Dagrenning - 01.12.1958, Qupperneq 7

til að skilja og viðurkenna jafn einfald-
an og augljósan sannleika sem jtennan.
En af þessu leiðir annað og meira:
Ef jiessar þjóðir og aðrar þeim náskyld-
ar, s. s. Bretar, Hollendingar, Vestur-
Þjóðverjar o. fl. eru hinn forni ísrael,
þá er hlutverk þeirra meira og vanda-
samara en menn gera sér í fljótu bragði
grein fyrir, og þá er svo mikið af sagn-
fræðivísindum vorra tíma andstætt
sannleikanum og blekkingin einber, að
nauðsynlegt er að endurskoða öll þau
„vísindi" frá rótum.
HVAÐ ER KIRKJAN?
Eitt af því sem mestri truflun veldur
við það að átta sig á Jressum málum er
sú útbreidda hugmynd, að Gyðingar nú-
tímans séu ísrael; ísraelsþjóðin sé týnd
að öðru leyti, en í hennar stað sé kom-
in hin svonefnda kristna kirkja. Þessi
kenning á rót sína að rekja til kajrólsku
kirkjunnar, sem lieldur því fram, að
Drottinn hafi útskúfað ísrael við komu
Krists, og í stað gömlu ísraels þjóðarinnar
sé nú kominn „andlegur ísrael“, sem þá
auðvitað er fyrst og fremst hinn kaþólski
söfnuður, þ. e. játendur hinnar kaþólsku
trúar. „Kirkjan" á að hafa erft öll fvrir-
heit ísraelsþjóðarinnar, senr í Biblíunni
eru tilgreind, og ekki eru úrelt orðin.
Þess er nú sjaldan getið, að kristin trú
var orðin verulega útbreidd víða í
Evrópu áður en hin svonefnda Rómar-
kristni kom til sögunnar. Þannig er það
tvímælalaust viðurkennt, að t. d. á Bret-
landi voru menn kristnir áður en ka-
þólsk kristni barst þangað, og stafaði sú
foma kristni frá lærisveinum Krists, og
öðmm, er þeim liöfðu fylgt, og flutt
höfðu kristnina til fjarlægra landa. Um
þetta mætti skrifa langt mál og færa fyr-
ir því mörg rök, og helir }>að raunar
oft verið gert hér í Dagrenningu. Kirkj-
an — engin deild hennar, né heldur
hún öll í heild — er ekki neinn „andleg-
ur ísrael“. Sá „ísrael“ er ekki til, heldur
aðeins hugarburður. Hins vegar er
ísraelsþjóðin til enn í dag og sögu henn-
ar er hægt að rekja allt til vorra tíma.
ef menn fást til að hafna hinum heimsku-
legu skoðunum, sem eru alveg að eyði-
leggja söguvísindi nútímans.
Hinir fyrstu kristnu íslendingar, sem
sögur vorar greina frá, voru ekki Róm-
arkristnir lieldur höfðu kristni sína frá
fmmkristninni eins og hún hafði breiðst
út til Bretlands og annama Evrópu-
landa. Frásögnin af skírn Ólafs konungs
Tryggvasonar í Heimskringlu er greini-
leg sönnun þess, að hann hefir verið
skírður af manni (,,spámanni“), sem til-
heyrt hefir fmmkristninni, en ekki
hinni kaþólsku kirkju, sem þá var tæp-
ast búin að festa rætur á Englandi.
Það er, að mínum dómi, mikil nauð-
syn að fólk átti sig á þessu vandasama
viðfangsefni: Kirkjan er söfnuður
Krists, en enginn „andlegur ísrael“.
Hún á að vera opin öllum mönnum og
öllum Jrjóðum, sem vilja gerast læri-
sveinar Krists og fylgjendur. ísraels-
Jjjóðin er nú liins vegar þjóðafjölskylda.
Gyðingarnir, sem nú eru að mynda ríki
í Palestínu, eru að nokkru leyti — en
aðeins að nokkru leyti — ein liinna fornu
ættkvísla ísraels — Júdaættkvíslin. —
Hinar ættkvíslirnar hljóta að vera til, og
em nú kunnar orðnar, Jró „fræðimenn"
svonefndir vilji ekki enn viðurkenna þær
staðreyndir.
PÝRAMÍDINN MIKLI.
Því verður ekki neitað, að það hefir
haft verulega þýðingu fyrir Jrað kenn-
DAGRENNING g.