Morgunblaðið - 30.01.2015, Síða 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. JANÚAR 2015
✝ Benedikt Ja-sonarson
kristniboði fæddist
í Reykjavík 25. júní
1928. Hann lést á
Dvalar- og hjúkr-
unarheimilinu
Grund 19. janúar
2015.
Foreldrar hans
voru Ingibjörg Vil-
borg Benjamíns-
dóttir, d. 30.9.
1988, og Jason Sigurðsson
kaupmaður, d. 15.7. 1985. Syst-
ir Benedikts, Jóhanna, fæddist
1927 en dó aðeins 8 mánaða
gömul.
Hinn 11. sept-
ember 1954 kvænt-
ist Benedikt eft-
irlifandi eiginkonu
sinni, Margréti
Hróbjartsdóttur, f.
18.2. 1932. Þau
misstu sín eigin
börn, en Guð gaf
þeim yndisleg eþí-
ópsk börn. Þau
fengu aðeins að
ættleiða einn
dreng úr þeim stóra hópi og
heitir hann Senbeto Ingi Bene-
diktsson. Hann er orðinn 24
ára.
Benedikt hlaut góða mennt-
un á kristniboðsskóla í Ósló í
Noregi í sex ár. Að því loknu
starfaði hann hjá Sambandi ísl.
kristiboðsfélaga hér á Íslandi í
nokkur ár þar til þau hjónin
voru send til Konsó í Suður-
Eþíópíu. Þar voru þau sam-
fleytt í fimm ár, sem fyrsta
starfstímabil. Starfið fólst í
boðun Guðs orðs, fræðslu fyrir
börn og fullorðna, hjúkr-
unarstörfum og hjálparstörfum
margskonar. Þau fóru aftur til
Eþíópíu í tvígang í þrjú ár í
senn og einnig til Senegal í
Vestur-Afríku í þrjú ár. Eftir
heimkomuna starfaði Benedikt
við ýmis störf bæði hér heima
og í Noregi. Hann var vel máli
farinn, skáldmæltur og glett-
inn. Kom vel fyrir sig orði bæði
í ræðu og riti.
Útför Benedikts verður gerð
frá Hallgrímskirkju í dag, 30.
janúar 2015, kl. 13.
Þessi orð skrifa ég í þakklæti
fyrir samleiðarspor með Benedikt
Jasonarsyni mági mínum.
Fyrst kynntist ég Benna eins
og hann var kallaður þegar systir
mín, Margrét, og hann fóru að
draga sig saman. Áður hafði ég
þekkt hann af afspurn, þegar
hann var á kristniboðsskóla í Nor-
egi. Áhugi fyrir kristniboði var
þeim sameiginlegur og ung fóru
þau utan til þeirra starfa í Eþíóp-
íu. Í Konsó var heimili þeirra og
starfsvettvangur til margra ára.
Ég naut þeirrar gleði að dvelja
þar hjá þeim um nokkurn tíma.
Þar kynntist ég samfélaginu sem
þau lifðu í og starfi þeirra, og fann
ég að þar var gott að vera.
Benni naut þar sinna bestu
hæfileika og kosta með þessu
góða fólki. Einn af hans kostum
var æðruleysi og rósemi. Hann
gat setið langtímum saman á
spjalli við heimamenn. Hann var
söguglaður og gamansamur grall-
ari og brandarakarl og skemmti-
legur í samræðum. Hann gaf sér
tíma til þess að setja sig inn í að-
stæður fólks til að skilja þeirra
stöðu og hugsun ásamt því að
læra málfar þeirra. Hann var
ráðagóður og góðviljaður friðar-
sinni og einstaklega góður mála-
maður. Það er eiginleiki sem kom
sér vel í starfi hans meðal annarra
þjóða.
Konsómenn kölluðu Benna
„Abba Konsó“, það viðurnefni
segir meiri sögu en ég kann að
segja, en í því felst bæði virðing
og viðurkenning.
