Húnavaka - 01.05.1970, Side 33

HCNAVAKA
31
Kristin Bergmann.
Jónas Bergmann.
verka, þegar þurfti að reisa hús að nýju eða endurbyggja þau. Þá gat
stundum ráðið úrslitum um afkomu bóndans, að hann væri hag-
sýnn og kynni vel skil á öllu því, sem að byggingum laut.
Einn af þeim bændum hér í sýslu, sem komst lengra en margir
aðrir í því að geta lagt gjörva hönd á flest þau störf, sem inna þurfti
af hendi á hverju heimili, var Jónas Björnsson Bergmann, bóndi á
Marðarnúpi í Vatnsdal um nær aldarfjórðungs skeið — eða nánar
tiltekið frá 1908-1930.
Jónas hafði ungur lært húsa- og trésmíði í Reykjavík og tekið
próf í þeim greinum. Að námi loknu sneri hann aftur heim í Vatns-
dalinn og stundaði, þar og annars staðar hér í sýslu, smíðar og húsa-
byggingar sem aðalatvinnu, þar til hann kvæntist vorið 1908. Þá
fór hann að búa á hálfri jörðinni Marðarnúpi, á móti föður sínum,
Birni Guðmundssyni.
Eins og gefur að skilja, kölluðu nú fleiri störf að hjá Jónasi en
áður höfðu verið. — „Margs þarf búið við,“ — ekki sízt hjá þeim,
sem eru að byrja búskapinn. Það fór þó fjarri því að Jónas legði
niður smíðar og byggingar, en hann vann þó minna utan heimilis
en áður. Þótt Jónas hefði aðeins tekið próf í trésmíði var hann