Tímarit Máls og menningar - 01.03.1981, Side 14

Tímarit Máls og menningar
og leyfis, og aÖ ritendum brottgengnum hljóta erfingjar að vera best til þess
fallnir að gæta hagsmuna þeirra.
Það er því engan veginn sjálfsagður hlutur að móðir Sylviu Plath hafi rétt til
að gefa út þau bréf sem dóttir hennar skrifaði henni, heldur nýtur dóttirin þar
sjálfsagðrar lagaverndar, rétt eins og við gerum öll í slikum tilvikum, án tillits til
kynferðis.
Hér er orðið langt mál af frekar litlu tilefni, en þar sem mér er jafnrétti karla
og kvenna töluvert alvörumál get ég ekki annað en risið upp til andsvara þegar
þeim málstað er gerður óleikur með jafnfurðulegum málflutningi og kemur
fram í grein Svölu, og virðist því miður fremur stjórnast af blindu ofstæki en
réttsýni og skýrleik í hugsun.
LEIÐRÉTTING
I fyrirsögn kvæðis eftir Jón Helgason sem prentaö var í síðasta hefti féllu niður
gæsalappir og stór stafur. Kvæðisheitið er rétt þannig: Eftirmáli við „Gamlan kveðskap
og er þá að sjálfsögðu átt við bók með þessu nafni sem Jón bjó til prentunar og kom út
á vegum Fræðafélagsins 1979. Er beðist velvirðingar á þessum mistökum. Við áttuðum
okkur á þeim þegar prentun var hafin en hirtum ekki um að birta leiðréttingu þar sem
við áttum ekki von á að þetta yrði misskilið.
Ritstj.
4