Mér var eitt sinn boðið inn á
heimili vina þeirra úti í þorpi upp í
fjallshlíðinni í Konsó. Þar hitti ég
gamlan mann sem nefndur var
Abba Gando. Hann fræddi mig
um ýmislegt og meðal annars
sagði hann: „Jasonarson kenndi
okkur um trúna í friði. Guð sendi
fólk frá ykkar þjóð til að færa okk-
ur ljósið. Við vorum í andlegu
myrkri. Hann útvaldi okkur og
sendi ykkar fólk.“ Fullorðna
gamla andlitið hans ljómaði þegar
hann stóð upp og kvaddi mig um
leið og hann sagði: „Skilaðu
kveðju til þeirra sem sendu okkur
Guðs orð.“
Þau voru send Magga og Benni
og nú hefur Benni verið kallaður
heim. Eftir langan og góðan ævi-
dag kveð ég mág minn, Benna
Jas., í hjartans þakklæti. Elsku
kæra systir mín, við Kalli sam-
hryggjumst þér.
Megir þú finna „að Guð er oss
hæli og styrkur, örugg hjálp í
nauðum.“
Þín elskandi systir
Helga Steinunn.
Kveðja frá kirkjunni í Konsó
Kristið fólk í Konsó kom saman
til að minnast Benedikts Jasonar-
sonar um síðustu helgi. Hann
kvaddi í skyndi, hann Benedikt,
sem var faðir Konsó, kennari, pré-
dikari, andlegur leiðtogi, sálgætir,
vinur og traustur bróðir sem við
áttum að. Við þekkjum ekki alla
vegi Guðs en þökkum honum fyrir
að kalla þjón sinn heim til sín.
Hann barðist trúarinnar góðu
baráttu hér á meðal okkar og með
lífi sínu öllu.
Nú er allt orðið miklu betra hjá
honum en sorgin fyllir Margréti,
fjölskylduna og okkur öll. Megi
friður Guðs fylla okkur þegar
sorgin sækir á. Við biðjum fyrir
ættingjum og vinum. Góður Guð
huggi okkur og fylli af friði Drott-
ins sem er æðri öllum skilningi.
Engida Kusia.
Benedikt Jasonarson kristni-
boði hefur kvatt okkur. Kallið
kom snöggt þótt hann hafi lengi
glímt við heilsubrest. Með Benna
er farinn góður drengur og hæfi-
leikaríkur maður á mörgum svið-
um. Ungur að árum fékk hann
köllun til að gerast kristniboði.
Hann fór ásamt félögum sínum til
Noregs og lagði þar stund á nám í
guðfræði og kristniboðsfræðum.
Alls staðar kepptist Benni við að
ná sem bestum tökum á tungu-
málinu og talaði þau betur en
flestir aðrir. Hann var sem Eþíópi
á meðal Eþíópa. Umfram allt var
hann kristniboði sem bar frelsara
sínum vitni með orðum sínum, af-
stöðu og verkum.
Benedikt og Margrét voru vígð
sem kristniboðar og héldu til
starfa í Konsó í Eþíópíu árið 1957,
á upphafsárum starfsins þar.
Húsakostur var lítill og lélegur,
svæðið mjög einangrað frá um-
heiminum þar sem vegakerfið var
lítið og lélegt, ekki síst þegar tók
að rigna. Starfið var á byrjunar-
reit og krefjandi og það gerði
þeim enn erfiðara fyrir að þurfa
að hella sér út í starfið án þess að
læra tungumál heimamanna áður.
Starfstímabilin urðu fleiri í
Eþíópíu og m.a. kenndi Benni á
biblíuskólanum í Gídole en á með-
an sinnti Margrét hjúkrunar-
störfum og fleiru. Eitt starfstíma-
bil voru þau í Senegal. Síðast
störfuðu þau í Konsó á tíunda ára-
tugnum sem var jafnframt síð-
ustu árin sem kristniboðar voru á
staðnum, þar með var starfið al-
farið komið í hendur heima-
manna. Það fór vel á því, enda
fékk Benni á sínum tíma viður-
nefnið „faðir Konsó“ vegna þess
hve mikinn þátt hann átti í því að
ryðja brautina og leggja grunninn
að nýrri framtíð, framtíð í nafni
Jesú Krists meðal þjóðflokks sem
tilbað Satan og var á margan hátt
í fjötrum hins illa. Fjöldi fólks
snerist til kristinnar trúar vegna
þess að það sá með eigin augum
að Jesús er sterkari en Satan.
