Morgunblaðið - 08.04.2015, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. APRÍL 2015
✝ Ragnhild Jo-hanne fæddist
26. júlí 1924 í Svelvik
í Vestfold, Noregi.
Hún lést á Landspít-
alanum í Fossvogi
27. mars 2015.
Foreldrar hennar
voru hjónin Edvard
og Esther Röed.
Ragnhild var þriðja í
röð sex systkina.
Elst var Gerd, f.
1919, d. 2014, þá Björn, f. 1921, d.
1978, Ruby, f. 1926, d. 1927,
Ruby, f. 1927, d. 2012, og Ivar, f.
1932.
Edvard kom til Íslands árið
1932 en hann var ráðinn til að
kenna Íslendingum loðdýrarækt
og hafa umsjón með loðdýrabúi
er komið var á fót í Garðahreppi,
nú Garðabæ, þar sem Flatahverf-
ið er nú. Fjölskyldan kom síðar til
Íslands, er Ragnhild var 10-11
ára gömul. Dvölin hér á landi
varð lengri en upphaflega stóð til
vegna seinni heimsstyrjald-
arinnar og annaðist Edvard búið
allan rekstrartíma þess eða til
1949. Fjölskyldan bjó í Steinsholti
en staðurinn var oftast kallaður
maki Júlíus Baldvin Helgason.
Þau eiga tvö börn, Ívar Baldvin, f.
1985, og Ragnhildi Jóhönnu, f.
1988. 3) Heiða, f. 1962, maki
Heiðar Rafn Sverrisson. Þau eiga
Anítu, f. 1985, og er dóttir hennar
Sóley Marín. Dóttir Heiðu með
Reyni Jónssyni er Rebekka Mar-
ín, f. 1999. 4) Davíð Guðmundur,
f. 1965, maki Jófríður Guðmunds-
dóttir. Dóttir þeirra er Hulda
Rún, f. 1997.
Eftir að Ragnhild giftist hélt
hún áfram að vinna fyrir Vagn og
málaði og skreytti skrautmuni og
gler heima. Hún vann í Glaumbæ
árin 1967-1971 og svo á Matstofu
Austurbæjar í 16 ár. Síðan vann
hún í nokkur ár á kaffiteríu Ála-
foss í Mosfellssveit, var matráður
á leikskóla og lauk langri starfs-
ævi hjá Íslandsbanka. Jafnframt
málaði hún og teiknaði, vann
muni í gifs og leir og síðari hluta
ævinnar málaði hún á postulín,
allt fríhendis. Eftir hana liggja
ógrynni málverka og teikninga
ásamt handmáluðum postulíns-
munum og ýmsu öðru handverki.
Útför hennar fer fram frá
Háteigskirkju í dag, 8. apríl 2015,
kl. 13.
Minkagerði. Ragn-
hild sótti skóla á Víf-
ilsstöðum. Seinna
naut hún tilsagnar í
málun og teikningu
og sótti námskeið í
glerskurði og ýmsu
handverki. Þá lærði
hún dans og sýndi á
skemmtunum um
tíma. Ragnhild vann
frá unga aldri við
loðdýrabúið ásamt
systkinum sínum. Hún var mjög
listfeng og handlagin og byrjaði
snemma að vinna á verkstæði
Vagns Jónssonar við Silfurtún
ásamt systur sinni þar sem þær
bjuggu til skrautmuni og hand-
máluðu og skreyttu.
Ragnhild giftist 1948 Sverri
Kjartanssyni, söngvara og fram-
kvæmdastjóra, f. 1924, d. 2013.
Þau skildu 1966. Ragnhild og
Sverrir eignuðust fjögur börn: 1)
Edvard Kjartan, f. 1950, maki
Halldóra Jónsdóttir. Þau eiga tvö
börn, Sigríði Ester, f. 1977, og Úlf
Jóhann, f. 1988. Maki Sigríðar er
Árni Bergmann Jóhannsson og
eiga þau tvö börn, Oliver og
Birnu Ruby. 2) Hildur, f. 1955,
Ég vil minnast tengdamóður
minnar með nokkrum fátæklegum
orðum.
