Dagrenning - 01.12.1958, Page 8
ingakerli, sem Dagrenning hefir haldið
uppi, hversu þeim spádómsþýðingum,
sem byggðu á útreikningum á Pýramíd-
anum mikla, hefir skeikað.
Eins og margoft hefir verið rætt í
þessu riti, hefir sú skoðun verið að ryðja
sér mjög til rúms meðal þeirra manna,
sem fást við að reyna að skýra spádóma
Biblíunnar, að milli þeirra og ltins
furðulega mannvirkis, Pýramídans mikla
í Egyptalandi, mundi vera mjög náið
samband. Því er haldið fram, að Pýra-
mídinn mikli sé að verulegu leyti „Bibl-
ian í steini“, eins og komist hefur verið
að orði, og er þá átt við það, að í
hinni nákvæmu, vísindalegu byggingu
þessa furðulega mannvirkis, felist, á
stærðfræðilegu dulmáli, þýðing tíma-
talsspádóma Biblíunnar, en þeir eru
margir. Það eru nú yfir hundrað ár síð-
an menn veittu þessu fyrst atliygli og
allan þann tíma hafa margir mikilhæfir
menn lagt mikla vinnu í þessar rann-
sóknir.
Nú hefir það sýnt sig, að útreikning-
ar þessara manna hafa ekki staðizt, a.
m. k. ekki á þann hátt, sem þeir sjálfir
ætluðust til. Ákveðin ártöl, sem áttu að
tákna viss merkileg tímamót eða at-
burði, sem menn höfðu vænst að gerð-
ust, og um er spáð í ritum Biblíunnar,
gerðust ekki á þeim tíma, sem búist var
við, a. m. k. ekki með þeim hætti sem
menn höfðu gert ráð fyrir. Þegar slíkt
kemur fyrir er ekki nema von, að áhug-
inn dofni. Því fæstir hafa aðstöðu eða
tíma til að rekja slík mál til dýpstu
róta, eða kynna sér í hverju mistökin
liggja, og svo hefir farið í þessu efni, al-
mennt talað. En þrátt fyrir þessi mistök,
sem enginn neitar að átt hafi sér stað,
er það þó óhagganleg staðreynd, að í
öllu því, sem mestu máli skiftir, hafa
þessar spámælinga-þýðingar reynzt rétt-
ar. Það má því slá því alveg föstu, að
milli hins stærðfræðivísindalega fyrir-
bæris, Pýramídans mikla, og spádóma
Biblíunnar, er greinilegt samband, þó
enn liafi ekki tekizt að leysa þær gátur
til fulls.
Það er einnig mín skoðun og sann-
færing, að ýmsir þeirra, sem mest og
bezt fást við að kanna þessi mál, láti
um of stjórnast af jjeirri löngun að sjá
spádóma Ritningarinnar rætast með
þeim hætti, sem þeir sjálfir hafa liugsað
sér að yrði, frekar en að vera því við-
búnir, að allar spádómsþýðingar geti
reynzt rangar, þó að spádómurinn sjálf-
ur sé og verði réttur.
Mér finnst augljóst af minni litlu
reynslu í þessum málurn, að tákn Pýra-
mídans, sem greinilega eru sýnd, marki
ávallt sérstök tímamót, sem hafi heims-
sögulega þýðingu, og engum spádóms-
þýðanda geti til lmgar komið hin rétta
þýðing spádómsins löngu áður. Þannig
var þetta t. d. með ártalið 1954. Allir
pýramídafræðingar, undantekningar-
laust, töldu að það ártal — og tímabilið
allt fram til 1954 — táknaði endalok
„hinnar miklu Babylonar“, þ. e. kollvörp-
un hinna satanisku skipulagshátta vorra
tíma. En þetta reyndist rangt. Hins
vegar markar allt þetta tímabil — og þó
alveg sérstaklega ártalið 1954 — upphaf
nýrrar aldar hér á jörð — atómaldarinn-
ar — með tilkomu vetnissprengjunnar,
sem fyrst var sprengd í júnímánuði
1954. Þessi stórfelldu tímamót sýndi
Pýramídinn mikli, þó engum þeim
manni, sem reyndi að þýða spádóminn,
kæmi þetta til hugar. Og svo stórkost-
leg eru þessi tímamót, að nú í árslokin
1958 er um það rætt í fullri alvöru að á
árinu 1959 muni takast að senda menn
6 DAGRENNING