Benedikt og Margrét boðuðu
heimamönnum hinn krossfesta og
upprisna frelsara Jesú Krist sem
brýtur hlekki og leysir fjötra. Í
þeim umbreytingum og þeirri
trúarvakningu sem varð í Konsó
féll það í hlut Benna m.a. að
tryggja framtíð kirkjunnar og
starfsins almennt. Hann var ekki
kominn til að byggja hús heldur
lifandi kirkju. Hann skipulagði
starfið og lagði grunninn að vexti
og viðgangi kirkjunnar á komandi
árum auk þess sem sýn hans var
skýr á mikilvægi uppfræðslu og
þjálfunar heimamanna. Hann var
kominn til að efla þá og styrkja til
starfa. Alltaf hafði Benni tíma til
að ræða við samstarfsfólk, nem-
endur og aðra sem vildu fræðast
og fá að vita meira eða geta spurt.
Slíkur eiginleiki er afar dýrmæt-
ur í Afríku og endurspeglar
hversu mikils hann mat sam-
ferðafólk sitt í framandi menn-
ingu.
Hér heima var Benedikt öflug-
ur talsmaður kristniboðsins og
góður fræðari og prédikari. Hann
sat um tíma í stjórn Salts ehf. út-
gáfufélags, m.a. með undirrituð-
um, og tengdist útgáfu nokkurra
bóka, enda bókamaður mikill.
Stjórn Kristniboðssambandsins
og vinir kristniboðsstarfsins
þakka þjónustu hans á kristni-
boðsakrinum og á Íslandi. Megi
vitnisburður hans um Jesú lifa
áfram meðal okkar. Drottinn
blessi minningu Benedikts.
Ragnar Gunnarsson.
Ég kynntist fyrst þeim hjón-
um, Möggu og Benna, eins og þau
voru alltaf kölluð á okkar heimili,
þegar þau komu sem gestir for-
eldra okkar systkinanna á ferðum
sínum á vegum Kristniboðssam-
bandsins til að segja frá kristni-
boðinu í Konsó á samkomum í
Zíon á Akureyri á ofanverðum 6.
áratugnum. Magga, þessi glæsi-
lega kona, sem söng svo fallega,
og Benni svo glettinn við okkur
systkinin voru ávallt aufúsugestir
hjá okkur og alltaf tilhlökkunar-
efni að fá þau í heimsókn. Á 7.
áratugnum komu þau af og til líka
norður og einhvern veginn, þrátt
fyrir tiltölulega lítil kynni, urðu
tengslin sterk. Kristið fólk finnur
þetta svo vel þegar það kemur
saman, þennan sérstaka kærleika
sem heldur gegnum þykkt og
þunnt.
Ég fylgdist síðan með þeim úr
fjarlægð í langan tíma, en alltaf
var þessi þráður þarna. Og þá
sjaldan við hittumst á mannamót-
um fundum við þetta svo vel.
Benni hafði 17 ára að aldri ver-
ið einn af stofnfélögum Gídeon-
félagsins árið 1945. Ári síðar fór
hann ásamt Felix Ólafssyni til
náms við kristniboðsskólann á
Fjellhaug í Noregi, þar sem þeir
námu í fjögur ár. Í sumarfríum
sýndi Benni þá trúmennsku við
félagið að mæta á fundi þess og
hafði þá jafnvel með sér erlenda
gesti, t. d. Íslandsvininn Trygve
Bjerkrheim skáld, ritstjóra og
síðar kennara við Fjellhaug skol-
er. Að námi loknu starfaði hann
fyrir Kristniboðssambandið, m.a.
sem ferðaprédikari þar til þau
hjónin fóru út sem kristniboðar til
Konsó í Eþíópíu.
Samkvæmt reglum Gídeon-
félagsins, sem er leikmannafélag,
varð Benedikt að hætta sem fé-
lagi þegar hann var vígður til
kristniboða, en þegar hann hafði
lokið störfum gekk hann aftur til
liðs við félagið og var félagi þess
til dauðadags.
Trygve Bjerkrheim kynnt-
umst við fjölskyldan líka lítillega
þegar við vorum veturlangt á
Fjellhaug þar sem foreldrar okk-
ar stunduðu nám veturinn 1959-
60. Þar kynntumst við m.a. þeim
sálmi hans, sem síðan hefur verið
í uppáhaldi hjá mér: „Det er makt
i de foldede hender“, sem hann
samdi árið 1955. Þennan sálm
þýddi Benedikt fljótlega: „Bæn er
máttur í magnþrota höndum“, og
ég man þegar ég heyrði hann
sunginn fyrst á íslensku. Þetta er
að mínu mati einn af bestu bæna-
sálmum sem til eru á íslenska
tungu og leyfi ég mér að birta hér
þriðja erindið og kór:
Bæn er máttur, af Guði þér gefinn
hann mun grátinn þér þerra af brá.
