Tímarit Máls og menningar - 01.03.1978, Blaðsíða 76

Tímarit Máls og menningar
tímabilinu 11. janúar til 1. júlí 1969 40 lík í Macacu-á, sem höfðu
grafist í leirunum nálægt brúnni milli Maje og Itaborai. Líkin voru
öll nokkuð rotin, en báru ennþá merki um hlekki, brunasár eftir
sígarettur og margs konar meiðsl; sum þeirra voru ennþá í járnum.
Við krufningu kom í ljós að margir höfðu verið pyntaðir, særðir
skotsárum og síðan drekkt.
í tímaritinu Veja 3. mars 1971 skýrir ritstjórinn frá því að af 123 morð-
um, sem morðsveitirnar frömdu í Sao Paulo frá nóvember 1968 til júní
1970, hafi aðeins fimm verið rannsökuð af yfirvöldum. Það er augljóst
að þessi manndráp voru framin að tilhlutan og undir vernd ríkisvaldsins.
Mörg þeirra eru sadistísk og lýsa félagslegum sjúkleika, sem minnir á
nasistatímann og ætti að hafa mikið fréttagildi og draga að sér athygli
ritstjóranna. En brasilíska herforingjaklíkan er skjólstæðingur Bandaríkj-
anna og mjög vinsamleg í garð amerísks fjármagns — þótt hún sé það
ekki í garð fátæklinga í sínu eigin landi og þeirra sem hugsa öðru vísi —
bankamenn okkar og fjármálamenn líta til hennar með velþóknun. Of-
beldi í heildsölu hjá fasísku leppríki er ekki hryðjuverkastarfsemi.
Nýlendustefnan nýja og Washington-samskiptin
Eftir heimsstyrjöldina síðari hefur ástandi í stjórnmálum og félagsmálum
rómönsku Ameríku farið stöðugt hrakandi, eins og yfirleitt alls staðar í
þeim hluta þriðja heimsins sem er á áhrifasvæði hins „frjálsa heims“ (eink-
um Bandaríkjanna). Frjálslyndir hugmyndafræðingar fjalla um þetta eins
og hverjar aðrar tilviljanir, óháðar vilja og valdi Bandaríkjanna, og halda
því fram að við sem lýðræðisþjóð séum að styðja stofnanir lýðræðisins í
öðrum löndum, en að öndverðir straumar stafi af utanaðkomandi áhrifum
sem Bandaríkin ráði engu um. I málflutningi þeirra er þá óhjákvæmilegt
að gera lítið úr hinum lífseigu tengslum bandarískrar stjórn- og hermála-
forystu við herforingjaklíkur og leppi í ríkjum eins og Brasilíu og kostum
fasisma í þriðja heiminum fyrir efnahagslega hagsmuni Bandaríkjanna,
ennfremur verulegum stuðningi Bandaríkjanna, stjórnmálalegum og fjár-
hagslegum, við hinar fruntalegustu einræðisstjórnir, samhliða fjandskap,
bæði gagnvart umbótaviðleitni og róttækni í þriðja heiminum.
Hin raunverulegu tengsl, andstætt hugmyndafræðilegu bulli Lerners,
Schlesingers og þeirra líka, eru sýnd á meðfylgjandi töflu sem sýnir fylgni
62