Dagblaðið Vísir - DV - 10.09.2010, Blaðsíða 36

36 VIÐTAL 10. september 2010 FÖSTUDAGUR
„Dauði
pabba
gerði
mig
BETRI“
Aðspurð segist Birgitta ekkert hafa breyst við að fara úr því að vera bótaþegi og yfir á þing. „Ég hef verið aktívisti
síðan ég man eftir mér og hef alltaf
skipt mér af því sem mér finnst rangt,“
segir Birgitta. Ég hef ekki breytt mínu
lífi á neinn hátt. Ég leyfði mér þó að
kaupa kápu um daginn sem var ekki
á útsölu, ég held að það sé það eina.
Mitt hlutverk er að halda áfram að
vera ég og halda áfram að vera aktív-
isti þótt ég sé komin á þing.“
Hún segir að hlutverk sitt sem akt-
ívisti sé að færa þröskulda sem eru til
staðar og stuðla þannig að breyting-
um. „Þannig að ef ég segi eitthvað
sem er róttækt þá þora hinir þing-
mennirnir kannski að ganga aðeins
lengra. Þegar ég var talsmaður fyr-
ir Saving Iceland vorum við jafnvel
kölluð hryðjuverkasamtök bara af
því að einhver klifraði upp í krana.
Núna, eftir byltinguna okkar litlu,
þykir það ekki tiltökumál.“
Enginn siðgæðisvörður
Aðspurð um hvernig hún upplifi Al-
þingi sem vinnustað segir Birgitta að
það eina sem henni þyki óþægilegt
sé hversu andrúmsloftið þar sé oft
litað af óheilindum. Henni þyki fólk-
ið þar stundum ekki vera heiðarlegt
þótt það sé ekki endilega meðvitað
um það. „Þetta virðist bara vera ein-
hvers konar sérheimur þar sem það
þykir allt í lagi að vera óheiðarlegur.
Siðferðisvitundin þarna getur ver-
ið mjög undarleg, að minnsta kosti
botna ég ekkert í henni,“ segir hún
alvarleg í bragði. „Þess vegna finnst
mér mikilvægt að fólk sem kosið er
á þing sé þar ekki lengur en tvö kjör-
tímabil. Annars aftengist þú fólk-
inu sem þú átt að vinna fyrir. Sem
manneskja hef ég upplifað mýmarga
af þeim göllum sem eru í kerfinu í
gegnum persónulega reynslu og held
að það sé mjög gott veganesti inn á
Alþingi.“
Birgitta vonast til að skýrsla rann-
sóknarnefndar Alþingis verði til þess
að fólk fari að skoða sína eigin sið-
ferðisvitund. Hún viðurkennir þó
að siðvæðingin sem skýrslan kalli á
muni taka mörg ár. „Það er eins og
það sé gegnumgangandi í þjóðarsál-
inni að það sé allt í lagi að svindla,“
bætir hún við.
Birgittu finnst ekki nógu mik-
ið hafa breyst eftir hrunið og útgáfu
skýrslunnar. Það þurfi að verða rót-
tækar breytingar innra með fólki til
að eitthvað gerist.
„En ég veit það ekki, ég ætla mér
ekki að vera einhvers konar siðgæð-
isvörður, það er ömurlegt hlutskipti,“
segir Birgitta og hlær. „En lítum til
dæmis á það sem gengur á hjá þjóð-
kirkjunni þessa dagana. Fólk gat sagt
sér að það væri allt í lagi að þegja og
láta þetta bara ganga yfir. Við þurfum
að breyta þessum hugsunarhætti.
Það er ekki í lagi að þegja þegar við
verðum vitni að einhverju sem er
siðferðislega rangt eða glæpsamlegt.“
Þykir vænt um þingmenn og
róna
Aðspurð hvort að hún hafi einhvern
tíma upplifað fordóma í sinn garð
frá öðrum þingmönnum svarar hún
því neitandi. „Kannski er ég bara svo
barnaleg að ég finn ekki fyrir því.“
Hún segist vera sú týpa sem talar við
alla, það skipti sig ekki neinu máli
hvort manneskjan sé útigangsmaður
eða forseti, fyrir henni séu allir jafn-
mikilvægir .
