Ægir - 01.10.2014, Síða 45

45
eða svo ákvað ég að verða við
þessum óskum. Eins og staðan
er núna reikna ég með því að
geta byrjað af fullum krafti hjá
Sjómannasambandinu með
vorinu. Auk þess að starfa hjá
Jötni er ég einnig hafsögumað-
ur hér í Eyjum og í bæði þessi
störf þarf að finna nýtt fólk. Það
verður ekki auðvelt að fara frá
Vestmannaeyjum, hér hef ég
búið um helming af minni ævi
og við eigum eðlilega fullt af
góðum vinum og kunningjum
hér. Ég hef byrjað hvern dag á
bryggjurúnti og endað í kaffi á
vigtinni þar sem menn kryfja
lands- og heimsmálin. Það
verður mikil eftirsjá í þessum
ómissandi morgunstundum,“
segir Valmundur.
Kjaramál efst á lista
Varðandi brýnustu verkefnin
framundan hjá Sjómannasam-
bandinu staldrar Valmundur
fyrst við kjaramálin, enda hafi
sjómenn verið með lausa kjara-
samninga í um fjögur ár. „Á
meðan útvegsmenn gera kröfu
um að sjómenn taki þátt í
greiðslu m.a. auðlindagjalda er
ekki hægt að semja. Við getum
aldrei gengist inn á slíkt. Við
skulum hafa í huga að útvegs-
menn vísuðu deilunni til sátta-
semjara fyrir um þremur árum
en það hefur ekkert gerst.
Sáttasemjari hefur þó boðað
reglulega til funda, eins og
honum ber, síðast í maí á þessu
ári, en það hefur nákvæmlega
ekkert gerst í málunum. Við
fundum það á Sjómannasam-
bandsþinginu nýverið að kjara-
málin brenna á mönnum núm-
er eitt, tvö og þrjú og inn í þau
fléttast mönnunarmál á til
dæmis nýjum skipum. Í núgild-
andi kjarasamningi er fjölmargt
sem á ekki lengur við, til dæmis
ákvæði um lúðu- og spærlings-
veiðar. Það er því brýnt að taka
kjarasamninginn heildstætt
upp og gera á honum nauðsyn-
legar breytingar út frá því
hvernig staðan er í dag.“
Betri staða en fyrir hrun
Þrátt fyrir að kjarasamningar
milli sjómanna og útvegs-
manna hafi verið lausir í um
fjögur ár telur Valmundur að
megi segja að efnahagslega sé
staða sjómanna nokkuð góð í
dag. Fyrir hrun, t.d. árin 2004 og
2005, hafi verið erfitt að manna
mörg skip vegna þess að sjó-
menn hafi þá ekki verið of sælir
af launum sínum. Á þessu hafi
orðið breyting eftir hrun með
falli krónunnar, sem þýddi að
útvegsmenn og um leið sjó-
menn fengu fleiri krónur fyrir
afurðirnar. Hins vegar segir Val-
mundur að staða sjómanna sé
misjöfn eftir því í hvaða veiði-
skap þeir séu.
Fyrir sjö árum sameinuðust
Sjómannafélag Reykjavíkur og
Matsveinafélag Íslands í Sjó-
mannafélagi Íslands og um leið
sagði félagið sig úr Alþýðusam-
bandi Íslands og Sjómanna-
sambandi Íslands. Valmundur
segir að það sé vissulega
óheppilegt að sjómenn vinni að
sínum hagsmunamálum á
tveimur vígstöðvum. „Það hafa
komið fram hugmyndir um ein
sterk sjómannasamtök og ég
hefði ekki á móti því að slíkt
yrði að veruleika því þannig
yrði slagkraftur okkar meiri,“
segir Valmundur Valmundsson.
„Það verður ekki
auðvelt að fara frá
Vestmannaeyjum, hér
hef ég búið um helming
af minni ævi og við
eigum eðlilega fullt af
góðum vinum og
kunningjum hér. Ég hef
byrjað hvern dag á
bryggjurúnti og endað í
kaffi á vigtinni þar sem
menn kryfja lands- og
heimsmálin.“
Á sjómannadaginn í Vestmannaeyjum árið 2012. Hér eru nokkrir þeirra sem hafa starfað saman í Sjómanna-
dagsráði Vestmannaeyja. Frá vinstri: Guðni Þór Pétursson, Valmundur Valmundsson, Halldór Þór Guðmunds-
son, Ragnar Þór Jóhannsson (Raggi togari), Halldór Ingi Guðnason og Grettir Ingi Guðmundsson.
Mynd: Óskar P. Friðriksson.