Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.03.2015, Side 8

þýðing hans á bókinni Skáldsagan um Jón & hans
rituðu bréf til barnshafandi konu sinnar þá hann
dvaldi í helli yfir vetur & undirbjó komu hennar &
nýrra tíma eftir Ófeig Sigurðsson kom út þar í
landi.
Búlgörsk samstarfskona hans í þýðingum, Yana
Chankova, var stödd hérlendis fyrir stuttu en þau
Ægir hafa nú einnig gefið út búlgarska þýðingu á
Völuspá en hvert og eitt kvæði er sett fram í stóru
riti á upphaflegu norrænunni, nútímaíslensku og
búlgörsku. Fyrir þremur árum gáfu þau einnig út í
samstarfi Hávamál.
„Völuspá sjálf er ekki stórt kvæði en bókin okkar
inniheldur ýmislegt aukaefni, með efni úr fornsög-
unum sem tengjast kvæðunum. Þetta var mjög krefj-
andi verkefni en virkilega skemmtilegt. Ægir er
ótrúlegur í sínum þýðingum í Búlgaríu og elja hans
þykir aðdáunarverð enda afar dýrmætt að kynna
þennan merka bókmenntaarf fyrir Búlgörum sem
hafa mikinn áhuga á efninu en hafa ekki haft greið-
an aðgang að því nema fyrir tilstilli þýðinga Ægis.“
Íslandsklukkan eftir Halldór
Kiljan Laxness situr nú ofarlega
á öllum bókalistum í Búlgaríu en
hún kom út í búlgarskri þýðingu
fyrir nokkrum mánuðum og er
það jafnframt í fyrsta sinn sem
verk eftir Halldór Laxness er
þýtt á búlgörsku
Það er hinn hálfíslenski Ægir
Einarov Sverrisson, kennari í
nútímaíslensku við norrænudeild
háskólans í Sofiu, sem þýddi verkið. Ægir hefur alla
ævi búið úti í Búlgaríu en haft mikla ástríðu fyrir ís-
lenskunni og lagst í fleiri stórvirki í gegnum tíðina
og má nefna að tæplega hálft ár er síðan búlgörsk
Ægir Einarov er frumkvöðull í Búlg-
aríu í þýðingum á íslenskum verkum.
Yana Chankova hefur þýtt Völuspá og
Hávamál með Ægi Einarov.
MERK ÞÝÐINGARSTARFSEMI Á SÉR STAÐ
Í BÚLGARÍU, FYRST OG FREMST FYRIR
TILSTILLI ÆGIS EINAROVS SVERRISSONAR.
Halldór Laxness kominn til Búlgaríu
Bókakápa Íslands-
klukkunnar á búlgörsku.
8 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29.3. 2015
Ekki er langt síðan hrollur fór um Parísarbúa.Þetta var skömmu eftir að blaðamenn áfranska blaðinu CharlieHebdo, sem birtu
skopmyndir um Múhameðstrú, voru myrtir í Par-
ís og öll Evrópa hafði risið upp til að segja hátt og
skýrt til að árétta samstöðuna: Je suis Charlie, við
erum öll Charlie. Þannig mótmæltum við grimmd-
arverkunum og sýndum samstöðu með frjálsri
fjölmiðlun. Líka fjölmiðlun sem við berum ekkert
sérstaklega mikla virðingu fyrir.
En nú skalf París vegna frétta af mannlausum
loftförum, drónum, sem enginn kunni deili á.
Drónar höfðu sést sveima við Eiffelturninn og
aðrar byggingar í París sem Frakkar líta á sem
þjóðargersemar. Sú tilhugsun að hryðjuverkmenn
væru í þann veginn að komast upp á lag með að
nota mannlaus loftför til að vinna spjöll og myrða
meinta andstæðinga vakti skelfingu.
Þökk sé breska stórblaðinu Guardian þá feng-
um við að vita að nákvæmlega þessi hugsun var í
kolli 13 ára drengs í Jemen, Jahmi að nafni, allar
götur frá því faðir hans og bróðir voru teknir af lífi
í drónaárás. „Ég lifi í stöðugum ótta við dauða-
maskínurnar“ hafði drengurinn sagt á síðum
Guardian, nokkrum mánuðum áður en hann var
sjálfur drepinn með þessum hætti; sprengdur og
brenndur upp til agna með svokallaðri „vítis-
sprengju“ einsog morðtólið heitir á máli höfunda
sinna. Þarna eru semsagt „okkar hryðjuverka-
menn“ að verki. Og engar Je suis Jahmi-göngur.