Eðlilega tengdist líf okkar í
margar áttir. Hún var listfeng og
skapandi og hafði áhuga á náttúru
landsins. Náttúruskoðun og úti-
vist í Heiðmörk ásamt fjölmörg-
um öðrum ferðum eru okkur
minnisstæðar. Gróður, steinar,
sveppir og steingervingar voru
ætíð áhugavert skoðunarefni. Þeir
voru margir hnullungarnir sem
voru bornir í hús eftir skoðunar-
ferðir með Ragnhild og á haustin
voru það berin og sveppirnir sem
við tíndum saman og matreiddum.
Umræðuefni hennar var
sjaldnast fólk og það hvað aðrir
voru að gera. Hún hafði frekar
áhuga á því hvað var að gerast í
heiminum, hvernig veðurkerfi
heimsins höguðu sér og hvar stór-
ir atburðir áttu sér stað sem höfðu
áhrif á tilveru mannsins á jörðinni.
Umræðuefnið þegar hún var
heimsótt voru því oftast atburðir
líðandi stundar.
Ragnhild var mjög áhugasöm
um hvers konar útsaum og átti
ógrynnin öll af mynstrum, sem
vakti áhuga minn á útsaumi. Nú á
ég og fjölskylda mín margt hand-
verkið sem ég hef notið að gera
eftir mynstrum sem ég sótti í
smiðju Ragnhild. Þökk sé henni
fyrir leiðbeiningar sínar og lið-
sinni í þessum efnum. Það innlegg
í mitt líf hefur veitt mér útrás fyrir
eigin sköpun og ánægju í seinni
tíð.
Listfengi hennar endirspeglast
í börnum okkar og barnabörnum
sem við erum þakklát fyrir. Á
stóru stundunum eins og þegar
börnin voru skírð og fermd var
ætíð kökuskreyting frá Ragnhild
sem prýddi veisluborðið. Verk
hennar prýða mörg heimili í fjöl-
skyldunni, þar á meðal okkar
hjóna.
Far þú í friði, minning þín lifir.
Halldóra.
Það eru rúmlega þrjátíu ár síð-
an ég kynntist fyrst Ragnhild,
tengdamóður minni, sem við
kveðjum núna. Allan tímann hefur
hún verið fastur punktur í tilveru
fjölskyldunnar, ómissandi á merk-
isdögum fjölskyldunnar og hátíð-
isdögum og hjálparhella er á
þurfti að halda.
Ragnhild var lítil og grönn svo
eftir var tekið og virtist brothætt
en var í raun ótrúlega sterk og
dugleg kona. Hún ólst upp við
mikla vinnu frá unga aldri og var
sívinnandi alla ævi. Ragnhild hafði
gaman af að segja frá æskuárun-
um í Noregi og síðar á Íslandi þar
sem fjölskyldan bjó í Minkagerði
við Vífilsstaðaveg en faðir hennar
var bústjóri þar. Ragnhild vann á
búinu eins og systkinin við hin
ýmsu störf; fóðra dýrin, hreinsa
frá og verka skinnin. Þrátt fyrir
erfiðisvinnu sagðist hún ávallt
hafa haft mjúkar hendur vegna
minkafitunnar! Hún sagði oft sög-
ur af þvottabirninum Minnu og
minknum Pelle, sem þau Röed-
systkinin höfðu mikið dálæti á.
Þegar börnin okkar voru yngri
bauð hún okkur oft í mat og það
rifjast upp góðar stundir við eld-
húsborðið þegar hún reiddi fram
síldarrétti, innbakaðan lax,
smurðar lefsur og annað góðgæti
en hún hafði gaman af því að prófa
eitthvað nýtt.
Hún var mjög barngóð og náði
vel til barna og hafði gaman af að
sprella svolítið með þeim, tala við
þau og heyra hvað þau voru að
gera.
Ragnhild hafði mikinn áhuga á
náttúrunni, bæði jarðfræði,
plöntum og dýrum. Steinasöfnun
var eitt af hennar stóru áhugamál-
um. Hún átti mikið af fallegum og
sjaldgæfum steinum og var vel að
sér um steintegundir og myndun
þeirra. Allar plöntur döfnuðu vel
hjá henni og hún kom öllu upp,
hvort sem var af afleggjurum eða
fræjum.
