Dagrenning - 01.12.1958, Side 19

Bandaríkin. Hér er mikið umliugsunai-
efni á ferðinni, því í áætlun „leynistjóm-
arinnar“ gegna Bandaríkin tvímælalaust
sama hlutverki nú og Þýzkaland gegndi
fyrir síðari heimsstyrjöldina.
KÍNA OG BRETLAND.
En það er mikill misskilningur ef
menn láta blekkjast af auglýsingastríði
Rússa og Bandaríkjanna, því í heimin-
um eru tvö stórveldi önnur, sem taka
þeim fram um flest, þegar á allt er litið.
Þessi stórveldi eru Kína og Brezka sam-
veldið. Margir glöggskyggnir stjórnmála-
menn erlendir telja að þess verði ekki
langt að bíða að Kína taki við forustu-
hlutverki kommúnismans af Sovétríkj-
unum, og það er vissulega rétt, að ýmis-
legt bendir til að það geti gerzt fyrr en
varir. Aður en þessi ökl er öll er líklegt
að Rússland verði orðið leppríki Kína.
Svipað er að segja um Bandaríkin og
Bretland. Án samvinnu og styrks frá
Brezka heimsveldinu væru Bandaríkin
ekki megnug þess að halda uppi neinu
forystuhlutverki þrátt fyrir auðæfi sín og
tækni. Bandaríkin finna enn til minni-
máttarkenndar gagnvart Bretlandi og
vilja því reyna að gera veg sinn meiri en
þess. Enginn efi er á því, að í Banda-
ríkjunum eru margir, sem vildu gera
einhvers konar bandalag við Sovétríkin
í þeim tilgangi, „að reyna að tryggja
heimsfriðinn" — þ. e. reyna að tryggja
þessum tveimur þjóðum yfirráðaaðstöðu
urn alla jörð. En sá draumur getur ekki
rættst, vegna Kína annars vegar og Breta
liins vegar. Fyrr eða síðar mundu þessar
þjóðir brjóta af sér okið og engin trygg-
ing er fyrir því að „ekkiárásarsáttmáli"
Bandaríkjanna og Rússa, sem nú yrði
gerður, yrði haldbetri en sá sem Þjóð-
verjar og Rússar gerðu á sínum tíma.
Fyrir kommúnistum í Kreml vakir nú
það, að fá slitið leyfar þeirra tengsla sem
enn eru milli Breta og Bandaríkjamanna.
Ef það tækist teldu Rússar sig eiga alls
kostar við Evrópuþjóðirnar og mundu
leggja þær undir jámhæl sinn eina af
annarri — allar nema Breta — eins og
Hitler tókst einnig um tíma. En í öll-
um þessum útreikningum skjátlast
,,leynistjórninni“ í einu veigamiklu at-
riði, nefnilega því, að ,,leynistjórnin“
sjálf er stjóm þeina, sem „segjast vera
Gyðingar en eru það ekki heldur ljúga“,
en Bretar og Bandaríkjamenn og aðrar
vestrænar Evrópuþjóðir eru „hinn sanni
Israel“, sem er undir vernd Guðs. Á þessu
skeri stranda að lokum allar hinar opin-
lteru og duldu fyrirætlanir „samkund-
unnar.“
BYLTINGIN í FRAKKLANDI.
í síðasta hefti Dagrenningar var vikið
að stjórnarbyltingu þeirri sem fram fór
í Frakklandi á s. 1. sumri, er Frakklands-
forseta tókst á síðustu stundu að afstýra
blóðugri byltingu þar í landi með þeim
einkennilega hætti, að láta alla stjórn-
málaflokka, nema kommúnista, beygja
sig til stuðnings við þá hugmynd, að fela
de Gaulle fullkomið alræðisvald í öll-
unr málum Frakklands urn sex mánaða
tíma.
Nú er þessu bráðabrigða valdatíma-
bili de Gaulle lokið. Stjórnarskrárbreyt-
ing hefir farið fram, sem tryggir meiri
festu í ríkisstjórninni, eykur verulega
vald forsetans, en kosningafyrirkomulag-
ið er þó jafn ranglátt og það var áður eða
öllu verra, þó upp hafi verið tekin ein-
menningskjördæmi í stað stórra kjör-
dæma og hlutfallskosninga sem áður
DAGRENNING 17