Húnavaka - 01.05.2007, Blaðsíða 157

H U N A V A K A
155
Sœnskur elgsbóndi, sem rekur einnig elgssafn.
sem pabbi Helenar átti og haföi hún hann til afnota í Umeo. Þá var bíl-
stjórum raðað á bílana og farþegar skiptu sér niður í bíla og hélt öll lest-
in af stað inn í miðborg Umeo þar sem hótel Vasa var en þar var gist í
tvær nætur. Umeo er mjög falleg borg. Þar er stór háskóli og einnig er
þetta rnikil iðnaðarborg.
Eftir innritun og smáhvíld á hótelinu var haldið af stað til þess að
snæða kvöldverð. Vegna mikilla þrengsla við aðalinngang hótelsins varð
að aka smá spöl í bílastæði. Eftir að einn bílstjórinn hafði ekið á móti
umferð og að auki á hjólreiðastíg þar sem allur bílaakstur var bannaður
og þegar hann kom samt aftur lagði bílalestin af stað undir forystu Hel-
enar. Þá var ekið til Alo ámoksturstækjaverksmiðju Branland sem er um
15 km utan við borgina en þar var snæddur kvöldverður í mötuneyti
verksmiðjunnar.
Þar bitti Helen bróður sinn og hans fjölskyldu. Hann er skógarbóndi
þarna í nágrenninu og buðu þau öllum hópnum heim til sín eftir að við
höfðum snætt kvöldverðinn. Það var mikil upplifun að koma þangað
heim. I byrjun fór hann með okkur í gönguferð og sýndi okkur forn-
minjar sem komu í ljós þegar árfarvegi var breytt vegna byggingar virkj-
unar. Síðan sýndi hann okkur útihús og fleira og að lokum var öllum
hópnum boðið inn í kaffi og kökur. Þá kom í ljós að þetta er mikil tónlist-
arfjölskylda og voru til hin ýmsu hljóðfæri á heimilinu og var spilað á
píanó, gítar, fiðlu og gamalt sænskt hljóðfæri sem nefnist nikkelharpen.
Þetta var ógleymanlegt kvöld sem leið við hljóðfæraleik og söng. Og ekki