Þegar við hjónin hófum ræktun
á uppblásnu holti nálægt Reykja-
vík var hún óþreytandi að færa
okkur afleggjara og fræ sem hún
fékk gefins hjá nágrönnum og
gróðursetti í rofabörð. Einn lítill
lundur er kallaður mömmulundur,
en hann tók hún að sér og gróð-
ursetti þar mörg birkitré sem nú
veita okkur skjól fyrir næðingn-
um.
Málun og teikning, postulíns-
málun, leirmótun, útsaumur og
hekl, allt lék í höndum Ragnhild.
Hún málaði líka á steina sem hún
fann úti í náttúrunni og á rekavið-
ardrumba. Henni fannst gaman
að mála eitthvað nýtt og prófa nýj-
ar aðferðir og svo að sýna mér og
öðrum. Það var alltaf gott að koma
við í sólríku stofunni í Stífluselinu
og fá kaffisopa hjá Ragnhild og
hún lagði mikla áherslu á að hafa
aðeins gott og vandað kaffi.
Ragnhild hafði ekki ferðast
mikið um landið. Einn fagran
sumardag þegar hún var 76 ára
var hún drifin í hringferð um Snæ-
fellsnesið á einum degi og staldrað
við á helstu stöðum. Lengi talaði
hún um þessa ferð og náttúrufeg-
urðina um leið og hún undraðist
alltaf jafnmikið að Snæfellsjökull
væri í raun fegurstur séð frá
Reykjavík og þá auðvitað úr henn-
ar eigin eldhúsglugga!
Hún hélt góðu sambandi við
systkini sín í Noregi og náði að
tengja fjölskyldurnar saman
beggja vegna Atlantshafsins sem
hefur skapað góð vináttubönd
yngri kynslóðanna.
Að leiðarlokum vil ég þakka
Ragnhild samfylgdina og allar
góðu minningarnar.
Júlíus Baldvin Helgason.
Elsku amma mín er dáin og ég
sakna hennar mikið. Hún var eig-
inlega eina amman mín, því ég var
svo ung þegar föðuramma mín
lést. Amma var ekki hefðbundin
amma, hún prjónaði t.d. ekki. En
hún var svo skemmtileg, alltaf til í
að spjalla og sprella og gera grín.
Þegar ég var yngri fórum við
amma oft í gönguferðir saman.
Hún hafði mikinn áhuga á nátt-
úrunni og var alltaf að sýna mér
eitthvað skemmtilegt og kenna
mér. Við tíndum sveppi, blöð og
blóm og skoðuðum betur þegar
heim var komið. Hún safnaði
steinum og hafði gaman af að fá
steina að gjöf þegar komið var úr
ferðalögum, bæði innanlands og
utan.
Þegar ég var lítil og kom heim
úr skólanum var amma stundum
komin og tók á móti mér. Ef ekki
þá hringdi ég oft í hana til að
spjalla og segja frá deginum eða
fór til hennar í strætó. Amma
kenndi mér að baka og við bök-
uðum mikið saman. Hún kenndi
mér m.a. að baka góðu norsku
stökku eplakökuna eftir uppskrift
Esther langömmu. Hún lét mig fá
handskrifaðar uppskriftir af uppá-
haldsuppskriftunum sínum sem
ég held mikið uppá.
Þegar ég eltist og var komin
með bílpróf var auðveldara að
skjótast til ömmu og við áttum
góðar stundir saman. Ég mátti
alltaf koma, var alltaf velkomin.
Við bökuðum og spjölluðum enda-
laust um daginn og veginn og nut-
um þess að vera saman, meira eins
og vinkonur frekar en amma og
barnabarn. Stundum skoðuðum
við myndir frá því í gamla daga,
frá Noregi og frá Minkagerði og
hún sagði mér sögur frá því að hún
var ung. Hún var mér miklu meira
en bara amma, hún var bæði
mamma og vinkona. Við töluðum
oftast saman daglega, stundum
oft á dag. Amma var mjög ung í
anda, það var aðeins á allra síð-
ustu árum að hún fór að eldast og
varð orkuminni, en hún þreyttist
samt aldrei á að tala við mig.
Amma hélt sig mikið út af fyrir
sig og það voru ekki margir sem
þekktu hana hana vel í raun og
veru og hvernig manneskja hún
var. Ég var ein af þeim heppnu.
