Dagrenning - 01.12.1958, Side 26

únisti þegar á reyndi, heldur rétttrúaður
Moskovíti, eins og allir þeir vissu að
hann var, sem bezt þekktu manninn.
Hans hlutverk átti aldrei að verða það,
að sprengja kommúnistaflokkinn til
hagsmuna fyrir Framsókn og samstarfs-
flokk hennar, heldur hitt að sundra
þjóðinni sem mest, og skapa sem mesta
árekstra milli íslendinga og annarra vest-
rænna þjóða, auk þess sent hann átti að
binda ísland sent föstustum fjárhagsf jötr-
um við Rússland og leppríki þess. Allt
þetta hefir tekist með svo mikilli prýði
að furðu sætir. Þegar nú „vinstri stjórn-
in“ fer frá er ástandið þannig:
Sú vinátta og hið gagnkvæma traust
sem myndast hafði við Bandaríkin er far-
ið vegna uppsagnar okkar á herverndar-
samningnum, og síendurtekinna óvildar-
aðgerða í garð Bandaríkjamanna, og all-
ar framkvæmdir, sem fyrirhugaðar voru
í samstarfi við Bandaríkin, eru hættar,
joar með taldar miklar vegagerðir, flug-
vallagerðir og hafnargerðir, sent Banda-
ríkjamenn hugðust hafa hér. Tekjumar
af Keflavíkurflugvelli fara síminnkandi
og Bandaríkjamenn stefna að því að geta
yfirgefið hér allt og fengið sér aðrar bæki-
stöðvar.
Islendingar eru komnir í styrjöld við
Bretland vegna þvergirðingsháttar og
heimskulegrar meðferðar á landhelgis-
málinu, þar sem neitað hefir verið að
ræða við Breta um málið og þess vegna
útilokað að það gæti fengið nokkta lausn,
ltvorki til bráðabrigða né endanlega. Það
er algjör blekking að „aðrar þjóðir“ en
Bretar hafi viðurkennt tólf mílna land-
helgina hér. Það hefir engin þjóð við-
urkennt hana, þó þær hafi, meðan deil-
an við Breta stendur yfir, bannað skip-
um sínum að veiða nær landi en tólf
mílur. Fyrir Lúðvíki Jósefssyni og
kommúnistaflokknum vakti ekki að fá
landhelgina færða út — það var þeim al-
gjört aukaatriði. — Hitt var þeim aðal-
atriði að koma af stað sem mestum fjand-
skap og sem mestri misklíð milli íslend-
inga og Breta og æsa fólkið í landinu til
óhappaverka, sem leitt gætu jafnvel til
hernaðarátaka eða annarra stórvand-
ræða í sambúð íslands og nágranna
þeirra. Og þetta hefir tekist — jafnvel
betur en kommúnistar munu hafa gert
ráð fyrir.
Hér er svo ótalið það sem e. t. v. verð-
ur verst að lagfæra, en það er að um 70%
af útflutningsverzlun þjóðarinanr er nú
komin austur fyrir tjald, og aðeins um
vöraskiftaverzlun að ræða. Við þetta
bætist svo það, að kommúnistum hefir
tekist á þessum tíma að koma sínum
mönnum fyrir í mörgum þýðingarmikl-
um trúnaðarstöðum í þjóðfélaginu, s. s.
í bönkunum, ráðuneytunum, Háskólan-
um og víðar.
Af þessu er augljóst að íslenzkum
kommúnistum og hjálparliði þeirra hefir
tekist á þeim rúmum tveimur árum, sem
þeir hafa haft valdaaðstöðu á íslandi, að
vinna húsbændunum í Moskvu meira
gagn en hægt var að ætlast til af þeim í
öndverðu. Lokaáfanginn er þó enn eft-
ir, en hann er sá að losa ísland úr Atlants-
hafsbandalaginu og láta það vanefna og
svíkja allar skuldbindingar, sem það hef-
ir tekist á hendur sem vestræn lýðræðis-
þjóð, koma hér á mannvígum og fang-
elsunum að austrænum sið og innlima
fsland í leppríkjakerfi Sovétríkjanna.
Þegar komið var að þessum áfanga brast
bæði Framsóknarmenn og Aþýðuflokk-
inn kjarkinn til að fylgja kommúnistum
lengra út í foraðið. Þar er að leita hinna
réttu orsaka þess, að „vinstri stjómin"
baðst lausnar nú í desember.
24 DAGRENNING