-
menn séu almennt smeykir við að
of nálægt loðnustofninum sé
gengið og um leið sé þrengt veru-
lega að fæðuöflun þorsksins. „Ég
tel að Íslendingar verði að leggja í
auknum mæli áherslu á að nýta
uppsjávartegundirnar til mann-
eldis og minnka um leið að moka
þessum tegundum upp til
bræðslu.“
Gunnlaugur segist telja að
stjórnvöld ættu að huga að því að
leyfa frjálsa sókn í sumar tegund-
ir. Hann nefnir til dæmis kola,
skötusel, sem fyrir nokkrum
árum sást ekki fyrir vestan, en
veiðist nú víða, og löngu og
keilu.
Áhyggjur af íbúaþróuninni
Gunnlaugur segir því ekki að
leyna að menn hafi miklar
áhyggjur af íbúaþróuninni á Vest-
fjörðum. Fólki sé alltaf að fækka,
sem haldist að einhverju leyti í
hendur við að minni fisk sé land-
að en hér á árum áður. Erfiðleikar
í rækjuiðnaði komi illa við Vest-
firðinga eins og aðra og því sé
mikilvægt að hlúa vel að smá-
bátaútgerðinni.
Gunnlaugur segir erfitt að átta
sig á hvað framtíðin beri í skauti
sér í útgerð smábáta fyrir vestan,
en ætla megi að hún verði áfram
blómleg. Þó sé lágt fiskverð
áhyggjuefni og olíuverðið hafi
líka verið að gera mönnum lífið
leitt.
Með búfræðingsmenntun
Þrátt fyrir að Gunnlaugur hafi
síðustu árin helgað sig smábáta-
útgerðinni fyrir vestan er bak-
grunnur hans í öðru. Hann fór
nefnilega í Bændaskólann á Hól-
um forðum daga og lauk þar bú-
fræðingsprófi árið 1984. Bóndinn
í Gunnlaugi náði þó aldrei lengra
en að taka prófið á Hólum og mál
æxluðust þannig að í stað þess að
fara út í búskap fór hann á sjóinn.
Reyndar bætti hann við sig þekk-
ingu í tengslum við sjávarútveg-
inn með því að fara í Fiskvinnslu-
skólann í Hafnarfirði og útskrif-
aðist þaðan árið 1989.
Gunnlaugur Á. Finnbogason: „Ég hef ekki á móti þeim reglum sem gilda um neta-
möskva á netavertíðinni. Smábátarnir eru hins vegar ekki að veiða mikið af golþorski
á línu. Ég er alfarið á móti smáfiskafriðun, ég held að hún sé tóm vitleysa.“
Myndir: Sigurður Bogi Sævarsson.
aegir9sept2005 7.11.2005 18:18 Page 29