Söknuðurinn er gríðarlegur, en í
huganum er líka mikið þakklæti
fyrir að hafa átt hana að og þekkt
hana. Blessuð sé minning hennar.
Ragnhildur Jóhanna
Júlíusdóttir.
Systir mín, Ragnhild Röed, lést
föstudaginn 27. mars sl. Ragnhild
fæddist heima í Kirkjugötu í Svel-
vik, Noregi. Við vorum alls fimm
systkinin sem upp komumst, en
ein systir lést smábarn. Ragnhild
var þriðja í röðinni og því miðju-
barnið. Foreldrar okkar fluttust
fyrst frá Svelvik til Magnor og síð-
an til Íslands með börnin fimm á
fjórða áratugnum. Þau settust að í
Garðabæ, þar sem faðir okkar rak
loðdýrabú.
Ég á margar minningar frá
æskuárunum á Íslandi. Sem
yngsta barnið varð ég oft fyrir
barðinu á uppátækjum stóru
systranna, t.d. þegar Ragnhild og
Ruby máluðu andlit mitt alveg
svart og lituðu hárið og krulluðu
það. Árangurinn var slíkur að ég
varð mjög hræddur við sjálfan
mig þegar ég leit í spegilinn.
Þegar foreldrar okkar fluttust
til baka til Noregs árið 1949 fór ég
með þeim. Ragnhild varð eftir á
Íslandi og bjó þar síðan og eign-
aðist fjögur börn. Þrátt fyrir fjar-
lægðina höfum við haldið sam-
bandi öll þessi ár. Ragnhild
heimsótti okkur mörgum sinnum
til Noregs og eigum við góðar
minningar frá þeim heimsóknum.
Við fórum í margar skemmtilegar
bátsferðir saman þar sem bæði
var synt og veitt. Saman söfnuð-
um við steinum og steingerving-
um á Langöya. Sérstaklega eru
góðar minningarnar frá þeim tíma
er við héldum upp á sextugsaf-
mæli Ragnhild á hlýju sumar-
kvöldi heima hjá okkur á Sand. Ég
hef einnig komið nokkrum sinnum
til baka til Íslands, nú síðast til að
samfagna systur minni á níræðis-
afmæli hennar síðasta sumar.
Ragnhild hafði mikla listræna
hæfileika. Hún hefur málað marg-
ar ótrúlega fallegar myndir.
Heima hjá okkur og hjá öðrum
fjölskyldumeðlimum eru góðar
minningar um Ragnhild í formi
málverka sem hún hefur málað.
Ivar Röed.
Ragnhild Johanne Röed HINSTA KVEÐJA
Elsku amma mín takk
fyrir allt.
Amma mín:
Í dag kveð ég þig, amma mín
kæra,
sorgmætt er hjarta og tárin þau
streyma.
Á himninum skína mun stjarnan
þín skæra,
og lýsa mér leið, ég mun aldrei
þér gleyma.
Hulda Rún
Davíðsdóttir Röed.
✝ Bragi Ragn-arsson fæddist
í Reykjavík 14. júlí
1965. Hann lést á
heimili sínu í
Kópavogi 29. mars
2015.
Foreldrar Braga
eru Herdís Júlía
Einarsdóttir, f. 24.
ágúst 1948, og
Ragnar Vilberg
Bragason, f. 12.
september 1945. Þau skildu.
Núverandi eiginmaður Her-
dísar er Ivan Andersen, f. 28.
júlí 1935. Systkini Braga eru
Greta Ragnarsdóttir, f. 22.
mars 1967, og Björn Valeria
Hansen, f. 27. september 1980.
Börn Braga eru Hörður
Freyr, f. 12. maí 1991, og
Ragnar Vilberg, f. 4. febrúar
1994. Móðir þeirra og fyrrver-
andi sambýliskona Braga er
Kristín Guðmundsdóttir, f. 17.
janúar 1965. Þau slitu sam-
vistir. Hinn 14. júlí 2004
kvæntist Bragi eftirlifandi
konu sinni, Hrafn-
hildi Fjeldsted
Hilmarsdóttur, f.
11. mars 1977. Þau
voru barnlaus.
Foreldrar hennar
eru Kolbrún Guð-
mundsdóttir og
Hilmar Lútersson.