Burtu hrakinn sé óttinn og efinn.
Treystu orðum hans, svar muntu fá.
Að hann gleymir þér ei muntu senn fá
að sjá.
Brátt mun svarið hans berast til þín.
Því hans tállausu loforð þú treyst getur á
og hans trúfesti er aldregi dvín.
Fyrir hönd Gídeonfélagsins á
Íslandi þakka ég Benedikt Jason-
arsyni trúmennsku hans og
stuðning öll þessi ár, bæði meðan
hann var og mátti vera fé-
lagsbundinn og líka þann tíma
sem hann þurfti að standa utan fé-
lagsins. Við systkinin, Ingibjörg
og Margrét, þökkum einnig hin
góðu kynni. Jafnframt færum við
eftirlifandi eiginkonu hans, Mar-
gréti Hróbjartsdóttur, syni
þeirra, Senbeto Inga Benedikts-
syni, og öðrum aðstandendum
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Böðvar Björgvinsson
framkvæmdastjóri
Gídeonfélagsins á Íslandi.
Sjá, hvítir bíða akrar,
en vantar verkamenn,
sem vilja Guði hlýða,
því kall hans hljómar enn.
Það kjósa flestir fremur
að fylgja eigin þrá,
þótt deyi dýrar sálir,
sem Drottinn vildi ná.
Þannig orti Benedikt Jasonar-
son kristniboði til íslenskrar
æsku, um ákall til kristniboðs-
starfa.
Sjálfur svaraði Benedikt þessu
kalli fyrir meira en sextíu árum í
orðunum:
Minn lausnari og Drottinn,
ég fús og glaður fer,
æ fyll mig þínum anda,
ég boðberi þinn er.
Ég þrái heitt, ó, herra,
að hlýðnast einum þér,
svo fleiri lof þér ljóði,
því lof þér einum ber.
Þau hjónin Benedikt og Mar-
grét Hróbjartsdóttir hjúkrunar-
fræðingur voru meðal frumkvöðla
að kristniboðsstarfi Íslendinga í
Konsó í Eþíópíu um miðja síðustu
öld. Svo sannarlega syngja marg-
ir Konsómenn Guði lof í ljóði fyrir
störf þeirra hjóna. Benedikt hafði
hlotið grundvallaða og fjalltrausta
uppfræðslu á kristniboðsskólan-
um á Fjellhaug í Ósló um sex ára
skeið. Má nærri geta að maður
með slíkan bakgrunn hafi haft af
miklu að miðla, sem auðvitað
reyndist líka raunin.
Benedikt var skarpgreindur,
víðsýnn, fróður og víðlesinn svo að
af bar, auk þess að vera geysimik-
ill málamaður.
Benedikt sáði Guðsorði í gljúp
hjörtu Konsómanna í orði, athöfn
og með veru sinni og í bæn, með
blessunarlega miklum árangri.
Hann náði vel til tilheyrenda með
sinni fallegu og ómþýðu rödd.
Þau hjónin voru svo sannarlega
samhent í þessu starfi sínu og létu
deigan aldrei síga, en Margrét var
margra manna maki í vinnu og
farsælu hjúkrunarstarfi þar úti.
Að upplagi og eðlisfari voru
þau gædd umhyggju og væntum-
þykju fyrir fólki almennt og ekki
síst fyrir smælingjunum og þeim
sem minna máttu sín á einhvern
hátt.
Kristniboðsvinir og fylgjendur
Krists kveðja í dag einn af sínum
mikilhæfu sonum.
Blessuð sé minning Benedikts
Jasonarsonar kristniboða og megi
Guð vaka yfir ávextinum af starfi
þeirra hjóna í bráð og lengd.
Bjarni Árnason og
Björn G. Eiríksson.
Benedikt
Jasonarson
Ýmislegt
2 NÝIR LITIR - gamalreynt snið
Teg. 11001 - í stærðum 80-95 CDE á
kr. 5.700 - buxur við á kr. 1.995.
