Tímarit Máls og menningar - 01.12.1938, Qupperneq 15

stjórar, námstjórar og kennarar unnu kappsamlega að því að
koma hinni nýju námskrá í framkvæmd. Nýjar handbækur voru
gefnar út fyrir nemendur og kennara. Kennslutæki voru endur-
nýjuð. Ýmsar nýtízku uppfinningar, svo sem útvarp, skugga-
myndir, kvikmyndir, voru teknar meira og meira i þjónustu
skólanna. í stærri skólunum voru l. d. víðast komin útvarps-
tæki og grammófónar í hverjum hekk. í sveitunum var byrjað
á því að láta kvikmyndavélarnar ganga á milli skólanna. Kennslu-
málastjórnin beitti sér fyrir þvi að koma á nýrri og bættri
skipun og undirbúningsmenntun kennara. Miklar framfarir iiafa
orðið í æðri skólum landsins, eins og í barnaskólunum. Má t.
d. nefna, að í Prag-Nusle var fyrir nokkrum árum settur á stofn
menntaskóli, „Aþeneum“, sem starfar mjög með öðrum bætti og
með meira nýskólasniði en hinir eklri menntakólar.
Eftirtektarvert er í þessu sambandi, að kennarar i Súdeta-
héruðunum virtust vinna í fullkomnum friði og einingu með
hinum tékknesku starfsbræðrum að endurbótum skólamálanna.
Formaður Sambands þýzkumælandi kennara í Tékkóslóvakíu, sem
taldi 14000 félagsmenn, mælti t. d. meðal annars á þessa leið
í ávarpsræðu, er liann flutti i París 1937: „Deutscher Lehrer-
bund (þýzka kennarasambandið), sem ég er fulltrúi fyrir, er
sammála Kennarasambandi Tékka (Svaz Ucitelstva Ceskosloven-
skeho) i öllum uppeldisfræðilegum atriðum........ Deutscher
Lehrerbund lýsir sig fylgjandi meginstarfsreglum frjáls og ný-
tízku skóla. Það játar fylgi sitt við réttlátl lýðræði og samvinnu
þjóðanna. Fullkomnun mannkynsins gegnum uppeldið er einnig
Iiður á stefnuskrá þess.“*)
Annar fulltrúi þýzku kennaranna, Fritsch skólastjóri i Tur-
mitz sagði meðal annars á þinginu i Paris: „Við Þjóðverjar
í Tékkóslóvakíu erum aðeins minnihluti, bér um bil fjórði hluti
fólksins i öllu lýðveldinu. Fyrir okkur eru engin mál viðkvæm-
ari og núkilsverðari en kennslumálin og samvinna milli þjóða,
einkum samvinnan milli þjóðarbrota okkar eigin rikis.....“*)
— Fullyrða má nú, að mestur hluti ibúanna i þýzka hluta
Tékkóslóvakíu, telji sig hamingjusama í lýðfrjálsu landi, bam-
ingjusama að fá notið pólitískra réttinda og að gela þroskast
í frelsi menningarlega og fjárhagslega. Vegna hinnar velviljuðu
stjórnarstefnu í garð minnihlutanna, sem ríki vort liefur frá upp-
hafi fylgt, og sem við þökkum hinum stórvitra stjórnmálamanni,
stofnanda lýðveldisins, T. G. Mazaryk, þá fær livert einasta liarn
kennslu á móðurmáli sínu.“ ....
*) C. I. E. P. E. P„ Comte Rendu.
13