Bragi ólst upp á
Íslandi til 13 ára
aldurs en flutti þá
til Danmerkur
með móður sinni og systur.
Bragi bjó ýmist í Danmörku
eða á Íslandi frá 1978 til 2003,
en það ár fluttist hann alkom-
inn til Íslands. Hann vann ýmis
störf, bæði í Danmörku og á Ís-
landi, enda afbragðs-
verkmaður og hæfur á mörg-
um sviðum.
Hann lagði stund á tónlist,
lék á mörg hljóðfæri og hafði
góða söngrödd og var virkur í
tónlistarstarfi frá unga aldri.
Útför Braga fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 8. apríl
2015, kl. 13.
Kom vinur
Komdu
með sorg þína og einsemd
með kvöl þína og angist
Það kvöldar
við skulum kveikja ljós
Drekkum kryddað vín
og etum sætar kökur
Utan úr myrkrinu
teygir gamla tréð
hnúabera hönd
og guðar á gluggann
Í barmi sínum skýlir það
litlum skjálfandi dúnhnoðra
sem ætlar að fylgja vorinu
með dillandi söng
Öllu er markaður tími
Hví skyldum við
ein af lifandi verum
vilja stytta okkur leiðina?
Komdu
Þó ekki sé annað
þá getum við hlustað
á gnauðið í vindinum
(Vilborg Dagbjartsdóttir)
Elsku Hrafnhildur, Hörður
Freyr, Ragnar Vilberg, Raggi,
Dísa, Gréta, ættingjar og vinir,
megi allar góðar vættir vernda
ykkur og styrkja.
Steinþór, Hildur og börn.
Fótmál dauðans fljótt er stigið
fram að myrkum grafarreit,
mitt er hold til moldar hnigið
máske fyrr en af ég veit.
Heilsa, máttur, fegurð, fjör
flýgur burt sem elding snör.
Hvað er lífið? Logi veikur,
lítil bóla, hverfull reykur.
Margur einn í aldurs blóma
undi sæll við glaðan hag,
brátt þá fregnin heyrðist hljóma:
Heill í gær en nár í dag.
Ó, hve getur undraskjótt
yfir skyggt hin dimma nótt.
Fyrir dyrum dauðans voða
daglega þér ber að skoða.
(Björn Halldórsson í Laufási)
Kolbrún og Hilmar.
Bragi Ragnarsson
 Fleiri minningargreinar
um Braga Ragnarsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Okkar ástkæri,
GÍSLI ÍSFELD GUÐMUNDSSON
húsgagnasmiður,
Víðivöllum við Elliðavatn,
sem lést mánudaginn 23. mars,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 9. apríl kl. 13.
.
Ólafía Ólafsdóttir,
Ólafur Kristinn Guðmundsson, Guðlaug Pétursdóttir,
Björn Ingi Guðmundsson, Pétur Guðjónsson,
Sigurður Vignir Guðmundsson, Gísli Finnsson,
Guðmundur Víðir Guðmundsson, Elísa Finnsdóttir
og fjölskyldur.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HERDÍS JÓNASDÓTTIR,
Vestursíðu 9,
Akureyri,
lést á hjúkrunarheimilinu Lögmannshlíð
mánudaginn 30. mars.
Útförin fer fram frá Höfðakapellu föstudaginn 10. apríl
kl. 13.30.
.
Jónas Hallgrímsson, Anna Þorgilsdóttir,
Vilhjálmur Hallgrímsson, Arnfríður Jónasdóttir,
Elinór Hallgrímsson,
Katrín Hallgrímsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
HAFSTEINN ÞORVALDSSON,
fyrrverandi framkvæmdastjóri
Sjúkrahúss Suðurlands,
Engjavegi 28,
Selfossi,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurlands fimmtudaginn 26. mars.
Útförin fer fram frá Selfosskirkju föstudaginn 10. apríl kl. 13.30.
.
Þorvaldur Guðmundsson, Hjördís Leósdóttir,
Ragnheiður Hafsteinsdóttir, Birgir Guðmundsson,
Þráinn Hafsteinsson, Þórdís Lilja Gísladóttir,
Aðalbjörg Hafsteinsdóttir, Ólafur Óskar Óskarsson,
Vésteinn Hafsteinsson, Anna H. Östenberg,
afabörn og langafabörn.