Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.2009, Blaðsíða 199

198 ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
söfnuðust þar fyrir. Einnig voru settar upp veifur við allar loftrásir, til
að auðveldlega mætti fylgjast með því hve greiðlega lofti væri blásið út
og sjá mætti stefnu loftstrauma.
Einnig er tetraeþýlorþósílíkat efni sem menn mega ekki vera lengi
í snertingu við.2 Því var mikilvægt að koma á verklagi fyrir forverði
og fornleifafræðinga sem unnu við meðhöndlun rústarinnar, sem
tryggði öryggi þeirra.3 SILRES BS OH 100 er f lokkað sem skaðlegt
heilsu manna, en þegar meðferð er lokið er það skaðlaust. Lagt var mat
á hættu af verkinu og var talið nauðsynlegt að þeir sem að því kæmu
klæddust alltaf hlífðarfatnaði (samfestingum, hönskum og skóm),
hlífðar gleraugum og gasgrímum. Aðeins var leyft að nota grímurnar í
þrjá tíma á dag, til að forðast hættu á því að vatn safnaðist í lungu.
Þar eð hættulegt er að vera lengi í snertingu við tetraeþýlorþósílíkat
var nauðsynlegt að mæla hve mikið væri eftir af efninu í lofti eftir
meðhöndlun svo að hægt væri að ákvarða hvenær óhætt væri að vera
inni í sýningarsalnum án þess að nota gasgrímu. Því var gerð greining á
loftinu strax eftir að búið var að úða rústina bæði 2006 og 20074. Allar
niðurstöður voru langt undir hættumörkum. Að vísu mældist nokkru
meira af tetraeþýlorþósílíkati rétt eftir að verkinu lauk, en hlutfall þess
minnkaði f ljótt og örugglega, þar eð loftræstikerfið í sýningarsalnum
reyndist mjög vel.
Framkvæmd verksins
Til að koma þessum mikla lítrafjölda af forvörsluvökva á sinn stað varð
að finna hentuga leið til að vinna með efnið innandyra. Ýmsar aðferðir
10. mynd. Unnið við að úða rústirnar í
Aðalstræti 2006/2007.