Bandaríkjamenn hafa undanfarin misseri myrt
mikinn fjölda manna með þessum sprengjuhlöðnu
loftförum, í Pakistan, Sýrlandi, Jemen og víðar.
Fjölmiðlar greina frá því að alltaf segist herinn
vera að drepa hryðjuverkamenn. Það átti Jahmi
litli líka að hafa verið en sannleikurinn er sá, stað-
hæfa ábyrgir fjölmiðlar, að þetta sé hin mesta
firra því hann hafi fyrst og fremst verið lítill þrett-
án ára drengur að smala búfé og oftar en ekki hafi
það verið saklaust fólk eins og hann sem hafi beðið
fjörtjón af sprengjunum.
Þessi morð eru að sjálfsögðu á engan hátt
skárri en þau hryðjuverk sem vestræn ríki halda
nú sem mest á loft og eru framin af hinum villi-
mannlegu ISIS-samtökum.
Ekki veit ég hvort Jahmi átti skyldmenni á
Vesturlöndum, alla vega þó fólk álíka menning-
arlega og sögulega tengt og Vestur-Íslendingar
eru okkur, eða bara tengt eins og manneskjur al-
mennt finna samkennd með manneskjum. Það er
nú samt einu sinni svo að við erum líklegri til að
finna til samkenndar með fólki sem við finnum
einhvern skyldleika með.
Og nú þegar herskarar Vesturlandabúa sem
rætur eiga á þeim svæðum sem helst verða fyrir
barðinu á „okkar hryðjuverkamönnum“ flykkjast í
raðir ISIS, má spyrja hvort þurfi að undrast að
eitthvað geti gengið úr böndum í sálarlífinu hjá
þeim sem samsama sig fórnarlömbum ríkisrek-
inna hryðjuverkamanna frá okkar heimshluta.
Liggur þetta ekki í augum uppi?
Je suis Jahmi
* „Ég lifi í stöðugum ótta viðdauðamaskínurnar“ hafðidrengurinn sagt á síðum Guard-
ian, nokkrum mánuðum áður en
hann var sjálfur drepinn.
ÚR ÓLÍKUM ÁTTUM
Ögmundur Jónasson
ogmundur@althingi.is
#Freethenipple var stjarna dagsins
á Twitter á fimmtudaginn og stöðu-
færslur á Facebook voru sömuleið-
is velflestar tengdar baráttunni fyrir
„frelsun geirvörtunnar“. Margir
lögðu orð í belg, einnig atvinnurek-
endur. Friðjón R. Friðjónsson,
framkvæmdastjóri
KOM almanna-
tengsla skrifaði á
Twitter: „Ég myndi
frekar ráða til
KOM þáttakanda/
skipuleggjanda
#FreeTheNipple
en þann sem gerir lítið úr þessu
beisikk frelsismáli.“
Þóra Tóm-
asdóttir kvik-
myndagerðarkona
sendi skeyti út á
Twitter í gær og
voru skilaboðin
greinilega ætluð
mæðrum sem
voru ósáttar við dætur sínar sem
frelsuðu geirvörtuna á fimmtudag-
inn. Þóra skrifaði: „Daginn eftir
brjóstabyltinguna slut-shame-a
femínískar mæður dætur sínar fyrir
að hafa tekið þátt. Hvað varstu að
hugsa? #FreeTheNipple.“
Það voru jafnvel heilu hljómsveit-
irnar sem sendu út stuðnings-
yfirlýsingar með frelsisbaráttunni.
Hljómsveitin Hjaltalín tístaði:
„Þetta er svo svalt og áhrifamikið.
Endalaus ást og virðing til íslenskra
kvenna!“
Og fjölmiðla-
konan Eva María
Jónsdóttir skrif-
aði á Facebook í
tilefni fimmtudags-
ins: „Í mínu ung-
dæmi voru konur
óragar við að bera
á sér brjóstin: Þær gáfu börnum
sínum að drekka hvar sem var, sól-
uðu sig topplausar og létu brjóstin
líta dagsins ljós, til dæmis ef listræn
útfærsla krafðist þess. Get ég feng-
ið aftur gömlu góðu dagana þar
sem þurfti ekki að berjast fyrir
sjálfsögðum hlut?“ Undir þetta tók
Þorfinnur Ómarsson og spurði í
athugasemd; „Já, hvað gerðist eig-
inlega?“
AF NETINU
Vettvangur