Dagrenning - 01.12.1958, Page 48

nægjandi skýringu á því, hvers vegna
þeir, sem þátt tóku í uppgreftrinum,
hrundu niður meS svo skjótum og und-
arlegum hætti.
Hinir hálærðu vísindamenn urðu, eft-
ir langa töf og ýmis konar varnagla, að
viðurkenna, að eitthvað kynlegt gæti
verið þarna á ferð. Það þótti til dæmis
ekki óhugsanlegt, að prestarnir, sem
smurðu hina látnu konunga, hefðu látið
eiturefni í viðarkvoðuna og olíuna, sem
átti að verja líkin rotnun. Þetta gátu
verið sterk eiturefni, sem menn þekktu
ekki nú á dögum, og hefðu getað haldið
krafti sínum í árþúsundir í nægilega
ríkum mæli til þess að verða þeim mönn-
um að bana, er þá snertu á smyrlingn-
um.
Bulgarini prófessor bar fram mjög
djarflega tilgátu. Hann taldi sem sé
hugsanlegt, að fyrir 3000 árum hefðu
Egyptar þekkt geislaverkanir úraníums,
og því stráð úraníumryki á gólf grafar-
innar, áður en þeir innsigluðu hana, til
þess að tortíma þeim, er þar kynnu að
leita inngöngu. Þannig hefðu þeir þegar
í upphafi lagt fram sinn hlut til þess,
að „formæling faraós“ yrði að áhríns-
orðum.
FÓRNARLÖMBUNUM FJÖLGAR.
Þræturnar um þetta héldu áfram.
Hvert sinn, sem nýtt og dularfullt
duðsfall bar að höndum, sá annar aðil-
inn þar nýja staðfestingu á kenningu
sinni um „formælingu faraós“, en hinn
aðilinn beitti öllum ráðum til þess að
reyna að sanna að ekkert samband væri
á milli hinna einstöku sorgaratburða.
Eh meðan þessu fór fram, hélt dauðinn
áfram að sækja ný og ný fórnarlömb.
George Jay Govld, vinur hins hug-
djarfa Carnavons lávarðar, dó fáeinum
dögum eftir að hann skoðaði gröf Tut-
Ank-Amons.
Egyptalands-fræðingurinn Arthur
Welgall dó úr illkynjaðri, „ókenndri
hitasótt".
Starfsbróðir hans, Archibald Douglas
Reid, dó skyndilega, þegar hann var í
þann veginn að taka röntgenmynd af
smyrlingnum.
Margir dóu einnig af þeim innfæddu
mönnum, sem aðstoðuðu við flutning
kistunnar og að koma hinum fundnu
gripum fyrir.
Þeir, sem héldu fram kenningunni um
„formælingu faraós“, gátu einnig bent
á eitt atriði enn máli sínu til stuðn-
ings:
Það hafði áður komið fyrir í sam-
bandi við fund egypzkrar konungsgraf-
ar, að hver óheillaatburðurinn rak ann-
an, bæði stórir og smáir. Þá dóu margir
vísindamenn á stuttum tíma, einmitt
meðan þeir voru að vinna úr þeim gögn-
um, er þá fundust.
Að lokum var smyrlingurinn seldur
til Ameríku. Honum var séð fyrir fari
með stórskipinu Titanic, en örlög þess
skemmtiferðaskips eru öllum kunn. Það
rakst á ísjaka og með því fórust 1500
manns.
SMYRLINGSHÖND
VELDUR ÓGÆFU.
í þessu sambandi þykir rétt að segja
stuttlega frá tveimur tilfellum, þar sem
smyrlingshönd og skorpinn fingur
egypzkrar konungsmúmíu hafa leikið
dularfullt hlutverk.
Sumarið 1908 fékk kona iðnaðar-
manns nokkurs í Wien múmíuhönd að
gjöf frá æskuvini sínum, sem hafði
ferðazt til Afríku og vildi gefa henni
46 DAGRENNING