„En að sama skapi hef ég einsett
mér að eignast enga vini á Alþingi.
Þetta er ekki þannig vinnustaður.
Það er hættulegt að því leyti að þá
er maður síður var um sig og sofnar
á verðinum. Þetta hljómar kannski
dálítið kalt, ég veit það ekki. En mér
þykir mjög vænt um fólk, jafnt um
þingmenn sem aðra. Mér þykir al-
veg jafnvænt um þá eins og karlana
sem flokkast undir útigangsfólk sem
ég stoppa stundum hjá og spjalla við.
Annars á ég mjög auðvelt með að
tala við alla, þótt ég reyndar kunni
ekki „small talk“. Ég er algjör „party
pooper“ og get farið að tala um ótrú-
lega leiðinlega og alvarlega hluti eins
og sjálfsmorð í partíum,” segir hún
hlæjandi.
Betri manneskja eftir erfiða
lífsreynslu
Manneskjan sem Birgitta segist líta
hvað mest upp til er Dalai Lama og
segist hún líta til hans sem nokk-
urs konar læriföður. „Hann er eina
manneskjan sem ég hef upplifað mig
sem einhvers konar grúppía gagn-
vart og mér finnst svo sérstakt að
hafa fengið að hitta hann og spjalla
við hann. Ég hélt meira að segja í
höndina á honum við myndatöku,“
segir hún og brosir. „Ástæða þess að
ég hrífst svo af honum sem mann-
eskju er sú að hann hefur þurft að
upplifa ólýsanlega erfiðleika per-
sónulega, en hann er jú manneskja
þrátt fyrir stöðu sína, og erfiðleika
gagnvart þeim hörmungum sem
þjóð hans hefur gengið í gegnum.
Þrátt fyrir alla þessa erfiðleika býr
hann yfir þeim eiginleika að gefa af
sér mikla gleði og hlýju og nær að
framkalla það sama hjá þeim sem á
vegi hans verða. Það finnst mér vera
til eftirbreytni.“
Tveir ástvinir frömdu sjálfsvíg
Sjálf hefur Birgitta upplifað sinn
skammt af erfiðleikum. Tveir nán-
ir ástvinir hennar hafa framið sjálfs-
víg, en faðir hennar Jón Ólafsson
hvarf af heimili sínu á aðfangadags-
kvöld þegar Birgitta var tvítug. „Það
var ekkert sem benti til þess að hann
væri þunglyndur og ekkert sem gaf
til kynna að hann væri að fara að
fremja sjálfsmorð. Hann stóð upp á
aðfangadagskvöld og sagðist ætla að
fara með pakka í næsta hús, en hann
Þingkonan Birgitta Jónsdóttir á sennilega litríkara lífshlaup að baki en flestir. Hún er þriggja barna ein-
stæð móðir, netnörd, skáldkona og aktívisti. Faðir hennar og barnsfaðir féllu báðir fyrir eigin hendi og hún
er sennilega eini alþingismaðurinn sem hefur beðið í biðröð eftir matarúthlutun hjá Mæðrastyrksnefnd og
spilað pönk með Jóni Gnarr. Þrátt fyrir að hafa upplifað mótbyr í lífinu er engan bilbug á henni að finna.
Hún barði í potta og pönnur í mótmælaskyni fyrir framan Alþingi þar sem hún á sæti núna. Hún segir í við-
tali við Hönnu Ólafsdóttur frá ást sinni á Dalai Lama og hversu mikilvægt sé að standa vörð um réttlætið.
Alþingisskrifstofa Hreyfingarinnar
Þessi skilaboð blöstu við þeim sem áttu
leið um skrifstofuna.