Teg. 11007 - vel fylltur, stækkar þig
um númer! Fæst í 70-85B og 75-85C
á kr. 5.700 - buxur við á kr. 1.995.
Teg. 11008 - laufléttur í 70-85B og
75-85C á kr. 5.700 - buxurnar í stíl á
kr. 1.995.
Póstsendum.
Laugavegi 178, sími 551 3366.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Þú mætir – við mælum og
aðstoðum.
www.misty.is
– vertu vinur
ÚTSALA - ÚTSALA - ÚTSALA!
20-70% AFSLÁTTUR
TIL DÆMIS ÞESSIR:
.....OG MARGIR FLEIRI!
Nú er útsala í Misty-búðunum. Fullt
að vönduðum skóm á frábæru verði:
3.500 og 5.500.
Komið og gerið góð kaup!
Komdu og líttu á úrvalið
hjá okkur!
Sími 551 2070.
Opið mán.-fös. 10–18,
laugardaga 10–14.
Góð þjónusta – fagleg ráðgjöf.
www.mistyskor.is
Erum einnig á Facebook.
Smáauglýsingar
Húsnæði íboði
ÍBÚÐ Á ARNARNESI - GARÐABÆ
Ca. 80 fm 2ja herbergja glæsileg íbúð
á jarðhæð við sjávarsíðuna.
Sérinngangur og bílastæði. Leigist
rólegum og reyklausum einstaklingi
eða pari (ekki börn). Gæludýr ekki
leyfð. Leigist á 160 þús. kr. á mán.,
rafmagn og hiti innifalið. Húsgögn
geta fylgt.
Uppl. í síma 867 4822 og 554 5545.
Okkar kæri
móðurbróðir, Sig-
tryggur, eða Diddi
eins og hann var
ævinlega kallaður, hefur nú
kvatt okkur tæplega 85 ára
gamall. Diddi ólst upp og bjó
lengstum í Samkomugerði II í
Eyjafjarðarsveit þar sem hann
tók við búi af afa okkar og
ömmu, Jóni og Rósfríði. Hann
var bóndi í Samkomugerði allt
þar til hann seldi býlið og flutti
ásamt Jóhönnu konu sinni til
Akureyrar fyrir um 15 árum.
Aðeins er rétt um ár liðið síðan
Jóhanna lést.
Við systkinin höfðum sterka
tengingu við sveitina og þær
voru ófáar ferðirnar í barn-
æsku sem við fórum til Didda,
afa og ömmu í sveitinni. Hauk-
ur var auk þess kaupamaður í
mörg sumur og samskipti
þeirra því mikil á þeim tíma.
Diddi frændi var hæglátur
maður og traustur frændi sem
við minnumst með hlýhug.
Hann kom fram við alla, menn
og málleysingja, af sömu virð-
Sigtryggur
Jónsson
✝ SigtryggurJónsson fædd-
ist 22. mars 1930.
Hann lést 16. jan-
úar 2015. Útför
Sigtryggs var
gerð 26. janúar
2015.
ingu. Allir voru
velkomnir í Sam-
komugerði og
gestagangur var
mikill. Hann var
afskaplega þolin-
móður við okkur
krakkana og leið-
beindi okkur við
sveitastörfin af
kostgæfni. Nokkur
af systkinabörnun-
um voru í sveit hjá
Didda, jafnvel árum saman.
Síðustu búskaparárin var son-
arsonur Jóhönnu, Ólafur Jó-
hann, hjá þeim í sveit á sumrin
og ávallt voru miklir kærleikar
með þeim.
Við sendum innilegar sam-
úðarkveðjur til mömmu okkar
og systkina hennar. Einnig
hjartans þakkir og samúðar-
kveðjur til Svölu, systurdóttur
hans og Ólafs Jóhanns sem
voru hans stoð og stytta síð-
ustu árin.
Sæludalur, sveitin best,
sólin á þig geislum helli,
snemma risin seint þú sest,
sæludalur, prýðin best.
Þín er grundin gæðaflest,
gleðin æsku, hvíldin elli.
Sæludalur, sveitin best,
sólin á þig geislum helli.
(Jónas Hallgrímsson)
Haukur, Sigurbjörn,
Rósa og fjölskyldur.